Σε μια εφ’ όλης της ύλης και με έντονο εθνικό και στρατηγικό χαρακτήρα συζήτηση, ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ, Αντρέας Βορύλλας, φιλοξένησε στο πολιτικό του γραφείο τον Επίκουρο Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής, Γιώργο Φίλη.
Η συζήτηση ξεκίνησε με προσωπικές αναφορές, υπενθυμίζοντας τη γνωριμία τους από το 2019 και κοινές εμπειρίες στο Άγιο Όρος, τονίζοντας τον σεβασμό του βουλευτή για τη γεωπολιτική γνώση και ανάλυση του Γιώργου Φίλη. Στο επίκεντρο βρέθηκαν η εξωτερική πολιτική, οι γεωπολιτικές προκλήσεις της Ελλάδας και το ενεργειακό ζήτημα.
Ο κ. Φίλης τόνισε την κρίσιμη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας, χαρακτηρίζοντάς την «το καλύτερο οικόπεδο της περιοχής». Υπογράμμισε ότι η θέση της χώρας μας μπορεί να αποτελέσει είτε ευλογία είτε κατάρα, αναλόγως του τρόπου που θα τη διαχειριστούμε.
Ο Αντρέας Βορύλλας έθεσε το ερώτημα για την πιθανή τουρκική αντίδραση σε περίπτωση που ξεκινήσουν οι εργασίες εγκατάστασης του καλωδίου, εγείροντας το ενδεχόμενο στρατιωτικής έντασης. Ο καθηγητής Φίλης απάντησε πως η Ελλάδα πρέπει να είναι αυτή που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στην ελληνική ΑΟΖ και πρότεινε τη σύναψη ισχυρών στρατιωτικών συμμαχιών – κυρίως με Γαλλία, Ισραήλ και ΗΠΑ – ώστε να διασφαλιστεί η κυριαρχία και η σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Εκτενής αναφορά έγινε στη σημασία των συμμαχιών με χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος και η Ιορδανία, που στηρίζουν το σχήμα σταθερότητας στην περιοχή και αντιτίθενται στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.
Ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ ανέδειξε την ανάγκη για εξορύξεις φυσικού αερίου στην Κρήτη και το Ιόνιο, αναφέροντας πως η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους ενεργειακούς και μεταλλευτικούς πόρους που δεν έχουν αξιοποιηθεί. Τόνισε πως αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να δημιουργήσουν καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας και να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Ο κ. Βορύλλας επεσήμανε ότι η ΝΙΚΗ έχει προτάσεις για την οικονομία, με στόχο ένα νέο μοντέλο βασισμένο στην παραγωγή και την αυτάρκεια. Ειδική μνεία έγινε στη φορολόγηση των κρυπτονομισμάτων – δεδομένου ότι η Ελλάδα κατέχει τη 2η θέση στην Ευρώπη σε ποσοστό κατοχής crypto – ως πηγή εσόδων για το κράτος.
Ο καθηγητής Φίλης τόνισε την αναδιάταξη του διεθνούς συστήματος λόγω της πολιτικής Trump και υπογράμμισε ότι η Ευρώπη φαίνεται να παρακάμπτεται από χώρες όπως η Ιταλία, που προχωρούν σε απευθείας συνομιλίες με τις ΗΠΑ. Τόνισε ότι και η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, εφόσον η Ε.Ε. αδυνατεί να προασπίσει τα συμφέροντά της.
Κοινή διαπίστωση και των δύο ανδρών ήταν ότι απαιτείται συνολική αναγέννηση του κράτους, από την υγεία μέχρι τις υπηρεσίες, δίνοντας κίνητρα στους Έλληνες του εξωτερικού να επιστρέψουν. Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «η Ελλάδα χρειάζεται την επιστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου και την αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας του».
Όπως χαρακτηριστικά σημειώθηκε:
«Δεν περισσεύει κανένας. Ή θα πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας ή θα είμαστε πάντα θεατές στο ίδιο έργο».
Στη συνέχεια της συζήτησης, ο Ανδρέας Βορύλλας και ο καθηγητής Γιώργος Φίλης ανέλυσαν με έντονο ύφος τις γεωπολιτικές προκλήσεις, την αναγκαία στρατηγική της Ελλάδας εντός της Ευρώπης αλλά και την ουσιαστική αναγέννηση του ελληνικού κράτους με επίκεντρο την οικογένεια, την παραγωγή και την εθνική βιομηχανία.
Ο κ. Βορύλλας αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην ανάγκη για εθνική αφύπνιση, με επίκεντρο τη δημογραφική κρίση:
«Το δημογραφικό δεν είναι απλά ένα πρόβλημα, είναι το νούμερο ένα εθνικό ζήτημα. Αν δεν γεννιούνται Έλληνες, δεν έχει νόημα καμία πολιτική, καμία άμυνα, κανένα σχέδιο. Δίνουμε 700 εκατομμύρια για ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Και δεν δίνουμε 10.000 ευρώ για κάθε γέννα; Πού πάμε;».
Ο Γιώργος Φίλης υπογράμμισε ότι χωρίς ισχυρή οικονομία, δεν μπορεί να σταθεί ούτε εθνική άμυνα ούτε ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική:
«Εγώ, που έχω ασχοληθεί και με την άμυνα και με τη σκληρή ισχύ, το λέω καθαρά: αν δεν έχεις οικονομική ισχύ, δεν έχεις τίποτα. Ούτε να φέρεις πίσω τα παιδιά σου μπορείς, ούτε να στηρίξεις τις Ένοπλες Δυνάμεις σου, ούτε να κρατήσεις την κοινωνία σου όρθια».
Η κουβέντα πέρασε και στη γεωπολιτική στρατηγική της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ, με ιδιαίτερη αναφορά στον Ντόναλντ Τραμπ. Ο κ. Φίλης τόνισε:
«Ο Τραμπ δεν είναι πολιτικός με κουτάκια, είναι επιχειρηματίας. Λειτουργεί με ταχύτητα και αποφασιστικότητα. Είπε “θέλω την Ευρώπη μαζί μου, αλλά θέλω και κανόνες”. Κι αν η Ευρώπη δεν καταλάβει το συμφέρον της, τότε θα μείνει πίσω. Η Ελλάδα πρέπει να διαβάσει καλά τα σενάρια και να διαλέξει στρατόπεδο».
Ο Ανδρέας Βορύλλας, από την πλευρά του, τόνισε με νόημα:
«Δεν γίνεται να συνεχίζουμε να θεωρούμε τη Ρωσία εχθρό, όταν εκείνη έχει ρόλο σταθεροποιητικό στην περιοχή μας. Πού ήταν η Ευρώπη στην Κύπρο; Πού ήταν στην Αρμενία; Όταν δεν υπερασπίζονται τα δικά μας, εμείς γιατί να στηρίζουμε άκριτα τις δικές τους ατζέντες;».
Η συζήτηση συνεχίστηκε με έντονο προβληματισμό αλλά και με σαφές μήνυμα ελπίδας και ευθύνης: «Η ΝΙΚΗ ήρθε για να θυμίσει τις αξίες: Πατρίδα, Οικογένεια, Θρησκεία. Και να φέρει ξανά στο προσκήνιο τον Έλληνα ηγέτη που δεν έχει υποχρέωση σε λόμπι. Αυτόν που θα μιλήσει με ειλικρίνεια, θα ενώνει και θα πολεμάει για την πατρίδα. Η Ελλάδα έχει ποιητές, έχει ψυχή, και πάνω απ’ όλα έχει λαό που όταν ξυπνάει, δεν τον σταματάει κανείς».
Η Ελλάδα, με περισσότερα από 60 δισ. διαθέσιμα ελληνικά κεφάλαια στην ομογένεια, αδυνατεί να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον ώστε αυτά τα χρήματα να επενδυθούν στην πατρίδα. Ο Ανδρέας Βορύλλας, με έντονο ύφος, θέτει το πρόβλημα ευθέως:
«Έρχεται ένας από την ομογένεια, έχει πάρει μπράντα ξενοδοχείων, ψάχνει παλιά ακίνητα για να τα ανακαινίσει και να φέρει τουρισμό. Ξέρεις πόσο καιρό θα του πάρει να πάρει τις άδειες; Μπορεί και πέντε χρόνια! Αυτό δεν είναι επενδυτικός νόμος, είναι επενδυτικός αποκλεισμός».
Ο προβληματισμός που κυριαρχεί είναι βαθύτατα πατριωτικός: πώς γίνεται η Ελλάδα, με ένα τεράστιο ομογενειακό δίκτυο, με ναυτιλία που ελέγχει το 25% του παγκόσμιου στόλου, με επενδυτές πρόθυμους να επιστρέψουν, να μην μπορεί να δημιουργήσει έναν fast track μηχανισμό που να επιτρέπει σε Έλληνες του εξωτερικού να επενδύουν γρήγορα και αποτελεσματικά;
«Δεν γίνεται να περιμένεις δύο χρόνια για περιβαλλοντικές μελέτες όταν στο Κατάρ τελειώνει το έργο σε αυτό το διάστημα», υπογραμμίζει ο κ. Βορύλλας.
«Στην Ελλάδα το real estate πεθαίνει πριν ξεκινήσει».
Η συζήτηση αναδεικνύει και τη βαθύτερη παθολογία του ελληνικού κράτους: τον διοικητικό κοτζαμπασισμό, ένα ιστορικό υπόλειμμα που κρατά δέσμια την παραγωγική Ελλάδα.
«Από την Επανάσταση και μετά, δεν απελευθερώθηκε κανένα μεγάλο αστικό κέντρο του ελληνισμού. Η κρατική δομή λειτούργησε όπως οι τοπικοί φεουδάρχες: με ρουσφέτι, εμπόδια, ανασφάλεια. Και τώρα το πληρώνουμε».
Ο καθηγητής Φίλης κάνει λόγο για τις δύο “πυρηνικές δυνάμεις” του ελληνισμού:
- την Ορθοδοξία, που δίνει πολιτιστική και πνευματική επιρροή,
- και τη Ναυτιλία, που αποτελεί το ουσιαστικό οικονομικό βάθος της χώρας.
Όμως, επισημαίνει, αυτό το δυναμικό δεν αξιοποιείται στην εσωτερική αγορά:
«Έχουμε 900 ελληνόκτητα πλοία στη Wall Street. Γιατί δεν μπορεί έστω ένα μικρό ποσοστό αυτών να μπει στο ελληνικό χρηματιστήριο; Γιατί το δικό μας ταμπλό είναι άδειο, με μόλις 3.000 ευρώ να παίζονται ανά επενδυτή στους περισσότερους κωδικούς;»
Το μήνυμα είναι σαφές: χωρίς πολιτική βούληση για απλοποίηση διαδικασιών, fast track επενδύσεις και αληθινή στήριξη στην ελληνική παραγωγική τάξη, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να επιβιώσει στον νέο γεωπολιτικό χάρτη.
«Η χώρα μας πρέπει να γίνει απρόβλεπτη, ισχυρή, αξιόπιστη. Να δείξουμε ότι είμαστε σοβαροί. Οι επενδυτές δεν θέλουν ούτε μίζες ούτε αβεβαιότητα – θέλουν κανόνες και ταχύτητα».
Η γεωστρατηγική ανάλυση κλείνει με την προειδοποίηση του Φίλη:
«Βόρεια, στην Ουκρανία, αλλάζουν τα σύνορα. Στον νότο, η Συρία διαλύεται. Εμείς είμαστε στο κέντρο. Η Ελλάδα είναι το καλύτερο “οικόπεδο”. Αν δεν το ρακίσουμε, αν δεν το προστατεύσουμε, θα μας το πάρουν. Η Ελευθερία δεν έρχεται με ευχές, έρχεται με αποφάσεις. Και καμία ειρήνη δεν έχει αξία χωρίς ελευθερία».
Η πρόκληση είναι ιστορική. Η Ελλάδα έχει κεφάλαια, ανθρώπους, ιδέες. Αυτό που της λείπει είναι η πολιτική τόλμη να τα ενεργοποιήσει. Οι μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες που κάποτε έκτισαν την πατρίδα, υπάρχουν και σήμερα. Αρκεί να τους ανοίξουμε την πόρτα — και όχι το λάκκο.
