Ένα ακόμη τραγικό περιστατικό αναδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού συστήματος δημόσιας υγείας: ένας 72χρονος κτηνοτρόφος από την Ελασσόνα έχασε τη ζωή του αφού προσβλήθηκε από αιμορραγικό πυρετό, εξαιτίας τσιμπήματος από μολυσμένο τσιμπούρι. Μόνο μετά τον θάνατό του ενεργοποιήθηκαν οι υγειονομικές αρχές, και μπήκε σε «επιτήρηση» το οικογενειακό και ιατρικό του περιβάλλον.
Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική: η γιατρός που τον παρακολούθησε νοσεί και η υπόλοιπη υγειονομική ομάδα βρίσκεται υπό παρακολούθηση. Το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ έφτασε εκ των υστέρων στην περιοχή για να πάρει δείγματα, όταν το κακό είχε ήδη γίνει.
Παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι “δεν πρέπει να υπάρχει πανικός”, η πραγματικότητα φωνάζει: η πρόληψη απουσιάζει, ο εντοπισμός καθυστερεί και τα μέτρα προστασίας για εργαζόμενους στην ύπαιθρο είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Για άλλη μια φορά, το κράτος επεμβαίνει όταν πια είναι αργά – όταν υπάρχει ήδη θύμα.
Η υπόθεση αποτελεί το δεύτερο θανατηφόρο περιστατικό αιμορραγικού πυρετού στην Ελλάδα από το 2008. Ποια είναι, όμως, η στρατηγική της Πολιτείας για να αποφευχθούν τα επόμενα; Καμία επίσημη ενημέρωση για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, ελάχιστη παροχή ατομικών μέτρων προστασίας, ανύπαρκτες εκστρατείες πρόληψης σε αγροτικές περιοχές.
Όταν η υγεία στην ελληνική ύπαιθρο εξαρτάται από το πόσο γρήγορα αντιδρά το νοσοκομείο της πόλης – και όχι από το πόσο προετοιμασμένο είναι το σύστημα – οι απώλειες είναι μόνο θέμα χρόνου. Και κάθε νέα τραγωδία απλώς επιβεβαιώνει τη διαχρονική αδυναμία του κράτους να προστατεύσει τη ζωή, όταν αυτή δεν κατοικεί στο κέντρο της Αθήνας.
Ρώτα το ChatGPT