Το Αιγαίο θύμισε εμπόλεμη ζώνη την Παρασκευή 28 Μαρτίου 2025, όταν σημειώθηκε μία επιθετική και προκλητική ενέργεια από τουρκική ακταιωρό. Για περίπου 40 λεπτά, η ένταση ήταν στο αποκορύφωμά της στην περιοχή των Ιμίων, καθώς η τουρκική ακταιωρός παραβίασε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, προκαλώντας άμεση αντίδραση από την Ελλάδα. Στην περιοχή, το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα έσπευσαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση, με την Ελλάδα να αποστέλλει τόσο σκάφος του Λιμενικού όσο και πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι Τούρκοι λιμενικοί της Sahil Güvenlik παρέμειναν για αρκετή ώρα ανάμεσα στα νησιά Ίμια και Καλόλιμνο, προκαλώντας αναστάτωση και αυξάνοντας την ένταση. Στο σημείο βρισκόταν πλοίο τύπου Island του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο ανήκει στα τέσσερα πλοία που η Ελλάδα παρέλαβε πρόσφατα από τις ΗΠΑ και έχει ήδη τεθεί σε υπηρεσία. Παράλληλα, παρόν ήταν και σκάφος του Ελληνικού Λιμενικού – Ακτοφυλακής.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ενεργοποιήθηκε το «πορτοκαλί» τηλέφωνο, το οποίο χρησιμοποιείται για τη διαχείριση κρίσεων μεταξύ των επικεφαλής αξιωματικών των λιμενικών σωμάτων Ελλάδας και Τουρκίας. Στο πλαίσιο αυτής της επικοινωνίας, συμφωνήθηκε να αποχωρήσει πρώτα η τουρκική ακταιωρός, κατευθυνόμενη προς τα παράλια του Τουργκούτ Ρεΐς, και λίγο αργότερα απομακρύνθηκαν και τα ελληνικά σκάφη.
Ενώ η πολιτική ηγεσία της Αθήνας συνεχίζει να ενισχύει την πεποίθηση περί «ελληνοτουρκικής φιλίας» και να προβάλλει το κλίμα «ηρεμίας» στον αέρα και τη θάλασσα του Αιγαίου, η Άγκυρα επιταχύνει τη στρατηγική της στον τομέα των διεκδικήσεων, θέτοντας σαφείς προτεραιότητες και καταγράφοντας συγκεκριμένες επιτυχίες. Η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με τη συστημική αντιπολίτευση, παραμένει φαινομενικά αδιάφορη και καθησυχασμένη μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις.
Η Αθήνα φαίνεται να έχει πλήρως εγκαταλείψει τη Λευκωσία, αποσυνδέοντας το Κυπριακό από τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Αντί να επιμείνει σε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα, επενδύει στην ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων με την Τουρκία και την ισχυρή οικονομική διείσδυση της γειτονικής χώρας στην ελληνική αγορά, θεωρώντας τη συνεργασία αυτή ως ένα εργαλείο για την υπέρβαση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να προβάλλει για εσωτερική κατανάλωση τον μύθο του «ισχυρού εταίρου» και «πολύτιμου συμμάχου», αποδεχόμενη μία μία τις παραχωρήσεις και τις απογοητεύσεις που προκύπτουν από τις διαπραγματεύσεις. Αυτή η στάση δεν αμφισβητείται, παρά τις επανειλημμένες προκλήσεις από την Τουρκία, η οποία συνεχίζει να επαναφέρει το σύνολο των διεκδικήσεών της, ακόμα και κατά τη διάρκεια του λεγόμενου «μήνα του μέλιτος» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με νέες, ωμές προκλήσεις από την Τουρκία, η οποία όχι μόνο δεν κρύβει τις επεκτατικές της βλέψεις, αλλά τις ανακοινώνει δημόσια και με επιμονή. Παρά την αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα, η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να αποφεύγει να αναλάβει δράση και να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, φοβούμενη μήπως διαταραχθούν οι «καλές σχέσεις» με τον Τούρκο ηγέτη, τον σουλτάνο της Άγκυρας.
Η στάση της κυβέρνησης, που δείχνει ανοχή στην τουρκική προκλητικότητα, είναι εγκληματική και η σιωπή της θεωρείται συνενοχή. Αν δεν υπάρξει αποφασιστική αντίδραση για την υπεράσπιση των ελληνικών συνόρων, του Αιγαίου και της Κύπρου, υπάρχει ο κίνδυνος η Ελλάδα να βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να γίνει η ίδια πρόσφυγας στην ίδια της τη γη.
