10 Νοεμβρίου, 2025
Μη Χάσετε

Πόσο «ασφαλή και αποτελεσματικά» ήταν τελικά τα εμβόλια;

Την 1η Σεπτεμβρίου 2025, στο Truth Social, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανάρτησε ένα αίτημα διαφάνειας. Συγκεκριμένα, κάλεσε για δημόσια δημοσιοποίηση των δεδομένων που έχει λάβει από τις φαρμακευτικές εταιρείες σχετικά με τις ενέσεις Covid που βασίζονται στην τροποποιημένη mRNA τεχνολογία, στοχοποιώντας ιδιαίτερα την Pfizer. Έγραψε:

«Είναι πολύ σημαντικό οι Φαρμακευτικές Εταιρείες να δικαιολογήσουν την επιτυχία των διαφόρων φαρμάκων τους για την Covid. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι θαύμα που έσωσε εκατομμύρια ζωές. Άλλοι διαφωνούν! Εφόσον τα CDC βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα για αυτό το ζήτημα, θέλω την απάντηση, και τη θέλω ΤΩΡΑ. Μου έχουν δείξει πληροφορίες από την Pfizer και άλλους που είναι εξαιρετικές, αλλά ποτέ δεν δείχνουν αυτά τα αποτελέσματα στο κοινό. Γιατί;;; … Μου δείχνουν ΤΕΛΕΙΑ νούμερα και αποτελέσματα, αλλά δεν φαίνεται να τα δείχνουν σε πολλούς άλλους. Θέλω να τα δείξουν ΤΩΡΑ, στα CDC και στο κοινό, και να ξεκαθαρίσουν αυτό το ΧΑΟΣ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο!!!»

Στο ίδιο μήνυμα, ο Τραμπ αμφισβήτησε δημόσια και την επιτυχία της Επιχείρησης Warp Speed.

Στις 8 Σεπτεμβρίου, η Pfizer εξέδωσε δελτίο Τύπου διαφημίζοντας τα αποτελέσματα της Φάσης 3 για τη νέα εκδοχή της γονιδιακής θεραπείας mRNA κατά της Covid για την περίοδο 2025–2026. Ξεκινούσε ως εξής:

«Η Pfizer Inc. και η BioNTech SE ανακοίνωσαν σήμερα θετικά αποτελέσματα από εν εξελίξει μελέτη Φάσης 3 που αξιολογεί την ασφάλεια, την ανεκτικότητα και την ανοσογονικότητα μιας δόσης 30 μg του μονοσθενούς COMIRNATY® (εμβόλιο Covid-19, mRNA) φόρμουλα 2025–2026, προσαρμοσμένου στη σειρά LP.8.1, σε ενήλικες άνω των 65 ετών και σε ενήλικες 18–64 με τουλάχιστον έναν υποκείμενο παράγοντα κινδύνου για σοβαρή Covid-19. Τα προκαταρκτικά δεδομένα δείχνουν ισχυρή αύξηση εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι της υποσειράς LP.8.1 του SARS-CoV-2 μετά τον εμβολιασμό.»

Το κείμενο της Pfizer είναι γεμάτο παραπλανητικά σημεία, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένης της μακράς ιστορίας της σε απάτες και εγκληματικές πρακτικές. Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να εξεταστεί το δελτίο Τύπου, διότι αποκαλύπτει αρκετά από τα συνηθισμένα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η φαρμακοβιομηχανία.

Ακολουθούν οι 5 βασικοί λόγοι που καθιστούν την απάντηση της Pfizer στον Τραμπ άνευ αξίας:

  1. Η μακρά ιστορία εγκληματικότητας και απάτης της Pfizer
  2. Αντίδραση αντισωμάτων ≠ ανοσία
  3. Το κυνήγι των αναπνευστικών ιών με εμβόλια είναι μάταιο
  4. Οι ισχυρισμοί περί ασφάλειας είναι ατεκμηρίωτοι
  5. Ο Covid δεν δικαιολογεί αναμνηστικές δόσεις

Η μακρά ιστορία εγκληματικότητας και απάτης της Pfizer

Πολύ πριν τον Covid, η Pfizer είχε καθιερωθεί ως μία από τις πλέον εγκληματικές εταιρείες στην ιστορία, με ποινικό μητρώο που θα έκανε ακόμη και την BP να κοκκινίσει. Από το 2000, η Pfizer και οι θυγατρικές της έχουν κριθεί ένοχες σε 107 παραβάσεις, με συνολικά πρόστιμα ύψους 11,26 δισ. δολαρίων.

Ανάμεσά τους, τουλάχιστον 22 ήταν παραβάσεις του False Claims Act, δηλαδή η Pfizer έχει καταδικαστεί για εξαπάτηση της κυβέρνησης 22 φορές τα τελευταία 25 χρόνια.

Το δελτίο Τύπου της Pfizer παρέχει μόνο μια περίληψη των μελετών της. Δεν δημοσιεύει ακατέργαστα δεδομένα, όπως ζήτησε ο Τραμπ. Απλώς αναφέρει ότι «Οι εταιρείες έχουν υποβάλει αυτά τα δεδομένα στον FDA». Έτσι, αποτυγχάνει πλήρως να ανταποκριθεί στο αίτημα διαφάνειας του Προέδρου.

Η ανακοίνωση κλείνει με μια υποσημείωση 1.100 λέξεων σε πλάγια γραφή, που ξεκινάει:

«Οι πληροφορίες που περιέχονται στην παρούσα ισχύουν από τις 8 Σεπτεμβρίου 2025. Η Pfizer δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση να ενημερώσει δηλώσεις που αφορούν το μέλλον ως αποτέλεσμα νέων πληροφοριών ή γεγονότων.»

Με απλά λόγια: «Μαντεύουμε για το μέλλον. Αν αποδειχθεί ότι αυτά που λέμε είναι ανοησίες, δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη να διορθώσουμε τον εαυτό μας.»

Ας υποθέσουμε, για χάρη συζήτησης, ότι η Pfizer λέει την αλήθεια. Ας δεχτούμε ότι το νέο εμβόλιο 2025–2026 προκαλεί τετραπλάσια αύξηση εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι της υποσειράς LP.8.1.

Και λοιπόν;

Η παραγωγή αντισωμάτων δεν ισοδυναμεί με ανοσία. Το να ισχυρίζεται κανείς ότι η παραγωγή αντισωμάτων σημαίνει προστασία από μόλυνση, μετάδοση ή ασθένεια είναι λογικό σφάλμα βασισμένο σε εσφαλμένες υποθέσεις. Αυτό είναι ένα από τα θεμελιώδη ψεύδη της «εμβολιολογίας».

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ πιο περίπλοκο· τα αντισώματα είναι μόνο ένα κομμάτι της συνολικής άμυνας. Ακόμη κι αν υπάρχει ισχυρή παραγωγή αντισωμάτων, δεν εγγυάται κλινικά ουσιαστική προστασία.

Οι RNA ιοί, όπως ο SARS-CoV-2 και η γρίπη, μεταλλάσσονται διαρκώς. Αυτό σημαίνει ότι, μέχρι να κυκλοφορήσει το νέο εμβόλιο, ο ιός έχει ήδη αλλάξει. Έτσι, τα αντισώματα που δημιουργεί το εμβόλιο συχνά δεν «κολλούν» στα νέα στελέχη.

Οι εταιρείες όμως το εκμεταλλεύονται: όσο πείθουν το κοινό ότι χρειάζεται συνεχείς αναμνηστικές δόσεις, εξασφαλίζουν ένα σταθερό επιχειρηματικό μοντέλο. Μια συνδρομή χωρίς τέλος, με εκατομμύρια πελάτες ετησίως.

Η Pfizer διατείνεται ότι «το προφίλ ασφάλειας ήταν συνεπές με προηγούμενες μελέτες». Ωστόσο:

  • Η μελέτη είχε μόνο 100 συμμετέχοντες.
  • Τα δεδομένα προήλθαν μόνο από «αξιολογήσιμους συμμετέχοντες», χωρίς σαφήνεια για τα ποσοστά αποχώρησης.
  • Η παρακολούθηση διήρκεσε μόλις 14 ημέρες.

Είναι προφανές ότι τέτοιες συνθήκες δεν μπορούν να θεμελιώσουν αξιόπιστο συμπέρασμα για την ασφάλεια.

Η πραγματικότητα είναι πως ο SARS-CoV-2 έχει πλέον εξελιχθεί σε έναν ακόμη ιό κοινού κρυολογήματος. Η ίδια η φυσική επιλογή οδηγεί σε λιγότερο θανατηφόρα αλλά πιο μεταδοτικά στελέχη.

Τα δεδομένα του CDC για το 2024 δείχνουν ότι ο Covid δεν περιλαμβάνεται πλέον στις δέκα κύριες αιτίες θανάτου στις ΗΠΑ. Οι αυτοκτονίες, στη 10η θέση, ανήλθαν σε 48.000 θανάτους, και οι ειδικοί παραδέχονται ότι οι θάνατοι από Covid ήταν χαμηλότεροι από αυτόν τον αριθμό.

Εν τω μεταξύ, η αποδοχή των ενισχυτικών δόσεων κατέρρευσε. Μόλις το 7% των ενηλίκων και το 2% των παιδιών έλαβαν την αναμνηστική δόση στα τέλη του 2023. Παρ’ όλα αυτά, οι θάνατοι μειώθηκαν δραστικά.

Η απάντηση της Pfizer στο εύλογο αίτημα του Προέδρου Τραμπ για διαφάνεια δεν είναι τίποτε λιγότερο από προσβολή στη νοημοσύνη του κοινού. Ενώ ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer, Άλμπερτ Μπουρλά, εγκωμίαζε τον Τραμπ ζητώντας Νόμπελ για την Επιχείρηση Warp Speed, η εταιρεία επιχειρούσε να παραπλανήσει με ένα έγγραφο γεμάτο παραπλανήσεις και υπεκφυγές.

Το ζητούμενο είναι σαφές: ο Τραμπ και οι συνεργάτες του να διακρίνουν την εξαπάτηση και να κατανοήσουν ότι η Pfizer δεν παρείχε καμία ουσιαστική διαφάνεια.

Τι σημαίνει όμως πραγματικά «ασφαλή»;

Η λέξη «ασφαλή» δεν είναι επιστημονικός όρος, ιδίως όταν αξιολογούμε τις επιδράσεις ουσιών —όπως τα εμβόλια— σε ζώντες οργανισμούς. Κάθε ουσία που εισέρχεται στο σώμα, είτε με κατάποση είτε με ένεση, μπορεί να είναι τοξική — ακόμη και το νερό ή το οξυγόνο.

Η τοξικότητα δεν είναι δυαδική.

Οι ουσίες δεν είναι απλώς «τοξικές» ή «μη τοξικές» — η τοξικότητα μετριέται σε φάσμα.

Η ίδια λογική ισχύει για τα εμβόλια: περιέχουν ενεργά και ανενεργά συστατικά που πρέπει να αξιολογούνται σε ένα συνεχές τοξικότητας.

«Τι είναι αυτό που δεν είναι δηλητήριο; Όλα είναι δηλητήριο και τίποτε δεν είναι χωρίς δηλητήριο. Μόνο η δόση κάνει ένα πράγμα να μην είναι δηλητήριο.»
— Παράκελσος (1493–1541)

Τοξικότητα: Μια επισκόπηση

Η τοξικότητα αναφέρεται στην έμφυτη ικανότητα μιας ουσίας να προκαλεί βλαβερές επιδράσεις σε ζώντες οργανισμούς, καθώς και στον βαθμό στον οποίο μια ουσία μπορεί να τους βλάψει. Μπορεί να επηρεάσει ολόκληρους οργανισμούς —ανθρώπους, ζώα, φυτά, μικροοργανισμούς— ή επιμέρους τμήματα, όπως κύτταρα ή όργανα. Για παράδειγμα, νευροτοξικότητα είναι η βλάβη στο νευρικό σύστημα από έκθεση σε μια ουσία, ενώ αναπαραγωγική τοξικότητα είναι οι δυσμενείς επιδράσεις στη σεξουαλική λειτουργία, τη γονιμότητα ή τους απογόνους.

Η τοξικότητα μιας χημικής ουσίας αποδίδεται αριθμητικά με τον όρο Θανατηφόρα Δόση 50 (LD₅₀). Η LD₅₀ περιγράφει την ποσότητα χημικής ουσίας που καταπίνουν ή απορροφούν από το δέρμα πειραματόζωα και προκαλεί θάνατο στο 50% αυτών που χρησιμοποιούνται στη μελέτη τοξικότητας.

Πηγή: https://ehs.cornell.edu/research-safety/chemical-safety/laboratory-safety-manual/chapter-7-safe-chemical-use/77-1

Ένας άλλος συχνός όρος είναι η Θανατηφόρα Συγκέντρωση 50 (LC₅₀), που περιγράφει την ποσότητα χημικής ουσίας που εισπνέουν πειραματόζωα και προκαλεί θάνατο στο 50% τους. Όσο χαμηλότερος είναι ο αριθμός LD₅₀ ή LC₅₀, τόσο πιο τοξική είναι η ουσία.

Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν τις τοξικές επιδράσεις των χημικών στο σώμα, μεταξύ των οποίων:

  • Η ποσότητα και η συγκέντρωση της ουσίας. Ακόμη και συνήθως αβλαβείς ουσίες μπορεί να είναι τοξικές σε υψηλές δόσεις (π.χ. δηλητηρίαση από υπερκατανάλωση νερού), ενώ ιδιαίτερα τοξικές ουσίες μπορεί να μην έχουν ανιχνεύσιμες επιδράσεις σε χαμηλές δόσεις (π.χ. δηλητήριο φιδιού).
  • Η διάρκεια και η συχνότητα της έκθεσης.
  • Η οδός έκθεσης. Οι ουσίες μπορούν να εισέλθουν στο σώμα με εισπνοή, κατάποση ή άμεση επαφή με δέρμα/μάτια.
  • Αν εμπλέκονται μίγματα χημικών.
  • Γενετικοί παράγοντες, ηλικία, κατάσταση υγείας και περιβάλλον — όλα μπορούν να επηρεάσουν την ανταπόκριση σε κάθε ιατρικό προϊόν, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων.

Οι τοξικές επιδράσεις ταξινομούνται γενικά ως οξείες ή χρόνιες:

  • Οξεία τοξικότητα: συνήθως μία, βραχεία έκθεση, όπου τα αποτελέσματα εμφανίζονται άμεσα και συχνά είναι αναστρέψιμα. Παράδειγμα: υπερκατανάλωση αλκοόλ και «χερντάουτ» (hangover).
  • Χρόνια τοξικότητα: συνήθεις/επανειλημμένες εκθέσεις όπου τα αποτελέσματα μπορεί να καθυστερήσουν (ακόμη και για χρόνια) και γενικά είναι μη αναστρέψιμα. Χρόνια τοξικότητα μπορεί να προκύψει και από οξεία έκθεση με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Παράδειγμα: κάπνισμα και καρκίνος πνεύμονα.

Οι τοξικολογικές μελέτες στοχεύουν στον καθορισμό των ορίων τοξικότητας, δηλαδή πόση έκθεση μπορεί να γίνει ανεκτή πριν εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες. Συχνά αυτό περιλαμβάνει τον εντοπισμό οργάνων-στόχων, την αξιολόγηση σχέσεων δόσης–απόκρισης και την εκτίμηση της δυνατότητας ανάρρωσης.

Εμβόλια και τοξικότητα: Ένα μετρήσιμο φάσμα

Οι τρέχουσες αξιολογήσεις ασφάλειας εμβολίων εστιάζουν σε συνολικά ανεπιθύμητα συμβάντα και στατιστικά προφίλ ασφάλειας. Τι θα γινόταν όμως αν είχαμε έναν διαφανή, κατά συστατικό, βιολογικά τεκμηριωμένο δείκτη τοξικότητας — έναν τρόπο να δίνουμε σε κάθε εμβόλιο μια βαθμολογία βάσει μετρήσιμων τοξικολογικών δεδομένων;

Αντί για το γενικό «ασφαλή και αποτελεσματικά», θα μπορούσαμε να αποδίδουμε σε κάθε εμβόλιο μια βαθμολογία τοξικότητας ανάλογα με το τοξικολογικό του προφίλ.

Για να βαθμολογήσουμε την τοξικότητα των εμβολίων, χρειαζόμαστε ένα πολυπαραγοντικό σύστημα που να συνυπολογίζει χημικό και βιολογικό τοξικό δυναμικό — προσαρμοσμένο τόσο για τον γενικό πληθυσμό όσο και για ευαίσθητες υποομάδες.

Όχι για να υπονομεύσουμε τα εμβόλια, αλλά για να κάνουμε την επιστήμη της ασφάλειας πιο αυστηρή, πιο διαφανή και πιο εξατομικευμένη.

1. Βαθμολόγηση με βάση τα συστατικά

Κάθε συστατικό ενός εμβολίου — ανοσοενισχυτικά, συντηρητικά, σταθεροποιητές, υπολείμματα — έχει γνωστό τοξικολογικό προφίλ.

Βαθμολογία ανά δόση με βάση:

  • Γνωστή LD₅₀ (θανατηφόρα δόση σε ζώα)
  • Ανθρώπινα όρια ασφάλειας (π.χ. EPA, FDA)
  • Δυναμικό συσσώρευσης
  • Ποσότητα ανά εμβόλιο

Παράδειγμα: κλίμακα 0–5 ανά ουσία, όπου 0 = βιολογικά αδρανές, 5 = γνωστή τοξικότητα σε χαμηλές δόσεις.

2. Βιολογικό προφίλ απόκρισης

Αντικατοπτρίζει το πώς αντιδρά βιολογικά ο οργανισμός στο εμβόλιο. Μετρήσεις και βαθμολόγηση βιολογικών επιδράσεων μετά τον εμβολιασμό, σε κλινικά ή πειραματικά περιβάλλοντα:

  • Βιοδείκτες φλεγμονής (π.χ. CRP, κυτταροκίνες)
  • Δείκτες ηπατικής/νεφρικής λειτουργίας
  • Καρδιακοί δείκτες
  • Αυτοαντισώματα
  • Δείκτες πήξης/αιμόστασης

Οι μελέτες μπορούν να γίνουν σε εργαστηριακά πλαίσια ή κλινικές δοκιμές, επιτρέποντας εντοπισμό υποκλινικής τοξικότητας.

3. Ρυθμός ανεπιθύμητων συμβάντων σε επίπεδο πληθυσμού

Η πραγματική ασφάλεια μετρά. Βαθμολόγηση με βάση ρυθμό και βαρύτητα αναφερόμενων ανεπιθύμητων συμβάντων από συστήματα φαρμακοεπαγρύπνησης (VAERS, EudraVigilance κ.ά.):

  • Ρυθμός σοβαρών ανεπιθύμητων συμβάντων ανά εκατομμύριο δόσεων
  • Τύποι συμβάντων (νευρολογικά, αυτοάνοσα, αλλεργικά)
  • Διαστρωμάτωση κατά ηλικία, φύλο, συννοσηρότητες

Απαιτούνται διορθώσεις για υποαναφορά και συγχυτικούς παράγοντες, αλλά μπορούν να αναγνωριστούν τάσεις.

Παράδειγμα δείκτη: Ρυθμός SAE ανά εκατομμύριο δόσεων, σταθμισμένος κατά βαρύτητα (ήπιο, σοβαρό, θανατηφόρο).

4. Σωρευτικό τοξικό φορτίο

Ορισμένα εμβόλια χορηγούνται σε σειρές (π.χ. παιδιατρικά σχήματα). Βαθμολόγηση της σωρευτικής έκθεσης στον χρόνο:

  • Συνολική έκθεση σε αλουμίνιο από τη σειρά (μg)
  • Αριθμός αντιγόνων ή εκδόχων σε όλο το σχήμα
  • «Στοίβαγμα» ανοσοενισχυτικών/συντηρητικών σε συνδυαστικά εμβόλια
  • Χρονική απόσταση μεταξύ δόσεων (π.χ. καταπόνηση ανοσοποιητικού από διαδοχικές ενέσεις)

5. Ειδική μέριμνα για ευαίσθητους πληθυσμούς

Ορισμένες ομάδες είναι πιο ευάλωτες σε συγκεκριμένες τοξικές επιδράσεις:

  • Βρέφη και νήπια (αναπτυσσόμενα ανοσοποιητικό/νευρικό σύστημα)
  • Έγκυες
  • Άτομα με αυτοάνοσα ή νευρολογικές παθήσεις
  • Άτομα με μειωμένες αποτοξινωτικές οδούς (π.χ. πολυμορφισμοί MTHFR)

Τα εμβόλια θα πρέπει να λαμβάνουν προσαρμοσμένη βαθμολογία κινδύνου για αυτές τις ομάδες.

Κάθε εμβόλιο θα μπορούσε να λαμβάνει βαθμολογία 0–100 από σταθμισμένες κατηγορίες (συστατικά, βιολογική απόκριση, πραγματικά ανεπιθύμητα, σωρευτικό φορτίο, ευαίσθητοι πληθυσμοί).

Κατάταξη:

  • 0–20: Χαμηλή τοξικότητα
  • 21–40: Ήπια τοξικότητα
  • 41–60: Μέτρια τοξικότητα
  • 61–80: Υψηλή ανησυχία
  • 81–100: Μη αποδεκτός κίνδυνος (υποθετικά)

Συμπέρασμα

Στα εμβόλια, ο δημόσιος διάλογος συχνά σταματά στη φράση: «ασφαλή και αποτελεσματικά». Όμως τα διαφορετικά συστατικά έχουν διαφορετικές βιολογικές επιδράσεις. Οι αντιδράσεις ποικίλλουν ανάλογα με ηλικία, γενετική, κατάσταση υγείας και προηγούμενες εκθέσεις. Χωρίς αναγνώριση αυτών των διαφορών, το «ασφαλή» μπορεί να σημαίνει πολύ διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους.

Δεν πρόκειται για απόρριψη των εμβολίων. Πρόκειται για εξέλιξη της συζήτησης από το «ασφαλές ή μη» στο «πόσο ασφαλές, για ποιον και υπό ποιες συνθήκες;» Κάθε φάρμακο — από την ασπιρίνη έως τη χημειοθεραπεία — τοποθετείται σε μια μετρήσιμη κλίμακα δυνητικής βλάβης και οφέλους. Γιατί να μη μεταχειριστούμε τα εμβόλια με τον ίδιο τρόπο;

Στην πράξη, η τοξικότητα είναι περίπλοκη. Ένας δείκτης τοξικότητας θα αναγνώριζε αυτό που ήδη ισχύει: καμία ιατρική παρέμβαση δεν είναι απολύτως άνευ κινδύνου.

Ένα σύστημα βαθμολόγησης τοξικότητας θα μπορούσε να:

  • Επιτρέψει ενημερωμένη συναίνεση με σαφέστερη επικοινωνία κινδύνου
  • Βοηθήσει στον εντοπισμό ασφαλέστερων συνθέσεων
  • Διευκολύνει εξατομικευμένες επιλογές εμβολιασμού βάσει ηλικίας/κινδύνου/ιστορικού
  • Ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού μέσω διαφάνειας

Το «ασφαλή και αποτελεσματικά» ακούγεται καθησυχαστικό, αλλά η επιστήμη αξίζει περισσότερη λεπτότητα. Ένας Δείκτης Τοξικότητας Εμβολίων δεν θα υπονόμευε τα εμβόλια — θα ενίσχυε την επιστήμη που τα στηρίζει.

Ας σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι ο κίνδυνος είναι δυαδικός.

Η τοξικότητα δεν είναι μαύρο–άσπρο — είναι φάσμα.

Η μέτρηση της τοξικότητας σε φάσμα επιτρέπει καλύτερη επιστήμη, καλύτερη πολιτική και καλύτερη κατανόηση από το κοινό.