Ο θάνατος του Αλεξέι Ναβάλνι έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, και οι Δυτικοί ζητούν από τη Ρωσία να λογοδοτήσει. “Σοκαρισμένος” ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κατηγόρησε τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντίμιρ Πούτιν ότι “ευθύνεται για τον θάνατο” του Ναβάλνι, “μια ισχυρή φωνή υπέρ της αλήθειας”, ενώ και η ΕΕ κατηγόρησε “το ρωσικό καθεστώς”.
“Θεωρούμε τον Βλαντίμιρ Πούτιν και το ρωσικό καθεστώς υπεύθυνους”, αντέδρασε σήμερα ο Αυστραλός πρωθυπουργός Άντονι Αλμπανέζι.
Ο θάνατος του Ναβάλνι δείχνει “την αδυναμία του Κρεμλίνου και τον φόβο του για όλους τους αντιπάλους”, τόνισε από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν από το Παρίσι, στο πλευρό του Ουκρανού ομολόγου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Σύμφωνα με τον Ζελένσκι, είναι “προφανές” ότι ο Ναβάλνι “δολοφονήθηκε όπως χιλιάδες άλλοι εξαιτίας ενός και μόνο ανθρώπου, του Πούτιν”, ενώ ο δικός μας πρωθυπουργός είπε ότι «ο Αλεξέι Ναβάλνι αγωνίστηκε σθεναρά για τη δημοκρατία και στάθηκε απέναντι σε ένα βάναυσο, αυταρχικό καθεστώς»
Το Κρεμλίνο χαρακτήρισε χθες τις κατηγορίες αυτές “εντελώς απαράδεκτες”, ενώ ο ίδιος ο Πούτιν δεν έχει κάνει κανένα σχόλιο για το θέμα.
Ποιος όμως ήταν πραγματικά ο ηγέτης της αντιπολίτευσης της Ρωσίας, Αλεξέι Ναβάλνι που αποκαλούσε τις ρωσικές εθνοτικές μειονότητες και τους μετανάστες στη Ρωσία ως κατσαρίδες και ζήτούσε μαζικές απελάσεις;
Ο Ναβάλνι μιλούσε με υποτιμητικά σχόλια για τους μετανάστες από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, κυρίως τις μουσουλμανικές (Τάτζικους, Αζέρους, κ.λπ.). Αλλά και των Αρμενίων και Γεωργιανών.
Ως Ρώσος εθνικιστής με ουκρανικές ρίζες, ο Ναβάλνι ήθελε η Ρωσία να είναι όσο το δυνατόν πιο σλαβική. Έτσι, δεν του άρεσαν ούτε οι ρωσικές εθνοτικές μειονοτικές δημοκρατίες – κυρίως οι βόρειες του Καυκάσου. Αν και είχε συνεργατες Εβραίους, ήταν γνωστό ότι χρησιμοποιούσε αντισημιτική ρητορική κατά καιρούς.
Ήθελε να αφαιρέσει από τους Τσετσένους, τους Ντάργκιν και πολλά άλλα έθνη στον Καύκασο τη ρωσική υπηκοότητά τους και τους συνέκρινε με κατσαρίδες και ενοχλητικές μύγες.
Το παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
“Είσαι στην πολιτική για 20 χρόνια και έχεις κάνει πολύ δρόμο. Για ένα διάστημα είχες εθνικιστική ρητορική, αλλά μετά πήρατε μια πιο αριστερή θέση”, τον ρώτησε το Der Spiegel.
Ο Ναβάλνι απαντά αρχικά με αγανάκτηση: “Σας ζητώ συγγνώμη; Ξεκίνησα στο σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα Yabloko!”
“Αλλά σας έδιωξαν από εκεί επειδή συμμετείχατε σε εθνικιστικές πορείες στη Μόσχα. Έχουν αλλάξει οι απόψεις σας, έτσι δεν είναι;” – ρώτησε ο δημοσιογράφος.
«Έχω τις ίδιες απόψεις που είχα και στην αρχή της πολιτικής μου καριέρας», παραδέχεται ο Ναβάλνυ. – Δεν βλέπω καμία αντίφαση μεταξύ της υποστήριξης των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της αντιθεσής μου για την βίζα μεταναστών από την Κεντρική Ασία.
Στις πολιτικές του δραστηριότητες, ο Ναβάλνι αρχικά διακρίθηκε για τη φιλοναζιστική του ιδεολογία. Μάλιστα, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 2000, αλλά μέχρι το 2011 ήταν γνωστός μόνο σε στενούς εθνικιστικούς κύκλους. Φαίνεται, όμως, ότι τα σκάνδαλα ήταν το κύριο όργανο ανάπτυξής του εναντίον του Ρώσου ηγέτη Β. Πούτιν.
Ο Ναβάλνι στις αρχές του 2007, ήταν ήδη στο ομοσπονδιακό συμβούλιο του κόμματος Yabloko και κατείχε τη θέση του αρχηγού του επιτελείου του τμήματος της Yabloko στη Μόσχα. Μέχρι το τέλος του έτους όμως, διαγράφηκε από το κόμμα με κατηγορίες που είχαν «σχέση με προπαγάνδα εθνικιστικών ιδεών». «Επρόκειτο για συμμετοχή σε φιλοναζιστικές «Ρωσικές πορείες»», εξήγησε τότε ο εκπρόσωπος του κόμματος Ιγκόρ Γιακόβλεφ.
Έξι χρόνια αργότερα, ο Ναβάλνι παραδέχτηκε ότι από το 2007 συμμετείχε σε κάθε “Ρωσική Πορεία” (“Ρωσικές Πορείες” – εννοούν τις πορείς ρωσικών εθνικιστικών οργανώσεων και κινημάτων σε πόλεις της Ρωσίας την Ημέρα Εθνικής Ενότητας, 4 Νοεμβρίου).
«Έχω συμμετάσχει σε κάθε μία πορεία από το 2007, εκτός την τελευταία που ήμουν ξαπλωμένος με πυρετό», έγραψε στο blog του τον Νοέμβριο του 2013.
Το 2007, ο Ναβάλνι δημιούργησε το «εθνικό ρωσικό απελευθερωτικό κίνημα «Λαός», το οποίο ανέπτυξε δράση για τέσσερα χρόνια.
Ο συγγραφέας και μπλόγκερ Έντουαρντ Μπαγκίροφ, ο οποίος γνωρίζει τον Ναβάλνι από το 2001, τον περιέγραψε ως έναν άνθρωπο «με τις ιδέες του Φύρερ που ήταν έτοιμος να κόψει κεφάλια.
“Είναι πραγματικός φασίστας. Πήγαινε στις ρωσικές πορείες”, θυμάται ο συγγραφέας. – Ήταν πραγματικές ναζιστικές συγκεντρώσεις τότε, όπου κρατούσαν σβάστικες και φώναζαν ακατάλληλα συνθήματα. Για παράδειγμα, «Σταμάτα να ταΐζεις τον Καύκασο! – Αυτό ήταν το πρόγραμμά του (του Ναβάλνι).
Το φθινόπωρο του 2007, ο ίδιος ο Ναβάλνι συμμετείχε στο κέντρο της Μόσχας σε ένα επεισόδιο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στη λέσχη Γκόγκολ, πυροβολώντας ουσιαστικά έναν από τους επισκέπτες του κλαμπ αποκαλώντας τον «Churki» – ένας υποτιμητικός όρος που χρησιμοποιείται ιστορικά στη Ρωσία για να αναφέρεται σε ανθρώπους από την περιοχή του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας ή άλλες μη σλαβικές εθνότητες.
Το καλοκαίρι του 2008, μιλώντας σε ένα συνέδριο εθνικιστικών κινημάτων, ο Ναβάλνι υποστήριξε ότι «ο νέος εθνικισμός είναι ένα κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί νοιάζεται για τον ντόπιο πληθυσμό.
Την ίδια χρονιά, στη σελίδα του στο LiveJournal, έγραφε για τους «τσουτσμέκους» που, νωρίς το πρωί, «χτυπούν το σίδερο με βαριοπούλες και ενοχλούν τον κόσμο».
“Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί βρίσκουν Τατζίκους με σπασμένα κρανία κάτω από τους θάμνους, ως άλλη μια επίθεση σκίνχεντ“, έγραφε στην ανάρτηση του ο Ναβάλνι.
Οι πολιτικές δραστηριότητες του ξεκίνησαν ξεκάθαρα με την ναζιστική ιδεολογία. Αυτό άλλαξε μόνο αφού πήγε στο εξωτεικό με ειδικό πρόγραμμα για σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, όπου κατηγορήθηκε πως είχε επαφές με την CIA με σκοπό να κάνει εξέγερση για να ανατρέψει την ρωσική κυβέρνηση. Μετά τη «θριαμβευτική» επιστροφή του στην πατρίδα το 2011, ο Ναβάλνι εντάχθηκε στην οργανωτική επιτροπή της Ρωσικής Πορείας.
Ο δημοσιογράφος και γεωπολιτικός σχολιαστής Aaron Maté εξηγεί ότι παρά τον παγκόσμιο ντόρο ο Navalny ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστος στην πολιτική και την κοινωνία της Ρωσίας.
«Ο Navalny ήταν ένα περιθωριακό πρόσωπο της αντιπολίτευσης που συγκέντρωσε μετά βίας το 2%. Ο Putin δεν τον φοβόταν. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι εξυπηρετούσε τον Ρώσο πρόεδρο να βλέπει η Δύση τον Navalny ως την κύρια αντιπολίτευσή του.
Με θητεία στο ΝΑΤΟ
Ο Navalny πέρα από τις δικαστικές περιπέτειες και τις καταδίκες, που είχε για απάτες, είχε συνεργαστεί με την υπηρεσία πληροφοριών του ΝΑΤΟ Bellingcat και είχε περάσει από το πρόγραμμα «Yale World Fellow», ένα «εκπαιδευτικό» project αλλαγής καθεστώτος υπό την αιγίδα της CIA.
Η σχέση του Αλεξέι Ναβάλνι ως πράκτορα της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών MI6
Ο Ναβάλνι έχει πιαστεί στη κάμερα να ζητάει 10 με 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο για να ανατρέψει την ρωσική κυβέρνησης με την διενέργεια πραξικοπήματος!
«Είναι απεχθές όταν ένας πολιτικός αντίπαλος πεθαίνει στην φυλακή. Ωστόσο, δεν είναι ωραίο θέαμα να σε καταγράφει η κάμερα την ώρα που προσπαθείς να κάνεις πραξικόπημα στην χώρα σου σε συνεργασία, μάλιστα, με ξένη Μυστική Υπηρεσία», έγραψε στο Χ, ο Ελληνοαμερικανός George Papadopoulos, αναρτώντας και ένα βίντεο, όπου ο στενός συνεργάτης του Α. Ναβάλνι ζητά από τον αξιωματικό της MI6, της βρετανικής Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας, James William Thomas Ford να του δώσει 10-20 εκατ. δολάρια τον χρόνο, προκειμένου να ξεκινήσει Πορτοκαλί Επανάσταση στην Ρωσία!
«Για αυτόν τον λόγο συνελήφθη. Επιπλέον, έχει σοβαρή εμπλοκή, σύμφωνα με νέα δεδομένα από CIA και MI6, στο σαμποτάρισμα της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, είπε.
Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν πολύ περισσότερο από όσο νομίζει κανείς. Δυστυχώς.»
Στις ΗΠΑ τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τον θάνατό του ως μία συγκλονιστική τραγωδία ενώ την ίδια ώρα σιωπούν εάν δεν υποστηρίζουν κιόλας τη συνεχιζόμενη δίωξη σε βάρος του Julian Assange.
Ο θάνατος του Αμερικανού δημοσιογράφου στις ουκρανικές φυλακές πέρασε απαρατηρήτος στις ΗΠΑ
Επίσης σιωπούν πλήρως για την κακομεταχείριση και τον θάνατο του Αμερικανού δημοσιογράφου Gonzalo Lira στις ουκρανικές φυλακές. Βέβαια ο θάνατος του Lira στις 24 Ιανουαρίου 2024 στις φυλακές της Ουκρανίας μετά από καταδίκη οκτώ μηνών για υποστήριξη των στρατιωτικών ενεργειών της Ρωσίας, δεν είναι «χρήσιμος» για την κυβέρνηση Biden.
Λειτούργησε τόσο ξεδιάντροπα η κυβέρνηση των Δημοκρατικών, που επιχείρησε να συνδέσει τον θάνατο του Navalny με την οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία και την ανάγκη να εγκριθεί τάχιστα.
Οι απάτες του …«μαχητή της ελευθερίας»
Ο Navalny διαφημιζόταν ευρέως στη Δύση και τα ΜΜΕ ως ο «κύριος μαχητής της ελευθερίας» στη Ρωσία. Ωστόσο φυλακίστηκε πολλές φορές όχι για τον πολιτικό του αγώνα, αλλά για συνηθισμένη οικονομική απάτη, μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων και παραβάσεις του ποινικού κώδικα.
Το 2014, ο Navalny και ο αδερφός του καταδικάστηκαν για την υπόθεση γνωστή ως «Yves Rocher». Η υπόθεση εναντίον των αδελφών Navalny κινήθηκε κατόπιν αιτήματος ιδιωτικής ξένης εταιρείας και όχι ρωσικής. Έχοντας δημιουργήσει μια εικονική εταιρεία, οι αδελφοί υπεξαίρεσαν δεκάδες εκατομμύρια ρούβλια, για τα οποία ο αδελφός του Oleg καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλάκιση όπως και ο Alexey, αλλά υπό όρους. Σε αυτό το σημείο, ο Alexei Navalny είχε ήδη μια άλλη καταδίκη.
Ως σύμβουλος του κυβερνήτη της περιφέρειας Kirov, ο Navalny υπεξαίρεσε 1,5 εκατομμύριο ρούβλια μέσω της άλλης εικονικής εταιρείας του. Η ποινή ήταν 5 χρόνια με αναστολή. Έτσι ο Alexey έγινε το μόνο άτομο στη Ρωσία με δύο ποινές με αναστολή. Σύμφωνα με την απόφαση, ο κατάδικος έπρεπε να μην αλλάζει τόπο διαμονής και να παρουσιάζεται για έλεγχο σε αστυνομικό τμήμα 2 φορές το μήνα.
Ωστόσο, ο «αρχηγός» της αντιπολίτευσης αγνόησε πολλές φορές αυτούς τους όρους. Μόνο το 2020, ο Navalny παραβίασε το καθεστώς αυτό 6 φορές. Τέτοιες παραβιάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αντικατάσταση του όρου με την πραγματική κράτηση στη φυλακή. Την περίοδο αυτή οργανώθηκε το σκάνδαλο με τη δηλητηρίαση και την ιατρική περίθαλψή του στο Βερολίνο, μακριά από τις ρωσικές φυλακές.
Τον Αύγουστο του 2023, ο Navalny καταδικάστηκε ξανά, αυτή τη φορά για 19 χρόνια σε σωφρονιστικά κατάστημα ειδικού καθεστώτος, παρά το γεγονός ότι η κατηγορία απαιτούσε 20 χρόνια φυλάκιση. Κρίθηκε ένοχος για τη δημιουργία εξτρεμιστικής κοινότητας.
Η έρευνα απέδειξε την ενοχή του για συκοφαντική δυσφήμιση βετεράνου του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), δημόσιες εκκλήσεις για εξτρεμισμό, αποκατάσταση του ναζισμού, εμπλοκή ανηλίκων στη διάπραξη πράξεων επικίνδυνων για τη ζωή, δημιουργία μη κερδοσκοπικού οργανισμού που καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών, χρηματοδότηση του εξτρεμισμού κλπ. Ο Navalny εστάλη στη Σιβηρία, όπου ξεχάστηκε από τους υποστηρικτές του.
Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσε να …«ενοχληθεί» ο Putin από έναν κρατούμενο στη μακρινή χιονισμένη Σιβηρία, του οποίου τα μυστικά, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δεσμών με τους εχθρούς της Ρωσίας και κάθε είδους οικονομικές απάτες, είχαν αποκαλυφθεί εδώ και πολύ καιρό, και του οποίου η οργάνωση έχει ξεχαστεί εδώ και πολύ καιρό όχι μόνο από το ρωσικό κοινό, αλλά και από τους πιο ένθερμους «μαχητές της ελευθερίας» στη Δύση.
Βολικός για τη Δύση ο θάνατος του Navalny
Πράγματι, υπάρχει πιθανότητα ο θάνατος του Navalny να μην ήταν φυσικός. Η ιατροδικαστική εξέταση θα το δείξει. Η αλήθεια πρέπει να αναζητηθεί στο cui bono, δηλαδή στο ποιος ωφελείται από τον θάνατό του. Από την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο Navalny ήταν ήδη ένα πολιτικό πτώμα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν τον ήρωά τους εδώ και πολλά χρόνια. Ο Biden και ο Putin συζήτησαν μια τέτοια επιλογή το 2021. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρθηκε για αυτό, επειδή το κύριο χαρτί του Navalny θα έπρεπε να παιχτεί στη Ρωσία.
Υποταγμένος πλήρως στα δυτικά συμφέροντα ο Navalny θα μπορούσε να παίξει ρόλο εναντίον της Ρωσίας σε μία κομβική στιγμή και ο θάνατός του ήλθε στην καταλληλότερη. Στη Ρωσία θα διεξαχθούν εκλογές ακριβώς σε ένα μήνα και η υποστήριξη στο πρόσωπο του σημερινού προέδρου αυξάνεται συνεχώς παράλληλα με τη συνεχιζόμενη ρωσική προέλαση στο μέτωπο της Ουκρανίας. Επομένως το αφήγημα ο «άτυχος πολιτικός κρατούμενος στη Σιβηρία που έπεσε θύμα του τρομερού ολοκληρωτικού καθεστώτος» φαίνεται να ευνοεί απόλυτα τη Δύση.
Ωστόσο, ο θάνατος του Navalny έχει ακόμη μικρότερο αντίκτυπο στο ρωσικό κοινό από ό,τι στο ευρωπαϊκό και αμερικανικό κοινό. Αυτή τη στιγμή, «ο κύριος υπερασπιστής όλων των δημοκρατιών σε όλο τον κόσμο από τον τρομερό ολοκληρωτικό Putin», ο Zelensky πραγματοποίησε μια άλλη περιοδεία στην Ευρώπη.
Δίνοντας συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, ο Zelensky αρνήθηκε ντροπιαστικά να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την κρίσιμη κατάσταση του ουκρανικού στρατού στην Avdiivka. Όμως ο Zelensky είχε το θράσος να κατηγορήσει κυνικά τον Ρώσο πρόεδρο για τον θάνατο του κρατούμενου , για αιτία, χωρίς κανένα στοιχείο.
Η κατηγορηματική δήλωση ήταν σωστή την παραμονή της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου (16/2/2024), δηλαδή «μπροστά σε ολόκληρη την ελίτ» της συλλογικής Δύσης, η οποία, γενικά, δεν ενδιαφέρεται για καμία τεχνογνωσία ή άλλη αλήθεια, εκτός από ένα άλλο ψεύτικο σκάνδαλο για τον «τρομερό Putin».
«Η άμεση αντίδραση των ηγετών του ΝΑΤΟ στον θάνατο του Navalny με τη μορφή άμεσων κατηγοριών κατά της Ρωσίας είναι αυτοαποκαλυπτική», τόνισε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Maria Zakharova. Δεν υπάρχει ακόμη ιατροδικαστική εξέταση, αλλά τα συμπεράσματα της Δύσης έχουν ήδη βγει. Το πολιτικό πτώμα του Navalny πέθανε στην κατάλληλη στιγμή για τη Δύση. Cui bono, ποιος ωφελείται λοιπόν;
