Σε μια αιχμηρή τοποθέτηση στη Βουλή, σχετικά με τη γεωπολιτική επικαιρότητα, ο βουλευτής Αχαΐας της ΝΙΚΗΣ, Σπυρίδων Τσιρώνης, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επιμένει σε λανθασμένες στρατηγικές επιλογές την ώρα που, όπως ανέφερε, διαφαίνεται προοπτική ειρηνικής επίλυσης του πολέμου στην Ουκρανία. Ο κ. Τσιρώνης υποστήριξε ότι η κυβέρνηση βρίσκεται «στη λάθος πλευρά της ιστορίας» και ότι έχει ταυτιστεί με μια στρατηγική που οδηγεί σε συνέχιση της σύγκρουσης.
Αναφερόμενος στη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ σημείωσε ότι η Αθήνα ευθυγραμμίζεται με τη γραμμή πως η Ελλάδα «βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία», επιλογή που απέδωσε τόσο στον πρωθυπουργό όσο και στην κ. Μπακογιάννη. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Τσιρώνη, στις Ηνωμένες Πολιτείες ωριμάζει πρωτοβουλία για ειρηνική διευθέτηση, γεγονός που, όπως είπε, καθιστά τις ελληνικές επιλογές «μυωπικές».
Στο πλαίσιο αυτό κατηγόρησε την κυβέρνηση για αντιφατικές πολιτικές, κάνοντας λόγο για ασυνέπεια. Υποστήριξε ότι η κυβέρνηση τη μια ημέρα υιοθετεί την «πράσινη» ατζέντα και την επόμενη υπογράφει μεγάλης κλίμακας συμφωνίες για εξόρυξη υδρογονανθράκων, ενώ εμφανίζεται να υποστηρίζει προοδευτικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και στη συνέχεια να τις αμφισβητεί. Στο ίδιο πνεύμα, αναφέρθηκε στις δηλώσεις περί «τραμπισμού» και στις πρόσφατες κινήσεις προσέγγισης της κυβέρνησης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για πολιτικές που αλληλοαναιρούνται.
Ο κ. Τσιρώνης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «γυρίζει την πλάτη στην ειρήνη» και «ποντάρει στο αιματοκύλισμα». Αναφέρθηκε στην «φιλοπόλεμη», όπως τη χαρακτήρισε, μερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, κατά τη θέση του, επιδιώκει τη συνέχιση του πολέμου. Στο ίδιο πλαίσιο, υποστήριξε ότι η Ελλάδα ευθυγραμμίζεται με μια στρατηγική που στηρίζεται σε μια κυβέρνηση στο Κίεβο η οποία «μπορεί σε 100 μέρες να μην υπάρχει» και υπενθύμισε τη στάση του κ. Ζελένσκι στο θέμα της ομοιότητας Κυπριακού–Ουκρανικού, κατηγορώντας τον για «σιωπή» και για επίσκεψη στην Τουρκία όπου, όπως είπε, «προσκύνησε τον Ερντογάν και το μνημείο του Κεμάλ».
Ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ αναφέρθηκε και στην πτώση 28% της μετοχής της Rheinmetall, λέγοντας ότι από τέτοια δεδομένα «μπορεί να αντιληφθεί κανείς γιατί κάποιοι θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος». Υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν έχει καν οικονομικό όφελος από τη σύγκρουση, σημειώνοντας ότι «δεν παράγουμε ούτε σφαίρες ούτε βίδες» και αποδίδοντας αυτό στην κυβερνητική πολιτική.
Στη συνέχεια έθεσε το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται τόσο στενά με τη γραμμή των Βρυξελλών και εκτίμησε ότι πίσω από τις επιλογές αυτές μπορεί να βρίσκεται η επιδίωξη του πρωθυπουργού να αναλάβει διεθνές αξίωμα, όπως η προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Παρέπεμψε επίσης στις σχέσεις του πρωθυπουργού με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, κάνοντας λόγο για «θυσίες» στις οποίες υποβλήθηκε η ελληνική κοινωνία προκειμένου η κυβέρνηση να διατηρήσει στενή σχέση με την ευρωπαϊκή ηγεσία.
Ο κ. Τσιρώνης έθεσε σειρά ρητορικών ερωτημάτων σχετικά με τα κριτήρια με βάση τα οποία η κυβέρνηση θα λάβει κρίσιμες αποφάσεις σε ενδεχόμενες μελλοντικές γεωπολιτικές καμπές: πόλεμος ή ειρήνη, Ευρώπη ή Ηνωμένες Πολιτείες, άρση ή διατήρηση των κυρώσεων στη Ρωσία. Ανέφερε ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα διλήμματα θα πρέπει να προκύπτουν από το εθνικό συμφέρον και όχι από προσωπικές ή κομματικές επιδιώξεις.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην ελληνική μειονότητα της Ουκρανίας, επισημαίνοντας ότι το σχετικό ερώτημα προς το Υπουργείο Εξωτερικών παραμένει αναπάντητο σχεδόν έναν χρόνο. Τόνισε ότι η τύχη της ομογένειας θα έπρεπε να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διαμόρφωση της ελληνικής στάσης στον πόλεμο και ότι η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει σαφή εικόνα της κατάστασης, όπως φάνηκε, σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και σε ανεπίσημες συζητήσεις με στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ολοκληρώνοντας, σημείωσε ότι η ελληνική ομογένεια στην Ουκρανία «υπερβαίνει τα όρια» όσων η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ως εθνικό συμφέρον, καλώντας σε αναθεώρηση της στάσης της χώρας και σε προώθηση πολιτικών που εστιάζουν στη διπλωματία και στην ειρήνη.
