USAID: Ένα πρόσφατο άρθρο με τίτλο «The Real Purpose of Net Zero» από τον Jefferey Jaxon ανέφερε ότι ο τρέχων πόλεμος της Ευρώπης ενάντια στους αγρότες, στο όνομα της πρόληψης της κλιματικής αλλαγής, έχει σχεδιαστεί τελικά για να προκαλέσει λιμό. Ο Τζάξον δεν κάνει εικασίες για παγκοσμιοποιητικά κίνητρα. Προειδοποιεί την ανθρωπότητα για μια ταχέως εξελισσόμενη πραγματικότητα, που είναι ορατή με τα στρεβλωμένα ψέματα κατά των αγελάδων, τη δυσφήμιση των ευρωπαίων αγροτών ως εχθρών της Γης και τις εκκλήσεις του ΠΟΥ, του WEF και του ΟΗΕ για μια φυτική διατροφή που θα εξαρτάται αποκλειστικά από ΓΤΟ (γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς), συνθετικά λιπάσματα και αγροχημικά.
Οι αποκαλύψεις σχετικά με τις φαύλες δραστηριότητες της -οργουελικά επονομαζόμενης- «Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών για την Διεθνή Ανάπτυξη» (USAID) αποκαλύπτουν έναν οδικό χάρτη προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο, που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους είλωτες της Αμερικής εν αγνοία τους. Οι κρυφές μηχανορραφίες της USAID είχαν επικεντρωθεί εδώ και πολύ καιρό στον έλεγχο των τοπικών και παγκόσμιων προμηθειών τροφίμων, ως μια «ήπια αποικιοκρατία» από πολυεθνικές χημικές, γεωργικές και χρηματοοικονομικές εταιρείες. Οι ευρωπαίοι αγρότες που επαναστατούν ενάντια στις πολιτικές για το κλίμα, την άγρια ζωή και τα δικαιώματα των ζώων είναι προάγγελοι αυτής της παγκοσμιοποιητικής θηλιάς που σφίγγει.
Οι ρίζες του τρέχοντος παγκοσμιοποιητικού σχεδίου για τη «σωτηρία της ανθρωπότητας από την κλιματική αλλαγή» συνδέονται άμεσα με τη διαβόητη Έκθεση Κίσινγκερ, η οποία έκανε έκκληση για τον έλεγχο των παγκόσμιων προμηθειών τροφίμων και της γεωργίας, ως μέρος μιας παγκοσμιοποιητικής συνεργασίας μεταξύ εθνών-κρατών και ΜΚΟ (μη κυβερνητικών οργανώσεων), για την προώθηση των συμφερόντων της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ και για να «σώσουν τον κόσμο» από τον υπερπληθυσμό, χρησιμοποιώντας «τεχνολογίες μείωσης της γονιμότητας». Η Έκθεση του Κίσινγκερ για το 1974 δημιουργήθηκε από την USAID, τη CIA και διάφορες ομοσπονδιακές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου του USDA.
Πατώντας το «fast forward» στον Πόλεμο του Ιράκ του 2003, ο οποίος αιτιολογήθηκε με την χρήση προπαγάνδας που προκαλούσε φόβο για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής και με τον φαρισαϊσμό των (σ.σ. πολεμοκάπηλων) νεο-συντηρητικών για τη διάσωση του ιρακινού λαού. Η -υπό την ηγεσία των ΗΠΑ- κατοχή του Ιράκ έγινε ένα άρπαγμα κερδοσκοπικό smorgasbord για την αποικιοκρατία των εταιρειών που δημιουργήθηκαν από την USAID. Το Ιράκ είναι ο κληρονόμος της γενέτειρας του ανθρώπινου πολιτισμού, που κατέστη δυνατή χάρη στην πρώιμη γεωργία της Μεσοποταμίας: πολλά από τα δημητριακά, τα φρούτα και τα λαχανικά που τρέφουν τώρα τον κόσμο αναπτύχθηκαν εκεί. Οι αγρότες του Ιράκ διατηρούσαν το 97% των αποθεμάτων σπόρων τους από τη δική τους συγκομιδή, πριν από την εισβολή των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Paul Bremer, ο Κανόνας 81 (ποτέ δεν εφαρμόστηκε πλήρως) προσπάθησε να καθιερώσει την καλλιέργεια Γ.Τ.Ο. και κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ποικιλίες σπόρων, καθώς η Cargill, η Monsanto και άλλες εταιρείες επέδραμαν στο κατεστραμμένο από τον πόλεμο ιρακινό έθνος, χρησιμοποιώντας τα φορολογημένα δολάρια των Αμερικανών πολιτών και την USAID.
Το ίδιο «φυλλάδιο οδηγιών» εφαρμόστηκε πιο αθόρυβα κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ουκρανίας, ενορχηστρωμένου για ακόμα μια φορά από την USAID. Πριν από τη ρωσική εισβολή στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ουκρανία ήταν ο σιτοβολόνας της Ευρώπης, απαγορεύοντας τις τεχνολογίες Γ.Τ.Ο. και περιορίζοντας την ιδιοκτησία γης στους Ουκρανούς. Μέσα σε μήνες από την εμέπβαση των ΗΠΑ, η USAID βοήθησε στην κατάργηση αυτών των προστασιών στο όνομα των «μεταρρυθμίσεων», των ελεύθερων αγορών, της οικονομικής υποστήριξης, της βελτιωμένης γεωργικής απόδοσης και της διάσωσης του ουκρανικού λαού. Σε μόλις δύο χρόνια, πάνω από το ήμισυ της γεωργικής γης της Ουκρανίας έγινε ιδιοκτησία ξένων επενδυτών. Σπόροι Γ.Τ.Ο. και τεχνολογία drone «δωρίστηκαν» από την Bayer Corporation, και εταιρείες όπως η πωλήτρια σπόρων Γ.Τ.Ο. Syngenta και η γερμανική χημική εταιρεία BASF έγιναν οι κυρίαρχοι γεωργικοί «εταίροι» στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ουκρανία. Η Ρωσία ενδεχομένως να αποσυρθεί, αλλά τα εξωτερικά χρέη της Ουκρανίας, η υποβάθμιση του εδάφους της και η ήπια αποικιοκρατία θα παραμείνουν.
Ο ΟΗΕ, ο ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), ο ΠΟΥ και το WEF συνωμοτούν για να διαδώσουν το ψευδές αφήγημα ότι οι αγελάδες κι οι μικρομεσαίοι αγρότες καταστρέφουν τον πλανήτη και ότι η μονοκαλλιέργεια με Γ.Τ.Ο., τα συνθετικά λιπάσματα και τα κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τεχνητα κρέατα και μπιφτέκια πρέπει να επιβληθούν άρον, άρον (με τη βία εάν είναι απαραίτητο) για τη διάσωση της ανθρωπότητας. Το επιχείρημα ότι τα φυτοφάρμακα και τα συνθετικά λιπάσματα (που παράγονται από το φυσικό αέριο, γνωστό και ως μεθάνιο) είναι σωτήρια, είναι προφανώς ψευδές. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά κερδοφόρα για χημικές εταιρείες όπως η Bayer, η Dow και η BASF.
Ο Jefferey Jaxon έχει απόλυτο δίκιο. Με την λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, η Ολλανδία δεσμεύτηκε για μια ισχυρή αγροτική ανάπτυξη, μετά από ένα ναζιστικό εμπάργκο που προκάλεσε σκόπιμα μαζικό λιμό μετά τη συνεργασία τους με τις Συμμαχικές Δυνάμεις στην «Επιχείρηση Market Garden». Η Γαλλία διαθέτει τον υψηλότερο πληθυσμό αγελάδων σε όλη την Ευρώπη. Η κουλτούρα της Ιρλανδίας είναι στενά συνδεδεμένη με τη γεωργία ως μέρος του τραύματός της κατά τη διάρκεια του ιρλανδικού «λιμού της πατάτας» (υποβοηθούμενου από την Βρετανία). Η συμμορία εταιρειών και ΜΚΟ, που ξεριζώνει τώρα και στοχοποιεί τους αγρότες σε αυτά τα έθνη και σε ολόκληρη την ΕΕ στο όνομα της αποτροπής της κλιματικής αλλαγής και της διατήρησης της άγριας ζωής, είναι ένα άμεσο παράγωγο του μεγάλου δυστοπικού σχεδίου του Κίσινγκερ που ξεκίνησε μέσω της USAID το 1974.
Οι Αμερικανοί παρακολουθούν τις διαμαρτυρίες των Ευρωπαίων αγροτών από μακριά, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό ότι το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής γεωργίας απορροφήθηκε από τις μεγάλες αγρο-χημικές εταιρείες, γενιές πριν. Ο συναλλαγματικός έλεγχος που συνδέεται με μια (πολιτική, περιβαλλοντική και οικονομική/ESG) κοινωνική βαθμολόγηση υπόσχεται την καρποφορία του δαιμονικού σχεδίου του Κίσινγκερ: «Αν ελέγχεις τα τρόφιμα, ελέγχεις τους ανθρώπους».
Οι σύγχρονοι άνθρωποι υποφέρουν από μια διπλή ύβρη, που τους τυφλώνει ως προς την θέαση της αλήθειας της εικασίας του Jaxon: μια λατρευτικού τύπου πίστη στην τεχνολογία, σε συνδυασμό με μια παράλογη πίστη σε μια αυθαίρετη ηθική υπεροχή τους, σε σύγκριση με τους παρελθόντες πολιτισμούς (ο Wendell Berry το αποκαλεί αυτό «ιστορική υπερηφάνεια»). Ωστόσο, από τότε που άνθρωποι απέκτησαν την δυνατότητα να βλάψουν κάποιον άλλον για προσωπικό όφελος, έχουν επινοήσει τρόπους ελέγχου της τροφής με σκοπό την εξουσία ή το κέρδος. Οι πολιορκητικοί πόλεμοι γενικά εξαρτώνταν το να λιμοκτονήσουν οι υπερασπιστές των τειχών του κάστρου μέχρι να υποταχθούν.
Ακόμα κι αν οι παγκοσμιοποιητικές προτάσεις για τον έλεγχο των τροφίμων ήταν καλοπροαίρετες, ένα μονολιθικό, μονοκαλλιεργητικό, εξαρτώμενο από τη βιομηχανία παγκόσμιο σύστημα τροφίμων είναι μια υποφώσκουσα ανθρωπιστική καταστροφή. Ο Wendell Berry παρατήρησε:
Σε ένα εξαιρετικά συγκεντρωτικό και βιομηχανοποιημένο σύστημα προσφοράς τροφίμων δεν μπορεί να υπάρξει «μικρή» καταστροφή. Είτε πρόκειται για κάποιο «λάθος» της παραγωγής είτε για κάποια ασθένεια του καλαμποκιού, η καταστροφή δεν μπορεί να προβλεφθεί μέχρι να υπάρξει και δεν μπορεί να αναγνωριστεί μέχρι να διαδοθεί ευρέως.
Η τρέχουσα ώθηση για την κυριαρχία επί της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, χρησιμοποιώντας βιομηχανικά συστήματα, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πλήρους παγκοσμιοποιητικής κυριαρχίας σε όλη την ανθρωπότητα. Το «Σημάδι του Θηρίου» χωρίς το οποίο κανένας Αμερικανός δεν θα αγοράζει ούτε θα πουλάει αγαθά – συμπεριλαμβανομένων των όπλων, ή των χάμπουργκερ και των μπιφτεκιών που «καλλιεργούνται» στο εργοστάσιο – βρίσκεται λίγα βήματα μακριά. Ο κ. Jaxon έχει δίκιο ότι αυτοί οι ηγέτες «γνωρίζουν αυτά τα βασικά ιστορικά και τρέχοντα γεγονότα» και ότι «οι αγρότες κινδυνεύουν λόγω της κυβερνητικής [κλιματικής] πολιτικής… και αυτό επιτρέπεται να συμβεί». Η USAID σπέρνει και ποτίζει ενεργά αυτήν τη δυστοπία εδώ και δεκαετίες.
Ο Klaus Schwab και ο Bill Gates γνωρίζουν πλήρως αυτήν τη θεμελιώδη αλήθεια, όσο ο Henry Kissinger το 1974. Η USAID έχει βοηθήσει και τους τρεις. Έχοντας χάσει σχεδόν όλες τις μικρές φάρμες τους τον περασμένο αιώνα, οι Αμερικανοί είναι χρονικά πολύ πιο μπροστά από τους Ευρωπαίους στον δρόμο για την σχεδόν πλήρη εξάρτησή τους από τα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα.
Αυτό είναι το σχέδιο.
