Η κατάσταση στη ναυαγοσωστική κάλυψη στις ελληνικές παραλίες παραμένει τραγική και ανεπίτρεπτη. Με ελλείψεις που αγγίζουν το 80% στην αρχή της τουριστικής περιόδου, η Ελλάδα συνεχίζει να εκθέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή των λουόμενων. Η ανικανότητα των αρμοδίων φορέων να οργανώσουν σωστά και εγκαίρως τη ναυαγοσωστική υπηρεσία αποδεικνύει παντελή έλλειψη επαγγελματισμού και ευθύνης. Οι δήμοι, με πρόχειρους διαγωνισμούς της τελευταίας στιγμής και καθυστερήσεις στην κατανομή κονδυλίων, αφήνουν τις παραλίες ουσιαστικά αφύλακτες, ενώ τα εκατοντάδες θύματα πνιγμού ετησίως αποτυπώνουν με τραγικό τρόπο το μέγεθος της αδιαφορίας.
Η όποια προσπάθεια κάλυψης των κενών γίνεται εκ των υστέρων και σε πολλές περιπτώσεις είναι μόνο στα χαρτιά, καθώς οι πραγματικές συνθήκες στην αρχή της σεζόν παραμένουν αδιανόητα επικίνδυνες. Το σύστημα λειτουργεί με τεράστιες αδυναμίες, με ασάφειες στην ευθύνη και δυσκαμψία στις διαδικασίες, που προκαλούν καθυστερήσεις μηνών. Το κράτος και οι τοπικές αρχές φανερώνουν αδράνεια και αναποτελεσματικότητα, με αποτέλεσμα να πληρώνουν το τίμημα οι πολίτες και ειδικά οι πιο ευάλωτοι, όπως οι ηλικιωμένοι.
Επιπλέον, η αδυναμία παροχής ικανοποιητικών οικονομικών κινήτρων στους ναυαγοσώστες, σε συνδυασμό με τα δυσβάσταχτα έξοδα διαβίωσης και την κακή οργάνωση, οδηγούν σε ελλιπή στελέχωση και υποβάθμιση της ποιότητας της ασφάλειας στις παραλίες. Το γεγονός ότι σημαντικές παραλίες δεν χαρακτηρίζονται καν πολυσύχναστες από τις λιμενικές αρχές δείχνει πόσο αποκομμένοι από την πραγματικότητα είναι οι υπεύθυνοι.
Συνολικά, το ελληνικό σύστημα ναυαγοσωστικής κάλυψης δείχνει να λειτουργεί με σοβαρά κενά και έλλειψη σχεδιασμού, με τους πολίτες να μένουν απροστάτευτοι και εκτεθειμένοι σε έναν σχεδόν αναπόφευκτο κίνδυνο. Η αμέλεια και η γραφειοκρατία δεν μπορούν πλέον να συγχωρούνται, ειδικά όταν η ζωή ανθρώπων βρίσκεται σε κίνδυνο.
