Mπορεί το κλίμα στα διεθνή χρηματιστήρια να είναι θετικό στον απόηχο της συμφωνίας πώλησης της SVB, ωστόσο κάποιοι αναλυτές προειδοποιούν πως οι αναταράξεις στις αγορές δεν έχουν τελειώσει. Μάλιστα αρκετά δημοσιεύματα του διεθνούς οικονομικού τύπου αναρωτιούνται αν η Deutsche Bank, η μετοχή της οποίας όπως και τα CDS της τράπεζας βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα την προηγούμενη Παρασκευή, θα είναι η επόμενη εστία κρίσης.
Όπως αναφέρουν έγκριτα διεθνή οικονομικά sites, oι ανησυχίες σχετικά με την μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, σχετίζονται με τα παράγωγα που έχει στον έλεγχό της και που προσεγγίζουν τα 40 τρισ. ευρώ. Τα συγκεκριμένα ανοίγματα είναι από τα πλέον ριψοκίνδυνα και σε συγκυρίες όπως η τρέχουσα, που επικρατούν υψηλά επιτόκια και φυγή των επενδυτών από τα assets υψηλού ρίσκου, υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιοι να τους γυρίσου την πλάτη ή να καταγραφούν μαζικές πωλήσεις. Κάτι τέτοιο, θα επέφερε σοβαρό πλήγμα στην Deutsche Bank και θα ήταν μονόδρομος κάποιου είδους διάσωσης.
Εν τω μεταξύ ανάσα προσέφερε στις αγορές η ανακοίνωση ότι η Silicon Valley Bank πέρασε υπό τον έλεγχο της First Citizens Bank. Η συμφωνία με την Oμοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) περιλαμβάνει την αγορά περιουσιακών στοιχείων της SVB ύψους περίπου 72 δισ. δολαρίων με έκπτωση 16,5 δισ. δολαρίων. Οι μέχρι πρότινος καταθέτες της Silicon Valley Bank μετατρέπονται αυτόματα σε καταθέτες της First Citizens, ενώ όλες οι καταθέσεις που αναλαμβάνει η δεύτερη θα παραμείνουν ασφαλισμένες από την FDIC μέχρι το ασφαλιστικό όριο.
Η Silicon Valley Bank δραστηριοποιούνταν κυρίως στις τεχνολογικές startups. Όταν κλήθηκε να καλύψει μια τρύπα στον ισολογισμό της, η οποία προέκυψε από την έκθεσή της στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα, ανακοίνωσε σχέδιο για την άντληση 2,25 δισ. δολαρίων από τις αγορές μέσω έκδοσης μετοχών.
Πάντως, οι αναλυτές προειδοποιούν πως η νηνεμία στις αγορές δεν θα κρατήσει για πολύ και η επόμενη καταιγίδα θα ξεσπάσει σύντομα.
«Είναι ωραίο που υπάρχει αγοραστής», δήλωσε στο Reuters ο αναλυτής της IG Markets στο Σίδνεϊ, Tony Sycamore, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι βιώνουμε μια μικρή ηρεμία πριν από την επόμενη καταιγίδα.
Η αναταραχή που προκλήθηκε από την κατάρρευση της SVB και εν συνεχεία τα όσα διαδραματίστηκαν με την Credit Suisse, η οποία εξαγοράστηκε από την ανταγωνίστριά της UBS, είχαν ως αποτέλεσμα τη «βουτιά» των τραπεζικών μετοχών.
Σημειώνεται πως από αρχές του μήνα ο δείκτης Stoxx των ευρωπαϊκών τραπεζικών μετοχών έχει καταγράψει απώλειες πάνω από 18% και ο αμερικανικός δείκτης περιφερειακών τραπεζών KBW έχει υποχωρήσει κατά 21%.
Ο Shayne Elliott, διευθύνων σύμβουλος της Australia and New Zealand Banking Group επεσήμανε ότι η αναταραχή δεν έχει τελειώσει και εκτίμησε επίσης ότι η τρέχουσα αναταραχή έχει τη δυνατότητα να κλιμακωθεί σε μια μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική κρίση.
«Δεν νομίζω ότι μπορείτε να καθίσετε εδώ και να πείτε: “Λοιπόν, όλα τελείωσαν, η Silicon Valley Bank και η Credit Suisse και, ξέρετε, η ζωή θα επιστρέψει στην κανονικότητα”», δήλωσε ο Elliott. «Αυτά τα πράγματα τείνουν να εξελίσσονται για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Ωστόσο, τόνισε ότι είναι πρόωρο να υποθέσουμε ότι η τρέχουσα κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει σε “άλλη μια GFC”, αναφερόμενος στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πριν από περίπου 15 χρόνια που βύθισε τις μεγαλύτερες προηγμένες οικονομίες του κόσμου στη χειρότερη ύφεση από τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930.
Η Rachel Slade στέλεχος της ομάδας personal banking του δεύτερου μεγαλύτερου δανειστή της χώρας, της National Australia Bank, δήλωσε στη Australian Financial Review τη Δευτέρα ότι οι πελάτες ενυπόθηκων δανείων άρχισαν να εμφανίζουν τα πρώτα σημάδια πίεσης μετά από 10 συνεχόμενες αυξήσεις των επιτοκίων, αλλά δεν υπήρχαν ακόμη αιχμές για τις αθετήσεις.
Morgan Stanley: Σε 2 εβδομάδες θα αρχίσει η μεγάλη πτώση στη Wall Street – Το λάθος των επενδυτών
Σε κίνδυνο απότομης πτώσης βρίσκονται πλέον οι αγορές διεθνώς, σύμφωνα με τον Michael Wilson της Morgan Stanley, καθώς όταν θα αρχίσουν να ανακοινώνονται τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου του 2023, οι επενδυτές θα δουν πόσο λάθος είναι οι εκτιμήσεις.
“Δεδομένων των γεγονότων των τελευταίων εβδομάδων, πιστεύουμε ότι η καθοδήγηση φαίνεται όλο και πιο μη ρεαλιστική και οι αγορές μετοχών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να τιμολογήσουν πολύ χαμηλότερες εκτιμήσεις πριν από οποιαδήποτε αλλαγή δεδομένων”, έγραψε ο Wilson.
Ο στρατηγικός αναλυτής – ο οποίος κατέλαβε την 1η θέση στην περσινή έρευνα του Institutional Investor αφού προέβλεψε σωστά το sell off των μετοχών – δήλωσε ότι αυτό οφείλεται εν μέρει στην απόκλιση της δράσης των αγορών μετοχών και ομολόγων αυτόν τον μήνα.
Ενώ η μεταβλητότητα των ομολόγων αυξήθηκε, καθώς οι επενδυτές εκτίμησαν μια πιθανή ύφεση μετά την κατάρρευση μιας σειράς περιφερειακών τραπεζών των ΗΠΑ, οι μετοχές ανέκτησαν τις απώλειες λόγω των στοιχημάτων για παρέμβαση των φορέων χάραξης πολιτικής. Ο S&P 500 βρίσκεται σε πορεία ανόδου για δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο.
Η προσοχή στρέφεται τώρα στην περίοδο ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του πρώτου τριμήνου, η οποία ξεκινά στα μέσα Απριλίου. Η πτώση των εκτιμήσεων για τα κέρδη μέχρι στιγμής φέτος αντιστοιχεί στις μειώσεις που παρατηρήθηκαν τα δύο προηγούμενα τρίμηνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα κέρδη δεν έχουν ακόμη πιάσει πάτο, δήλωσε ο Wilson.
Δεδομένων των προσδοκιών για απότομη ανάκαμψη των κερδών στο δεύτερο εξάμηνο, η απειλή για τα περιθώρια κέρδους από τον αυξημένο πληθωρισμό εξακολουθεί να “υποτιμάται”, πρόσθεσε.
Οι στρατηγικοί αναλυτές της JPMorgan δήλωσαν επίσης ότι το πρώτο τρίμηνο πιθανότατα σηματοδότησε “το υψηλότερο σημείο” για τις μετοχές φέτος και ότι δεν αναμένουν μια “θεμελιώδη βελτίωση στην απόδοση κινδύνου για τις μετοχές” έως ότου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ σηματοδοτήσει μειώσεις επιτοκίων.
Επιπλέον, αφού τόσο τα ομόλογα όσο και οι μετοχές κινήθηκαν προς την ίδια κατεύθυνση πέρυσι, ένα ασυνήθιστο φαινόμενο, οι αυξανόμενες πιθανότητες ύφεσης φέτος πιθανόν να αντιστρέψουν και πάλι αυτή τη σχέση, δήλωσε η ομάδα με επικεφαλής τον Mislav Matejka.
Μην ποντάρετε σε παρέμβαση κεντρικών τραπεζών
Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν αυξήσει τα επιτόκια παρά τη μεταβλητότητα στις αγορές, αναφέροντας σε όλους τους τόνους ότι ο πληθωρισμός σημαίνει σαφώς ότι είναι πολύ νωρίς για να συμπεράνουμε ότι ο κύκλος των αυξήσεων έχει τελειώσει.
Οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα δεν σταμάτησαν τις αυξήσεις, με την Morgan Stanley να επισημαίνει ότι η ιδέα της εστίασης στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα εις βάρος του πληθωρισμού είναι μια λανθασμένη άποψη.
Οι κεντρικές τράπεζες αυστηροποιούν σκόπιμα τις χρηματοπιστωτικές συνθήκες προκειμένου να επιβραδύνουν τις αντίστοιχες οικονομίες τους και να μειώσουν έτσι τον πληθωρισμό… ενώ προσδοκάται ότι θα αποφύγουν μια περιττά επώδυνη ύφεση. Αυτό που κάνουν, ωστόσο, οι διαταράξεις των τραπεζών είναι να δυσχεραίνουν την εκτίμηση για το σωστό βαθμό σύσφιξης.
Προτεραιότητα ο πληθωρισμός
Ο πληθωρισμός είναι σαφώς η προτεραιότητα για τις κεντρικές τράπεζες. Στις 16 Μαρτίου, η ΕΚΤ σημείωσε ότι προβλέπει ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει “πολύ υψηλός για πολύ καιρό”. Ο πρόεδρος Powell ήταν εξίσου ευθύς, λέγοντας ότι “ο πληθωρισμός παραμένει πολύ υψηλός”. Και παρόλο που η BoE αναμένει ότι ο πληθωρισμός θα μειωθεί σημαντικά το 2ο τρίμηνο του 23, ανησυχούσε ότι η ισχυρή αγορά εργασίας και οι βελτιωμένες προοπτικές ανάπτυξης θα μπορούσαν να ενισχύσουν την παραμονή του πληθωρισμού σε υψηλά επίπεδα.
Τι να κάνει λοιπόν η κεντρική τράπεζα; Το κύριο εργαλείο των κεντρικών τραπεζών είναι το επιτόκιο πολιτικής. Τα υψηλότερα επιτόκια σφίγγουν τις χρηματοπιστωτικές συνθήκες, γεγονός που επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη. Αυτή η αλυσίδα αιτιότητας γίνεται πιο σημαντική στις τρέχουσες συνθήκες, διότι ενώ η πολιτική έχει αυστηροποιήσει τις χρηματοπιστωτικές συνθήκες, το ίδιο συνέβη και με τις διαταραχές στον τραπεζικό τομέα.
Ιδανικά, οι κεντρικές τράπεζες θα διαχώριζαν τα ζητήματα, χρησιμοποιώντας διαφορετικά εργαλεία για την αντιμετώπιση μακροοικονομικών ζητημάτων έναντι της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, αλλά γνωρίζουν ότι υπάρχει αλληλεπίδραση. Έτσι, παρακολουθούν τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα για να δουν αν οι συνεχείς αυξήσεις των επιτοκίων έχουν υπερβολική ή μη γραμμική επίδραση στις χρηματοπιστωτικές συνθήκες. Μέχρι σήμερα, το συμπέρασμά τους είναι “όχι”, σύμφωνα με τη Morgan Stanley.
Η θέση της ΕΚΤ
Η ΕΚΤ δεν είδε τη μεταβλητότητα στις χρηματοπιστωτικές αγορές ως λόγο να κάνει παύση ή να προβεί σε μικρότερη αύξηση. Παρ’ όλα αυτά, η ΕΚΤ δεν παρείχε ιδιαίτερα ισχυρή καθοδήγηση σχετικά με το ποια θα είναι η επόμενη κίνηση πολιτικής. Θέλει μεγαλύτερη σύσφιξη των χρηματοπιστωτικών συνθηκών, αλλά θέλει επίσης να κατανοήσει τι είναι σε εξέλιξη.
Ομοίως, η Fed ακολούθησε την αύξηση των επιτοκίων της όπως αναμενόταν και ο πρόεδρος Powell ήταν ρητός ότι η σύσφιξη της πιστωτικής αγοράς λειτουργεί προς την ίδια κατεύθυνση με τη σύσφιξη της πολιτικής. Σύμφωνα με τον Powell, η διαταραχή του τραπεζικού τομέα παρέχει συγκράτηση που μοιάζει με μία ή δύο ακόμη αυξήσεις επιτοκίων. Έτσι, το dot plot δεν έδειξε περισσότερες αυξήσεις από ό,τι τον Δεκέμβριο, παρά τα ισχυρότερα εισερχόμενα οικονομικά στοιχεία. Αντί να εστιάζουν σε έναν στόχο έναντι ενός άλλου, οι κεντρικές τράπεζες έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στον πληθωρισμό, ενώ προσπαθούν να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες χρηματοπιστωτικές συνθήκες.
Πότε θα αρχίσουν οι ανησυχίες;
Πότε οι κεντρικές τράπεζες θα ανησυχούσαν περισσότερο για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα παρά για τον πληθωρισμό; Όταν ο πληθωρισμός δεν αποτελεί πλέον ζήτημα, διότι ως απάντηση στην αστάθεια, οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα επέφεραν τέτοιο πλήγμα στην πραγματική οικονομία που θα βιώναμε σοβαρή ύφεση. Αν μη τι άλλο, η Fed μας είπε ότι ήταν διατεθειμένη να απορροφήσει ακόμη περισσότερο οικονομικό πόνο για να μειώσει τον πληθωρισμό απ’ ό,τι στο παρελθόν. Η Fed όχι μόνο προβλέπει τρία χρόνια ανάπτυξης κάτω από το δυνητικό επίπεδο (2022, 2023 και 2024) για να μειώσει τον πληθωρισμό (σχεδόν) στο στόχο στο τέλος του 2025, αλλά μείωσε επίσης τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη φέτος και το επόμενο έτος, μαζί με μια ελαφρώς υψηλότερη πορεία της πολιτικής.
Πώς τελειώνει λοιπόν;
Εάν η αναστάτωση στον τραπεζικό τομέα καθυστερήσει την παράταση της σύσφιξης της πολιτικής, τότε μια ήπια προσγείωση είναι ακόμη πιθανή. Οι τραπεζικοί αναλυτές της Morgan Stanley βλέπουν ότι το υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης και η αύξηση του beta των καταθέσεων σε συνδυασμό με τα αυστηρότερα πρότυπα δανεισμού περιορίζουν την αύξηση των δανείων. Η άποψη αυτή είναι σύμφωνη με την άποψη του Powell. Αλλά οι καθοδικοί κίνδυνοι έχουν γίνει μεγαλύτεροι.
Μια ευρύτερη, πιο επίμονη συρρίκνωση των πιστώσεων θα προκαλούσε ύφεση, δεδομένου ότι η ανάπτυξη θα είναι κοντά στο μηδέν στην καλύτερη εκδοχή του κόσμου. Και οι κεντρικές τράπεζες θα αποκλείσουν αρκετά πιθανά αποτελέσματα.
Η ΕΚΤ επικεντρώνεται σαφώς στον πληθωρισμό, οπότε η ανάπτυξη μπορεί να θυσιαστεί, και οι ανοδικές εκπλήξεις όπως οι δείκτες PMI της περασμένης εβδομάδας θα ενισχύσουν την αποφασιστικότητά της.
Τα ισχυρά στοιχεία του Ιανουαρίου στις ΗΠΑ οδήγησαν αρχικά τον Powell να ανοίξει εκ νέου την πόρτα για αυξήσεις των επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης.
Το άλλο μάθημα από τις δύο τελευταίες εβδομάδες είναι ότι η έννοια της “μη προσγείωσης” δεν είχε ποτέ νόημα. Οι κεντρικές τράπεζες πάντα θα επέβαλλαν μια προσγείωση, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- ο τραπεζικός τομέας μπορεί να κρατάει το κλειδί για το είδος της προσγείωσης.
