Θέμα χρόνου είναι πλέον η αποχώρηση των στελεχών της Ομπρέλας από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της 11ης και 12ης Νοεμβρίου να θεωρείται σχεδόν από όλους ως το εναρκτήριο λάκτισμα της διάσπασης και της δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα από τους αποχωρούντες.
Δίολου τυχαία, σήμερα ήρθε στο φως της δημοσιότητας ένα κείμενο-διακήρυξη υπογράφεται από 1.300 στελέχη της Ομπρέλας, στο οποίο η εσωκομματική αντιπολίτευση εκφράζει την ανησυχία της για το μέλλον του κόμματος, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων πως «ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι οι τραμπουκισμοί και η θρασύτητα ενός πνεύματος ιδιοκτήτη που αποφαίνεται όποιος διαφωνεί, να φεύγει».
Επομένως, η διάσπαση θα πρέπει να θεωρείται πλέον βέβαιη και μετά το «πότε» και το «πως» μένει να φανεί πλέον και το … «γιατί» το επίδικο, δηλαδή, πάνω στο οποίο η εσωκομματική αντιπολίτευση θα επιλέξει την οριστική σύγκρουση με τον Στέφανο Κασσελάκη και την ηγετική του ομάδα.
Η προφανής επιλογή εδώ είναι το ζήτημα των διαγραφών Φίλη, Σκουρλέτη, Βίτσα και Τζουμάκα, που σχεδόν βέβαιο θεωρείται ότι θα τεθεί προς συζήτηση και ψηφοφορία στην συνεδρίαση του ερχόμενου Σαββατοκύριακου.
Με βλέψεις ΣΥΡΙΖΑ … 2012 ο νέος φορέας της Ομπρέλας
Όπως διαφαίνεται από τις ζωηρές διεργασίες των τελευταίων ημερών, η Ομπρέλα δε θα επιχειρήσει να αποχωρήσει και να προχωρήσει απ’ ευθείας στην συγκρότηση του νέου πολιτικού υποκειμένου.
Τουναντίον, θα εκμεταλλευτεί τις πολύ έντονες πολιτικές ζυμώσεις που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες εντός, εκτός … και παραπλεύρως του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να σχηματίσει ένα συμμαχικό, πλουραλιστικό σχήμα, το οποίο λίγο εώς πολύ θα θυμίζει τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012, τόσο σε δομή όσο και σε εκφορά πολιτικού λόγου.
Υπενθυμίζεται, ότι με την διάσπαση τάσσονται μέχρις στιγμής και οι Αντώνης και Δημήτρης Τζανακόπουλος από την κίνηση 6+6, σχεδόν σύσσωμη η νεολαία του κόμματος, ενώ με ενδιαφέρον παρακολουθούν τις εξελίξεις η «Πράσινη Αριστερά» του Πέτρου Κόκκαλη, αρκετά πασοκογενή στελέχη, ενώ και ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης δημοσίευσε προ ολίγων ημερών ένα κείμενο συλλογής υπογραφών «51 αριστερών πολιτών» για τον «διάλογο και την κοινή δράση, χωρίς αποκλεισμούς, με διάφορες συλλογικότητες της ριζοσπαστικής Αριστεράς».
Φυσικά, το μεγάλο ερώτημα αφορά στην στάση της Έφης Αχτσιόγλου και του Νάσου Ηλιόπουλου της κίνησης 6+6, που μέχρι στιγμής βλέπουν επιφυλακτικά ένα ενδεχόμενο διάσπασης.
Η «βόμβα» που θα φόβιζε τον Κασσελάκη
Με αυτά τα δεδομένα μία εξ αριστερών διάσπαση δεν φαντάζει και τόσο … απειλητική για τον «υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ» του Στέφανου Κασσελάκη.
Ωστόσο, υπάρχει ένα σενάριο κατά το οποίο θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της Κουμουνδούρου στον ευρύτερο ιδεολογικό χώρο και αυτό δεν είναι άλλο από την ενεργοποίηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη ως κεντρικού προσώπου στον νέο πολιτικό φορέα που σχεδιάζεται.
Σε αυτή την περίπτωση, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα σαλπίσει το μήνυμα της διάσπασης, όμως σε δεύτερο χρόνο θα παραμερίσει, κάνοντας χώρο για νέοτερα στελέχη, μεταξύ των οποίων και ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Τσίπρα.
Ο Σακελλαρίδης θεωρείται ότι μπορεί να αποτελέσει μία εξ’ ευωνύμων απάντηση στον Κασσελάκη, όχι μόνο επειδή θα μπορούσε να σταθεί απέναντί του επικοινωνιακά και πολιτικά, αλλά και διότι η παρουσία του συμβολίζει την ταύτιση με την πρώτη, «ριζοσπαστική» και τολμηρή περίοδο Τσίπρα – ό,τι δηλαδή αξιώνει να εκπροσωπήσει η Ομπρέλα.
Τόπο στα νιάτα και ολικό λίφτινγκ
Δεδομένου όμως ότι ένας … κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, γίνεται αντιληπτό πως το στοίχημα της πολιτικής επιτυχίας του νέου φορέα θα κριθεί από την συνολική του δυνατότητα να προωθήσει φρέσκο πολιτικό λόγο.
Διότι από τις εκλόγές του 2023 κι εντεύθεν έγινε σαφές ότι τα παλαιά στελέχη της Κουμουνδούρου κομίζουν μεγάλη πολιτική φθορά, είτε προέρχονται από το στρατόπεδο Κασσελάκη, είτε από την μειοψηφία.
Το ζητούμενο εδώ, όσον αφορά τις φιλοδοξίες του νέου φορέα, είναι η άρθρωση ενός καινούριου πολιτικού και επικοινωνιακού σχήματος που θα εκπροσωπείται από τα ανάλογα πρόσωπα και όχι από κουρασμένα συνθήματα.
Άλλωστε, η ιστορία των «αντι-ΣΥΡΙΖΑ διασπάσεων του ΣΥΡΙΖΑ» έχει δείξει ότι μονοθεματικά ή ετεροπροσδιορισμένα μορφώματα δεν μακροημερεύουν στο πολιτικό σκηνικό.
