Δεν είναι μόνον η Ελλάς όπου μειώνεται ο γηγενής πληθυσμός. Είναι κι η Κίνα του 1,5 δισεκατομμυρίων Κινέζων. Αλλ’ όπως στην χώρα μας έτσι και στον κινεζικó δράκοντα, οι θάνατοι αυξάνουν και οι γεννήσεις περιορίζονται. Το αίτιο είναι κοινό: η μεγάλη ακρίβεια της ζωής!
Στην Κίνα λαμβάνονται σοβαρά μέτρα για το δημογραφικό, όπως η οικονομική ενίσχυση των νέων ζευγαριών. Εδώ, η όποια επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος από το κράτος στα νοικοκυριά, σχεδόν μηδενίζεται τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο και τα “καλάθια” τροφίμων και μαθητικών ειδών χρησιμεύουν μόνο στους προμηθευτές που εφοδιάζουν τα σούπερ-μάρκετ και τα βιβλιοπωλεία-χαρτοπωλεία, όχι με όσα ζητούν οι μαθητές, αλλά με είδη που θέλουν να ξεφορτωθούν. Τα “φτηνότερα φάρμακα” στην Ελλάδα, σπανίζουν στα φαρμακεία…
Στην Κίνα, η κυβέρνηση προσφέρει στα νέα ζευγάρια την ευκαιρία ν’ αποκτήσουν περισσότερα παιδιά από ένα, με “αμοιβές” και βοηθήματα που επιδιώκουν να μειώσουν το κόστος της φροντίδας των παιδιών, την απόκτηση στέγης και την εκπαίδευση τους, αλλά μόνο στην “κατάλληλη ηλικία” των μητέρων που είναι κάτω των 25 ετών.
Στην χώρα μας, το νεότευκτο υπουργείο δημογραφικής ανακάμψεως δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει τους στόχους και τα μέσα για ν’ αντιμετωπίσει το δημογραφικό πρόβλημα που συν τω χρόνω οξύνεται, όσο ο πληθωρισμός τρέχει με ρυθμό άνω του 10% ετησίως στα ζητούμενα καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Η επίδραση του ογκουμένου τουριστικού ρεύματος γίνεται αισθητή για την ακρίβεια της καθημερινής ζωής, όχι μόνο στις περιοχές θερινών διακοπών όπου δεν υπάρχει κατάλυμα για δασκάλους και γιατρούς, αλλά και στις μεγάλες πόλεις, όπου τα ενοίκια έχουν πάρει την ανηφόρα. Η οικιστική πολιτική είναι ανύπαρκτη και η αναπλήρωση των παλαιωμένων πολυκατοικιών επείγουσα.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι σύνθετο, όπως και του πληθωρισμού: Το πρώτο δεν εξαντλείται με τα 2.000 ευρώ “δώρο” μετά τη δεύτερη γέννηση τέκνου. Περιλαμβάνει παραμέτρους, όπως η λειτουργία των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών στα ¾ του 24ώρου, ώστε να διευκολύνονται οι εργαζόμενες μητέρες, η εξασφάλιση επαρκούς στέγης στις πολυμελείς οικογένειες και ανθρωπίνων συνθηκών διαβιώσεως, όπως υγιεινής ατμοσφαίρας, ελευθέρων αστικών χώρων που καταλαμβάνονται σήμερα από τα ΙΧ αυτοκίνητα και ασφάλειας στους δρόμους.
Το ανερχόμενο κόστος ζωής, μαζί με την ανεργία που πλήττει τις γυναίκες, είναι το κυριότερο αντικίνητρο για την δημιουργία οικογένειας με τρία τουλάχιστον παιδιά, που χρειάζονται για την δημογραφική ανάκαμψη του ελληνικού πληθυσμού, οι πηγές αναπλήρωσης του οποίου έχουν πιά στερέψει. Ο πληθωρισμός είναι ζήτημα υπέρμετρης ζήτησης και καρτελοποιήσεως της αγοράς. Αμφότερα δεν καταπολεμούνται με “καλαθάκια”. Θέλουν αύξηση της προσφοράς και έλεγχο των δημοσίων δαπανών σε έργα βιτρίνας.
*Ο Κωνσταντίνος Κόλμερ εγεννήθη στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά και οικονομικά. Ειργάσθη ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και ανταποκριτής ξένου Τύπου επί 45ετία. Σήμερα είναι οικονομικός αναλυτής και συγγράφει ένα επίκαιρο βιβλίο πολιτικοοικονομικού περιεχομένου κάθε χρόνο. Το επόμενο θα είναι αφιερωμένο στον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδος στην περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου.
