Οι εικόνες ακραίας βαρβαρότητας από το Σουδάν συγκλονίζουν τον πλανήτη, καθώς αποκαλύπτεται η φρίκη που ακολούθησε την κατάληψη της πόλης Ελ Φασέρ από τις Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης. Η 27χρονη Ναουάλ Χαλίλ, εθελόντρια νοσοκόμα για τρία χρόνια στο τοπικό νοσοκομείο, περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές πριν την επίθεση, τη στιγμή που φρόντιζε τραυματίες στρατιώτες και πολίτες, ανάμεσά τους και μια ηλικιωμένη γυναίκα που χρειαζόταν μετάγγιση αίματος. Όπως είπε, οι μαχητές εισέβαλαν στα τμήματα και εκτέλεσαν εν ψυχρώ έξι ανθρώπους επάνω στα κρεβάτια τους, χωρίς διάκριση. Με φωνή που σπάει, δηλώνει πως δεν γνωρίζει τι απέγιναν οι υπόλοιποι ασθενείς, καθώς υποχρεώθηκε να τρέξει για να σωθεί.
Η Χαλίλ τραυματίστηκε από σφαίρες στο πόδι και τον μηρό, την ώρα που οι RSF κατέλαβαν το γειτονικό στρατιωτικό αρχηγείο. Κατόρθωσε να διαφύγει από την πόλη και, βαδίζοντας για ένα ολόκληρο 24ωρο, χωρίς τροφή και με αιμορραγία, έφτασε σε ασφαλέστερη περιοχή. Όπως αναφέρει, στον δρόμο της αφαίρεσαν κινητό και χρήματα, αφήνοντάς τη εντελώς αβοήθητη.
Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι – πολλοί γυναίκες και παιδιά – περπάτησαν επί δύο ημέρες για να φτάσουν στην πόλη Ταουίλα, επιχειρώντας να ξεφύγουν από μια πολιορκημένη κόλαση που κράτησε 18 μήνες. Η Ταουίλα βρίσκεται 55 χιλιόμετρα δυτικά και ελέγχεται από την ένοπλη οργάνωση SLA-AW υπό τον Αμπντούλ Ουαχίντ Μοχάμεντ αλ-Νουρ.
Οι Ενωμένες Δυνάμεις, σύμμαχοι του σουδανικού στρατού, καταγγέλλουν ότι μετά την πτώση της πόλης οι RSF εκτέλεσαν περισσότερους από 2.000 αμάχους. Ο ΟΗΕ επιβεβαιώνει την ύπαρξη οπτικού υλικού που δείχνει άνδρες άοπλους, αιμόφυρτους και νεκρούς στους δρόμους, περικυκλωμένους από ενόπλους.
Παράλληλα, χιλιάδες πολίτες παραμένουν παγιδευμένοι στο Γκάρνεϊ, όπου σύμφωνα με μαρτυρίες κρατούνται και βασανίζονται από πολιτοφυλακές που απαιτούν υπέρογκα λύτρα για την απελευθέρωσή τους. Τα ποσά που ζητούνται, από 6.800 έως 13.600 ευρώ, είναι εξωπραγματικά για τους περισσότερους, με αποτέλεσμα πολλοί να σαπίζουν σε υπαίθρια κρατητήρια. Όσοι εγκαταλείπονται λόγω σοβαρών ασθενειών θεωρούνται τυχεροί – τουλάχιστον ζουν.
Ο 28χρονος οδηγός Άνταμ Γιαγκούμπ αφηγείται το δικό του μαρτύριο: συνελήφθη από πολιτοφύλακες πάνω σε καμήλες και σώθηκε μόνο επειδή ένας από τους δράστες γνώριζε μέλος της οικογένειάς του. Όπως λέει, ήταν 18 οι φυγάδες που ξεκίνησαν από το Ελ Φασέρ και έφτασαν μόνο οι οκτώ. Οι υπόλοιποι θεωρεί ότι δολοφονήθηκαν. Ο ίδιος είδε 22 δολοφονημένους άνδρες δίπλα σε ένα «ψεύτικο πηγάδι», παγίδα για τους εξαντλημένους πρόσφυγες που αναζητούσαν νερό μετά από ατέλειωτες ώρες περπατήματος.
Άλλη νοσηλεύτρια που κατόρθωσε να απομακρυνθεί από το νοσοκομείο επιβεβαιώνει ότι ένοπλοι των RSF πυροβολούσαν μέσα στα επείγοντα περιστατικά σκοτώνοντας τουλάχιστον οκτώ ασθενείς. Η ίδια χτυπήθηκε στο κεφάλι με όπλο την ώρα που προσπαθούσε να διαφύγει από άλλη έξοδο.
Ο επικεφαλής των RSF, στρατηγός Χεμετί, δήλωσε σε βίντεο πως όποιος παραβίασε ανθρώπινα δικαιώματα «θα λογοδοτήσει». Όμως οι πράξεις των δυνάμεών του επιβεβαιώνουν μια συστηματική πρακτική τρόμου. Ολόκληρες οικογένειες που είχαν ήδη εκτοπιστεί από προηγούμενες επιθέσεις αναγκάζονται για δεύτερη και τρίτη φορά να τραπούν σε φυγή μέσα στη νύχτα.
Αναφορές θέλουν τους αιχμαλώτους στο Γκάρνεϊ να λαμβάνουν λίγο νερό αναμεμειγμένο με αλεύρι, ώστε απλώς να διατηρηθούν στη ζωή για μελλοντική «διαπραγμάτευση». Μετά χωρίζονται κατά φύλο και σύμφωνα με την υποτιθέμενη στρατιωτική τους ιδιότητα, με τους άνδρες να κρατούνται ως ύποπτοι μαχητές και τις οικογένειες να ζουν με τον τρόμο του επόμενου χτυπήματος.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, που προσπαθούν να παράσχουν περίθαλψη στην Ταουίλα, περιγράφουν σκηνές απόλυτης εξαθλίωσης. Περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι έφτασαν μέσα στο σκοτάδι, πεζοί ή πάνω σε φορτηγά που μετά βίας κινούνταν, εξαντλημένοι από πείνα, αφυδάτωση και τον συνεχή φόβο ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους βρουν οι ένοπλοι.
Όλα δείχνουν μια ανθρωπιστική τραγωδία σε εξέλιξη, ένα έγκλημα πολέμου που αποκαλύπτεται ώρα με την ώρα, με θύματα αμάχους οι οποίοι πληρώνουν με το αίμα τους τον ατελείωτο αγώνα εξουσίας στο Σουδάν. Οι φωνές των επιζώντων που κατάφεραν να ξεφύγουν ζητούν απεγνωσμένα διεθνή παρέμβαση, πριν χαθούν ακόμη περισσότερες ζωές στο σκοτάδι της λήθης.
