Ο βουλευτής Αχαΐας του κόμματος ΝΙΚΗ, Σπύρος Τσιρώνης, έφερε με επίκαιρη ερώτηση στο Υπουργείο Παιδείας στις 15 Σεπτεμβρίου 2025 ένα ζήτημα που ήδη έχει πάρει διαστάσεις: την παράνομη και ανεξέλεγκτη λειτουργία εκατοντάδων «κέντρων μελέτης» σε όλη τη χώρα.
Πρόκειται για δομές που, παρά το ότι παίζουν κρίσιμο ρόλο στην καθημερινότητα μαθητών, λειτουργούν εκτός νομοθετικού πλαισίου, σε χώρους χωρίς καμία επίσημη εποπτεία ή πιστοποίηση καταλληλότητας, με προσωπικό που συχνά στερείται την απαιτούμενη ειδίκευση και χωρίς διαφανή οικονομική διαχείριση. Το πιο σοβαρό είναι ότι όλα αυτά γίνονται εν γνώσει του Υπουργείου, το οποίο στο παρελθόν είχε δεσμευτεί να επιλύσει το ζήτημα, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει σε ουσιαστικές ενέργειες.
Ο κ. Τσιρώνης υπενθύμισε επίσης το σαφές νομικό πλαίσιο, όπως ορίζει το άρθρο 56 του Ν. 682/1977, που απαγορεύει τη λειτουργία «φροντιστηρίων Δημοτικού». Κατά συνέπεια, οι δομές που σήμερα προσπαθούν να «ξεφύγουν» βαφτίζοντας τον εαυτό τους «κέντρα μελέτης» δεν παύουν να είναι παράνομες. Η κατάσταση αυτή όχι μόνο δημιουργεί σύγχυση στους γονείς και τους μαθητές, αλλά εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ποιότητα της εκπαίδευσης και την ασφάλεια των παιδιών.
Η απάντηση από το Υφυπουργείο Παιδείας μέσω του κ. Βλάση, ωστόσο, ήταν αποκαρδιωτική. Αντί να παρουσιάσει ένα ξεκάθαρο σχέδιο δράσης με συγκεκριμένα βήματα, χρονοδιαγράμματα και αυστηρούς ελέγχους, περιορίστηκε σε γενικόλογες διαπιστώσεις και μια αόριστη δέσμευση για νομοθετική ρύθμιση μέσα στο τρέχον σχολικό έτος. Η ίδια υπόσχεση είχε ακουστεί πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς να τηρηθεί, γεγονός που προκαλεί εύλογη δυσπιστία.
Το χειρότερο είναι ότι δεν διευκρινίστηκε ποιος φορέας θα αναλάβει την αδειοδότηση και την εποπτεία αυτών των δομών, ποιες κυρώσεις θα επιβάλλονται στους παραβάτες, ούτε αν προγραμματίζονται άμεσα ελέγχοι σε όσα ήδη λειτουργούν παράνομα και διακινούν μαθητές, συχνά αποσπώντας τους από το δημόσιο σχολείο. Αυτό το ασαφές πλαίσιο αφήνει ανοιχτή την πόρτα για περαιτέρω αυθαιρεσίες και αδιαφάνεια.
Η αντίθεση ανάμεσα στις ορθές και τεκμηριωμένες επισημάνσεις του κ. Τσιρώνη και την αδύναμη, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο τοποθέτηση του Υπουργείου είναι ενδεικτική της κατάστασης.
Από τη μία πλευρά, μια πολιτική δύναμη με όραμα και υπευθυνότητα απαιτεί προστασία των μαθητών και στήριξη του δημόσιου σχολείου. Από την άλλη, η κυβέρνηση αρκείται σε ευχολόγια και υποσχέσεις που μένουν στα λόγια, αφήνοντας τα παιδιά εκτεθειμένα σε άναρχες, ανεξέλεγκτες και πολλές φορές επικίνδυνες εκπαιδευτικές δομές.
Το Υπουργείο Παιδείας αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τη γύμνια του απέναντι σε σοβαρά προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος, έχοντας στα χέρια του στοιχεία, κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε. Είτε από ανικανότητα είτε από αδιαφορία, παραμένει εγκλωβισμένο σε μια αδράνεια που κοστίζει στα παιδιά και στο δημόσιο αγαθό της παιδείας.
