Πόσο απέχουμε από το να σημειωθεί ένα δυστύχημα μεταξύ αεροπλάνου και ελικοπτέρου στα Σπάτα; Όταν το επίσημο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ καταγράφει αποστάσεις μόλις 20 έως 30 μέτρων μεταξύ ελικοπτέρων και επιβατικών αεροσκαφών, η απάντηση είναι τουλάχιστον ανησυχητική.
Βρισκόμαστε ένα απειροελάχιστο βήμα πριν από την καταστροφή. Κι όμως, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, που έχει στα χέρια της το πόρισμα ήδη από τις 19 Νοεμβρίου, παραμένει αδρανής. Την ώρα που οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας περιγράφουν μια κατάσταση οριακή, το υπουργείο μοιάζει να κινείται στη δική του ζώνη άνεσης – σιωπηλό, αργό και επικίνδυνα καθησυχασμένο.
Το τρισέλιδο πόρισμα δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Οι ελεγκτές μιλούν για ελικόπτερα που «κόβουν» πορεία μπροστά από αεροσκάφη, για διασταυρώσεις πτήσεων χωρίς κανέναν διαχωρισμό, για πτήσεις κάτω από τα προβλεπόμενα 1.000 πόδια πάνω από κατοικημένες περιοχές. Περιγράφουν ελικόπτερα που κινούνται μέσα στις αεροδίνες κατερχόμενων αεροπλάνων – δίνες ικανές να τα ανατρέψουν.
Τονίζουν, επίσης, ότι πολλά ελικόπτερα δεν διαθέτουν σύστημα TCAS, με αποτέλεσμα οι χειριστές τους να μην μπορούν να αντιληφθούν εγκαίρως τον επερχόμενο κίνδυνο. Την ίδια στιγμή, οι πιλότοι των αεροσκαφών λαμβάνουν οδηγίες αποφυγής σύγκρουσης (RA) σε ύψη όπου τα περιθώρια αντίδρασης είναι σχεδόν μηδενικά. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ το περιγράφει ξεκάθαρα: σε τόσο χαμηλό ύψος, ο πιλότος έχει μόλις πέντε δευτερόλεπτα για να αντιληφθεί, να αποφασίσει και να δράσει.
Η πολιτεία, όμως, πόσα δευτερόλεπτα χρειάζεται για να ανταποκριθεί;
Το ακόμη πιο καυτό ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Πώς λειτουργεί ελικοδρόμιο δίπλα στο «Ελευθέριος Βενιζέλος»; Ποιος το αδειοδότησε; Ποιος το ελέγχει; Και πώς γίνεται να μην έχουν παγώσει όλες οι σχετικές δραστηριότητες μέχρι να αποσαφηνιστεί πλήρως η ασφάλεια των πτήσεων;
Το καμπανάκι κινδύνου έχει ήδη χτυπήσει – και μάλιστα εκκωφαντικά. Το πόρισμα έχει παραληφθεί από τον υπουργό Χρίστο Δήμα, τον αναπληρωτή υπουργό Κώστα Κυρανάκη, τον γενικό γραμματέα, την ΑΠΑ και την ΥΠΑ. Κανείς δεν μπορεί πια να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε.
Το ερώτημα, πλέον, είναι αν θα δράσουν πριν συμβεί το μοιραίο ή αν θα τρέχουν μετά, πάνω από τα συντρίμμια μιας προαναγγελθείσας τραγωδίας.
