Πιθανότατα η πιο δαιμονική επίδειξη εξαπάτησης και των δολοφονιών που υφιστάμεθα, είναι αυτή που προβάλουμε σήμερα και βρίσκεται σε αυτό το νέο φαινόμενο των μαζικών πυροβολισμών σε σχολεία.
Πριν το 1999, πρακτικά, ήταν ανύπαρκτο το φαινόμενο μαζικών δολοφονιών σε σχολεία. Σήμερα είναι σχεδόν προβλέψιμο. Και αν έχετε δυνατότητα να εξετάσετε τα στοιχεία αντικειμενικά, χωρίς συναισθηματισμό, θα μπορέσετε να αναγνωρίσετε ένα μοτίβο.
Ο πρώην αξιωματικός ναυτικού και πληροφοριοδότης, Μίλτον Γουίλιαμ Κούπερ, έγραψε στο βιβλίο του “Ιδού ένα χλωμό άλογο”, το οποίο εκδόθηκε το 1991, ότι η CIA χρησιμοποιούσε φάρμακα και υπνώσεις σε νοητικά άρρωστα άτομα, προκειμένου να τα πείσει να ανοίξουν πυρ σε αυλές σχολίων, ώστε να πυροδοτήσουν το λόμπι που εναντιώνεται στην οπλοκατοχή. (Αυτό το σχέδιο είναι δρομολογημένο και μέχρι σήμερα λειτουργεί άριστα). Ένας τρόπος να καταργηθεί η 2η τροπολογία.
Αυτό μπορεί να ακούγεται εξωπραγματικά σατανικό… και είναι. Αλλά οι αποδείξεις βρίσκονται εκεί. Στους πυροβολισμούς στο Κολομπάιν το 1999, μας είπαν πως οι Έρικ Χάρις (18 ετών) και Ντίλαν Κλάιμπολντ (17 ετών) έδρασαν μόνοι τους.
Η πόλη Κολομπάιν του Κολοράντο δημιουργήθηκε από το 1958 για οικογένειες και εργαζομένους του στρατιωτικού βιομηχανικού συγκροτήματος.
Οι Έρικ και Ντίλαν συνελήφθησαν έναν χρόνο πριν τους πυροβολισμούς, και σοδομίστηκαν νομίμως από τους αξιωματικούς που τους συνέλαβαν. Μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά ο ένας τοπικός αξιωματικός παραδέχθηκε πως υπήρχαν βιασμοί πληροφοριοδοτών: μία γνωστή μέθοδος ελέγχου του νου, βασισμένη στον ψυχικό τραυματισμό.
Μετά το επεισόδιο αυτό του Ιανουαρίου, οι Έρικ και Ντίλαν μπήκαν σε αναμορφωτήριο ανηλίκων και τους συνταγογραφήθηκαν αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα οποία, είναι γνωστό, πως προκαλούν δολοφονικούς ιδεασμούς.
Κατά την περίοδο αυτή, ο Έρικ Χάρις ανέβαζε στο διαδίκτυο φονικές και βομβιστικές απειλές, εις γνώσιν της τοπικής αστυνομίας. Συνέταξε ένταλμα στο όνομα του Έρικ, αλλά αγνοήθηκε.
Οι Έρικ και Ντίλαν ορκίστηκαν εκδίκηση, για το επεισόδιο του Ιανουαρίου, στην Ετήσια σχολική Επετηρίδα τους. Έφτιαξαν ένα βίντεο, σχετικό με το σχέδιό τους και ξεκίνησαν, φανερά, να συλλέγουν όπλα. Όλα αυτά συνέβαιναν κατά την περίοδο της αναστολής τους, αλλά τίποτε δεν έγινε γι’ αυτό.
Κατά την διάρκεια των πυροβολισμών, η αστυνομία στεκόταν έξω από το σχολείο και έκαναν τίποτε, ενώ οι πυροβολισμοί από αυτόματα όπλα και οι εκρήξεις συνεχιζόντουσαν για ώρες.
Στα επίσημα έγγραφα, υπάρχουν πάνω από εκατό μάρτυρες, που δηλώνουν σε καταθέσεις τους, πως αυτοί που πυροβολούσαν ήταν περισσότεροι από δύο. Και περισσότεροι από σαράντα μάρτυρες που αναγνώρισαν τους δύο ίδιους τριαντάχρονους: ο ένας καραφλός και ο άλλος με στρατιωτικού στυλ κοντοκουρεμένο μαλλί. Διάφοροι μάρτυρες περιέγραψαν τον ίδιο ενήλικο άνδρα να πετάει μία βόμβα στην στέγη της βιβλιοθήκης. Όλοι τους ήταν σίγουροι, πως δεν ήταν οι Ντίλαν και Έρικ. Και όλες αυτές οι πληροφορίες που αφορούν στους επί πλέον σκοπευτές, έχουν διασκευαστεί.
Ο υπεύθυνος πράκτορας του FBΙ που ερευνούσε την υπόθεση αυτή, είχε έναν γιό ο οποίος παραβρέθηκε στο σχολείο, προκειμένου να γυρίσει ένα βίντεο μέσα στο σχολείο του Κολομπάιν, δύο χρόνια πριν τους πυροβολισμούς. Το βίντεο ήταν σχετικό με ένα άτομο το οποίο φορούσε καμπαρντίνα και πυροβολούσε στο σχολείο.
Οι Έρικ και Ντίλαν φαντασιώνονταν πως κάνουν αεροπειρατεία σε ένα αεροσκάφος και το ρίχνουν πάνω σε ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης, το 1999.
Άραγε πρόκειται για συμπτώσεις ή κατάλοιπα του MK-Ultra προγράμματος της FED;
Μία έντιμη έρευνα, σχετική με τους μαζικούς πυροβολισμούς σε σχολεία, μετά το περιστατικό στο Κολομπάιν, θα περιελάμβανε τις ίδιες υπογραφές, όπως αυτές των οικογενειών που εμπλέκονται στο στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα, όπου συνταγογραφούνταν αντικαταθλιπτικά και ψυχοτρόπα φάρμακα, ψυχολογική φροντίδα που παρείχε το κράτος, σε σχέση με την επιβολή του νόμου, πριν τους πυροβολισμούς.
Όπως ακριβώς είδαμε με τον συνταξιούχο ομοσπονδιακό πράκτορα, σε μια ιδιωτική συνομιλία του με τον ένοπλο του Μπάφαλο.
Αλλά και στους πρόσφατους πυροβολισμούς στο σχολείο του Τέξας, πως ο εισβολέας ήταν σε θέση να αντέξει οικονομικά την δαπάνη οπλικού εξοπλισμού, αξίας περίπου 5000 χιλιάδων δολαρίων; Και γιατί η αστυνομία αποσύρθηκε, ενώ παιδιά σφαγιάζονταν μέσα στο σχολείο;
Προς το παρόν, εξακολουθούν να μας επιτρέπουν να θέτουμε τέτοια ερωτήματα. Αλλά για πόσον καιρό ακόμη;
Αυτό το κακό δεν θα σταματήσει, εώς ότου αποκαλυφθεί η αλήθεια. Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι είμαστε περισσότερο συναισθηματικοί, ώστε να δούμε την πραγματικότητα ως έχει…
