Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Τσακ Σούμερ και ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Μάικ Ρουντς καταθέτουν νομοθετική πρόταση με την οποία ζητούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να αποκαλύψει τα αρχεία σχετικά με το τι γνωρίζει για τα μη αναγνωρισμένα ανώμαλα φαινόμενα. Η κυβέρνηση έχει αρνηθεί να αποχαρακτηρίσει μεγάλο μέρος των πληροφοριών, ενώ παραδέχεται ότι υπάρχουν τέτοια αρχεία.
Το περιεχόμενο αυτών των αρχείων είναι σημαντικό με δύο τρόπους. Πρώτον και προφανώς, η παρουσία εξωγήινων πολεμικών πλοίων – αν υπάρχουν και αν είναι πολεμικά πλοία – αντιπροσωπεύει μια πιθανή απειλή για όλη τη Γη. Αυτό δεν είναι ένα ασήμαντο θέμα. Δεύτερον και προφανώς υπερβατικά σημαντικό, γράφω ένα βιβλίο για τη γεωπολιτική του διαστήματος. Οι βασικοί δρώντες είναι τα ανθρώπινα έθνη, των οποίων οι ρίζες βρίσκονται στη Γη και τα οποία είναι πιθανό να χρησιμοποιήσουν το διάστημα ως νέο πεδίο μάχης. Αν οι σκυλοπόδαροι της Ανδρομέδας μας έχουν στο στόχαστρό τους, πρέπει να ξαναγράψω το βιβλίο και να επισπεύσω την προθεσμία υποβολής. Όσο τραβηγμένη κι αν φαίνεται η απειλή μιας εισβολής από το διάστημα, η συνεχής επιμονή του Πενταγώνου και της CIA ότι δεν έχουν ανακαλύψει τίποτα ανησυχητικό τροφοδοτεί τον φόβο. Αν δεν υπάρχει τίποτα φοβερό εκεί έξω, τότε γιατί δεν δημοσιεύονται τα αρχεία;
Υπάρχουν εύλογοι και καλοί λόγοι για την απόκρυψη αυτών των πληροφοριών. Οι υποψίες σχετικά με αυτό που τότε ονομάζονταν ΑΤΙΑ άρχισαν γύρω στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση διέθεταν πυρηνικά όπλα. Και οι δύο διέθεταν επίσης χερσαία συστήματα για τον εντοπισμό εκτοξεύσεων πυραύλων και ήταν σημαντικό αυτές οι δυνατότητες να παραμείνουν μυστικές. Η άλλη πλευρά δεν μπορούσε να γνωρίζει τις μεθόδους και την αποτελεσματικότητα της άλλης. Εάν οι ίδιες αυτές τεχνολογίες εντόπιζαν ΑΤΙΑ, τότε η αποκάλυψη αυτής της πληροφορίας θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εθνική άμυνα.
Το πρόβλημα με αυτό το επιχείρημα είναι ότι η επιτήρηση του διαστήματος κοντά στη Γη βρίσκεται σε εξέλιξη από τη δεκαετία του 1950. Η αποκάλυψη ευρημάτων που προέκυψαν πριν από την ανάπτυξη της σημερινής γενιάς αισθητήρων δεν θα έθετε σε κίνδυνο τίποτα σημαντικό. Η αντίσταση της κυβέρνησης στη δημοσιοποίηση ακόμη και πολύ επεξεργασμένων εκθέσεων είναι περίεργη. Μια θεωρία είναι ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι εμείς, το κοινό, θα πανικοβαλλόμασταν αν γνωρίζαμε την αλήθεια. Ίσως και να το κάναμε, αλλά καλύτερα τώρα παρά όταν αρχίσει η εισβολή.
Ένας άλλος από τους πολλούς πιθανούς λόγους για τη μυστικότητα είναι ότι διεξάγεται ήδη ένας μυστικός πόλεμος με τους Ανδρομέδονες. Μπορεί να έχουν πάρει τον έλεγχο των υποψηφίων για την προεδρία. Αυτό θα εξηγούσε πολλά. Αλλά αν αντιμετωπίζουμε έναν εχθρό που προβάλλει σημαντική δύναμη πολλά έτη φωτός μακριά από την πατρίδα μας, τότε είμαστε ούτως ή άλλως χαμένοι, και το σήμα για πάρτι πρέπει να δοθεί.
Δεν βρίσκω παράλογη την πιθανότητα ύπαρξης προηγμένης ζωής στο σύμπαν. Το σύμπαν είναι αχανές, και αν οι άνθρωποι στη Γη δημιουργήθηκαν, η ύπαρξη άλλης ζωής φαίνεται πιθανή. Αλλά η ίδια η απεραντοσύνη του σύμπαντος σημαίνει επίσης ότι μια τυχαία ή σκόπιμη συνάντηση μεταξύ δύο λαών είναι απίθανη. Απίθανο, αλλά κάθε άλλο παρά αδύνατο.
Αν δεν υπάρχει τίποτα να κρύψετε, τότε μην βγείτε από το δρόμο σας για να βεβαιωθείτε ότι οι άνθρωποι είναι κολλημένοι. Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό, ωστόσο αναλαμβάνει μια στρατηγική σχεδιασμένη να αυξήσει την προσοχή αντί να την αποσπάσει. Υιοθετεί μια στρατηγική που έχει σχεδιαστεί για να πείσει γερουσιαστές, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών, να επιβάλουν την αποκάλυψη. Η διατήρηση των αρχείων σε μυστικότητα αυξάνει την αίσθηση του κινδύνου, τουλάχιστον για κάποιους, και στη σύγχρονη Αμερική η δυσπιστία απέναντι στην κυβέρνηση είναι ανεξέλεγκτη. Αν η κυβέρνηση αρνείται ότι έχει βρει κάτι, τότε το να ενεργεί σαν να κρύβει κάτι υπονομεύει αυτόν τον ισχυρισμό και μεγεθύνει τον φόβο.
Αυτό είναι ένα γεωπολιτικό ζήτημα. Οτιδήποτε αποδυναμώνει την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση αποδυναμώνει την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να ενεργούν σε άλλα θέματα. Αλλά πολύ πιο σημαντικό, δεν υπάρχει κανένας λόγος η διαδικασία που μας δημιούργησε να μην έχει δημιουργήσει και άλλους. Μπορεί να είμαστε οι μόνοι άνθρωποι στο σύμπαν, πράγμα που θα έκανε το σύμπαν πιο ακατανόητο. Αν υπάρχουν άλλοι, η αίσθηση της γεωπολιτικής μας μετατοπίζεται και ο ανθρώπινος νους πρέπει να το απορροφήσει αυτό. Αν η κυβέρνηση κρύβει κινδύνους τόσο τεράστιους που η αποκάλυψή τους θα προκαλούσε πανικό, απλώς αναβάλλει τον πανικό. Αλλά αν δεν υπάρχει τίποτα για να φοβηθεί κανείς, να ξέρετε ότι οι ενέργειες της κυβέρνησης μπορούν να τον δημιουργήσουν. Και εφόσον η κυβέρνηση απέτυχε να κρατήσει μυστική την ύπαρξη της διαστημικής παρακολούθησης εδώ και δεκαετίες, δεν θα πρέπει να επιτείνει αυτή την αποτυχία αυξάνοντας την πιθανή ανησυχία.
