Συγκλονισμένη παραμένει η κοινή γνώμη από την υπόθεση της διπλής δολοφονίας στη Μεσσηνία, με δράστη έναν 61χρονο που, σύμφωνα με τις αρχές, αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και φέρεται να σκότωσε τους ηλικιωμένους γονείς του εν ψυχρώ. Το έγκλημα αυτό επανέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της διαχείρισης ψυχικά ασθενών από το σύστημα υγείας και τις αρχές, ενώ έδωσε φωνή και σε άλλες περιπτώσεις πολιτών που ζουν κάτω από τον φόβο.
Μία εξ αυτών είναι και μια 67χρονη γυναίκα, η οποία εξέφρασε τον φόβο ότι ίσως η ίδια αποτελέσει το επόμενο θύμα. Όπως κατήγγειλε, ο μικρότερος αδελφός της, 62 ετών, έχει διαγνωστεί εδώ και χρόνια με ψυχωσική διαταραχή και θεωρεί ότι αποτελεί απειλή για τη ζωή της.
«Μούδιασα όταν άκουσα την είδηση από τη Μεσσηνία. Τα στοιχεία ταιριάζουν. Εγώ φοβάμαι να βγω από το σπίτι, φοβάμαι να ζήσω. Νιώθω πως βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Αναρωτιέμαι: εγώ θα είμαι το μοιραίο θύμα; Κάποιος άλλος; Θα βάλει ξανά φωτιά; Θα γεμίσει και πάλι το σπίτι σκουπίδια;» δήλωσε εμφανώς ταραγμένη.
Η γυναίκα αποκάλυψε ότι εδώ και χρόνια έχει συγκεντρώσει ιατρικά έγγραφα και διαγνώσεις για να αποδείξει την επικινδυνότητα της κατάστασης του αδερφού της. Από το 2008 έχει επίσημα διαγνωστεί με σοβαρή ψυχωσική διαταραχή, ωστόσο, παρά τις προσπάθειές της να εξασφαλίσει τη νοσηλεία του, η διάρκεια της θεραπείας του είναι κάθε φορά εξαιρετικά σύντομη.
Σοβαρό περιστατικό σημειώθηκε στα τέλη Μαΐου, όταν ο 62χρονος έβαλε φωτιά στο σπίτι του. Η αδερφή του, που διαμένει στον επάνω όροφο, ειδοποίησε άμεσα την Πυροσβεστική. Όταν οι πυροσβέστες κατάφεραν να εισέλθουν στον χώρο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με στοίβες απορριμμάτων και τεράστιες ποσότητες πλαστικών συσκευασιών. «Ήταν θαύμα που δεν είχαμε θύματα. Αν δεν ήμασταν εκεί εκείνη την ώρα, όλο το τετράγωνο θα είχε παραδοθεί στις φλόγες», τόνισε η ίδια.
Σύμφωνα με την καταγγελία, από τις 29 Μαΐου η γυναίκα έχει ενημερώσει την Αστυνομία, έχει απευθυνθεί στις κοινωνικές υπηρεσίες και έχει λάβει εισαγγελική παραγγελία για τον εγκλεισμό του αδελφού της σε ψυχιατρική κλινική. Προς το παρόν, ο 62χρονος νοσηλεύεται σε δημόσια ψυχιατρική δομή, όμως η ανησυχία της 67χρονης εντείνεται όσο πλησιάζει η ημέρα που θα πάρει εξιτήριο.
«Η γιατρός μού είπε ότι η νοσηλεία του δεν θα διαρκέσει πάνω από 10 ημέρες. Θα του δώσουν φαρμακευτική αγωγή, την οποία όμως δεν πρόκειται να πάρει – το έχει αποδείξει και στο παρελθόν. Έτσι έγινε και στο Δαφνί. Κάθε φορά που βγαίνει έξω, εγώ ζω με τον φόβο», περιγράφει η ίδια.
Σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, ενώ επιβαρύνεται και από τη χρήση αλκοόλ. «Δεν είναι μόνο ότι είναι ψυχικά ασθενής, είναι και ότι πίνει. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα που μπορώ να κάνω. Πείτε μου τι άλλο να κάνω. Μόλις βγει, να ξεκινήσω ξανά τη διαδικασία του εγκλεισμού;»
Η γυναίκα, σε μια συγκλονιστική αποστροφή του λόγου της, αναρωτιέται αν η πολιτεία περιμένει να συμβεί το ανεπανόρθωτο για να υπάρξει παρέμβαση. «Πιστεύω ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι να φύγει η ευθύνη από πάνω τους. Τον αφήνουμε ελεύθερο και, όταν συμβεί το μοιραίο, θα ψάχνουμε ποιος φταίει. Και έπειτα, όλα θα ξεχαστούν. Αλλά αλίμονο σε αυτόν που θα φύγει…».
