Η κυβέρνηση, μαζί με αρκετούς υποστηρικτές της, πανηγύρισε το γεγονός ότι η Ελλάδα θα είναι από τις αρχές του 2025, για τα επόμενα δύο χρόνια, (μη μόνιμο) μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πρόκειται για μια εξέλιξη που θεωρείται σημαντική, καθώς θεωρείται ότι ενισχύει τη διεθνή θέση της χώρας και προασπίζει τα συμφέροντά της σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως, η πραγματικότητα φαίνεται να κρύβει μεγαλύτερες προκλήσεις και αμφισβητήσεις.
Ένα από τα πρώτα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για το 2025 ήταν το ψήφισμα 2769, το οποίο υιοθετήθηκε στις 16 Ιανουαρίου και αφορούσε την κατάσταση στη Λιβύη. Το ψήφισμα εγκρίθηκε με την πλειοψηφία των 14 θετικών ψήφων, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, και με μία μόνο αποχή από τη Ρωσία. Επιφανειακά, φαίνεται ότι με το ψήφισμα ανανεώνεται το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στη Λιβύη το 2011. Ωστόσο, υπάρχουν δύο συγκεκριμένες παράγραφοι του ψηφίσματος που ανοίγουν ένα επικίνδυνο παράθυρο για στρατιωτικές ενέργειες.
Συγκεκριμένα, στις παραγράφους 6 και 7 του ψηφίσματος, προβλέπεται ότι το εμπάργκο όπλων δεν θα ισχύει για οποιαδήποτε τεχνική βοήθεια ή εκπαίδευση που παρέχεται από τα κράτη-μέλη στις δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης, η οποία αποσκοπεί στην επανένωση των λιβυκών στρατιωτικών θεσμών και των θεσμών ασφαλείας. Επίσης, το εμπάργκο δεν θα εφαρμόζεται σε στρατιωτικά αεροσκάφη ή πλοία που εισέρχονται προσωρινά στην επικράτεια της Λιβύης, εφόσον η αποστολή τους αφορά την παράδοση αντικειμένων ή τη διευκόλυνση δραστηριοτήτων που εξαιρούνται από το εμπάργκο.
Η δικαιολογία που παρουσιάστηκε για αυτήν την εξαίρεση ήταν ότι «η διάταξη θα βοηθήσει στην προώθηση της διαδικασίας επανένωσης των λιβυκών στρατιωτικών θεσμών και θεσμών ασφαλείας», όπως υποστήριξε ο πρέσβης της Ελλάδας Ευάγγελος Σέκερης. Ωστόσο, αν εξετάσουμε προσεκτικά την κατάσταση, αυτό το ψήφισμα ανοίγει ένα επικίνδυνο παράθυρο για τη μεταφορά όπλων, πολεμικών πλοίων, αεροσκαφών και στρατευμάτων στη Λιβύη, με πρόσχημα την εκπαίδευση και την ενίσχυση των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας.
Η Τουρκία φαίνεται να είναι η πρώτη που θα εκμεταλλευτεί αυτήν την εξαίρεση, καθώς ήδη διατηρεί στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Η Άγκυρα έχει αναλάβει την εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων της Λιβύης, έχοντας δημιουργήσει δύο κέντρα εκπαίδευσης στη χώρα, ενώ η τουρκική στρατιωτική παρουσία περιλαμβάνει τη χρήση λιμανιών και αεροπορικών βάσεων στη Λιβύη. Στη χώρα αυτή βρίσκονται περίπου 2.200 Τούρκοι στρατιώτες, 50 πράκτορες της ΜΙΤ και 800 εκπαιδευτές από τουρκικές ιδιωτικές εταιρείες.
Ακόμα, το 2019, η Τουρκία υπέγραψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο με την κυβέρνηση της Τρίπολης, το οποίο περιλάμβανε και μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας. Στα τέλη του 2023, το τουρκικό Κοινοβούλιο ενέκρινε διάταγμα του Ερντογάν για την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη έως το τέλος του 2025. Επιπλέον, τον Μάρτιο του 2024, υπογράφηκε νέο μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας, το οποίο περιλαμβάνει τη δημιουργία τουρκικών στρατιωτικών βάσεων και τη συνεχιζόμενη εγκατάσταση στρατευμάτων στη Λιβύη.