Το DNA δύο εκατομμυρίων ετών από τη βόρεια Γροιλανδία εμπλούτισε το γενετικό αρχείο, οδηγώντας το πίσω κατά 1 εκατομμύριο χρόνια σε μια εποχή που η περιοχή της Αρκτικής ήταν 50-65 βαθμούς θερμότερη και φιλοξενούσε άφθονη άγρια ζωή, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Guardian.
Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, η βόρεια χερσόνησος της Γροιλανδίας -που τώρα είναι μια πολική έρημος- περιείχε κάποτε βόρεια δάση από δημοφιλή δέντρα και σημύδες που έσφυζαν από άγρια ζωή.
«Ένα νέο κεφάλαιο που εκτείνεται σε 1 εκατομμύριο επιπλέον χρόνια ιστορίας άνοιξε επιτέλους και για πρώτη φορά μπορούμε να κοιτάξουμε απευθείας το DNA ενός παρελθόντος οικοσυστήματος τόσο πολύ πίσω στο χρόνο», δήλωσε ο ερευνητής, ο καθηγητής Eske Willerslev, προσθέτοντας: «Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούμε τώρα να πάμε πιο πίσω στο χρόνο από ό,τι θα μπορούσε να τολμήσει να φανταστεί κανείς».
Ο Willerslev και οι συνεργάτες του εργάστηκαν για 16 χρόνια στο έργο, το οποίο οδήγησε στον προσδιορισμό και την ταυτοποίηση του DNA 41 δειγμάτων που βρέθηκαν κρυμμένα σε πηλό και χαλαζία.
Παράδεισος στην Αρκτική
Τα αρχαία δείγματα DNA βρέθηκαν θαμμένα βαθιά στον σχηματισμό Kap København, ένα ίζημα πάχους σχεδόν 100 μέτρων που δημιουργήθηκε για πάνω από 20.000 χρόνια. Το ίζημα, κρυμμένο στο στόμιο ενός φιόρδ στον Αρκτικό Ωκεανό στο βορειότερο σημείο της Γροιλανδίας, διατηρήθηκε τελικά στον πάγο ή στον μόνιμο πάγο και παρέμεινε αδιατάρακτο από τον άνθρωπο για 2 εκατομμύρια χρόνια.
Η εξαγωγή και η ανάλυση του DNA ήταν μια επίπονη διαδικασία που περιελάμβανε τη συνένωση μικροσκοπικών θραυσμάτων γενετικού υλικού που έπρεπε πρώτα να αποσπαστούν από πηλό και ίζημα χαλαζία.
Ήταν μόνο η εμφάνιση μιας νέας γενιάς τεχνικών προσδιορισμού αλληλουχίας DNA που επέτρεψε στους επιστήμονες να αναγνωρίσουν και να συνθέσουν εξαιρετικά μικρά και κατεστραμμένα θραύσματα DNA, μέσω αναφοράς εκτεταμένων βιβλιοθηκών DNA που συλλέγονται από σημερινά ζώα, φυτά και μικροοργανισμούς.
Περισσότερα είδη
Μόλις συνέθεσαν τα θραύσματα, προέκυψε μια εικόνα με δάση που βρίθουν από τάρανδους, κουνέλια και μαστόδοντες – τα τελευταία από τα οποία είχαν βρεθεί στο παρελθόν μόνο στη Βόρεια και Κεντρική Αμερική. Δεν βρέθηκαν σαρκοφάγα ζώα, πιθανότατα επειδή ήταν λιγότερα σε αριθμό, ωστόσο οι ερευνητές υπέθεσαν ότι πιθανότατα υπήρχαν αρχαίες τίγρεις, λύκοι ή αρκούδες με κοφτερά δόντια.
«Δεν ξέρουμε τι υπήρχε εκεί, αλλά πιθανότατα κάτι που έτρωγε μαστόδοντες και τάρανδους», είπαν οι συγγραφείς, προσθέτοντας ότι είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι αυτά τα είδη μπόρεσαν να ευδοκιμήσουν τόσο βόρεια σε μια περιοχή που θα είχε ακόμα ριχτεί στο σκοτάδι. για μεγάλο μέρος του χειμώνα λόγω της θέσης του.
«Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι περισσότερα είδη μπορούν να εξελιχθούν και να προσαρμοστούν σε πολύ διαφορετικές θερμοκρασίες από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως», δήλωσε ο Dr. Mikkel Pedersen, του Κέντρου Γεωγενετικής του Ιδρύματος Lundbeck στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
