Στην παραλιακή της Πάτρας το καλοκαίρι και στους κεντρικούς δρόμους το χειμώνα, μια ομάδα ανήλικων Ρομά έχει μετατραπεί σε πηγή φόβου και αναστάτωσης για την τοπική κοινωνία. Η συμμορία αυτή, με επικεφαλής ένα αγόρι μόλις επτά ετών, που σύμφωνα με μαρτυρίες κατείχε ήδη τον ρόλο του αρχηγού από την ηλικία των έξι, έχει αναπτύξει ένα δίκτυο παραβατικών ενεργειών που δυσκολεύει τη ζωή των κατοίκων και των επαγγελματιών της περιοχής.
Ιδιοκτήτες καταστημάτων περιγράφουν την καθημερινή τους μάχη με τα παιδιά, τα οποία εισβάλλουν σε καφετέριες και μαγαζιά, κρύβονται κάτω από τα τραπέζια και αρπάζουν χρήματα από το ταμείο ή ακόμα και από συρτάρια. Μια επιχείρηση στην πλατεία Βασιλέως Γεωργίου υπέστη μάλιστα σοβαρή ζημιά, όταν τα παιδιά έσπασαν τζάμια και εισήλθαν διαρρήκτες, αφαιρώντας ποσό χιλιάδων ευρώ, αποδεικνύοντας ότι η δράση τους δεν περιορίζεται σε απλές κλοπές αλλά αποκτά πιο οργανωμένο χαρακτήρα. Τα θύματα αναφέρουν πως η συμμορία παρακολουθούσε τις κινήσεις τους, επανερχόταν τακτικά στα ίδια σημεία και γνώριζε καλά τη λειτουργία των καταστημάτων.
Η δράση των ανήλικων κλεφτών δεν περιορίζεται μόνο στα χρήματα. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, κλέβουν ακόμα και μικροαντικείμενα, όπως φιλοδωρήματα από ποτηράκια των σερβιτόρων και πίτσες που ζητούν να πληρώσουν εν μέρει και στη συνέχεια φεύγουν τρέχοντας, δημιουργώντας έντονη αναστάτωση και οικονομική ζημία. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αναγκάζονται να βρίσκονται διαρκώς σε επιφυλακή, προσπαθώντας να εμποδίσουν τις κλοπές, αλλά η προσπάθεια αυτή πολλές φορές αποδεικνύεται ανεπαρκής, καθώς τα παιδιά αποδεικνύονται γρήγορα και αδίστακτα.
Η ανησυχία μεγαλώνει όταν γίνονται γνωστές περιπτώσεις που τα παιδιά αυτά ληστεύουν άλλα ανήλικα θύματα σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Γονείς μιλούν με αγωνία για τα περιστατικά στα οποία τα παιδιά τους έχουν πέσει θύματα ξυλοδαρμού ή εκβιασμού από τη συγκεκριμένη ομάδα, όπως στην περίπτωση ενός 14χρονου που αναγκάστηκε να πληρώσει 10 ευρώ για να πάρει πίσω το κινητό του από τους ληστές, φοβούμενος για την ασφάλειά του.
Παρά τις συχνές συλλήψεις των ανήλικων δραστών, αυτοί επανέρχονται γρήγορα στο δρόμο, καθώς οι γονείς ή οι κηδεμόνες τους δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν καμία ουσιαστική συνέπεια για τη συμπεριφορά τους. Το γεγονός αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το πώς διαχειρίζεται το κράτος και η κοινωνία το πρόβλημα της παραβατικότητας σε μικρή ηλικία και για το ποιος έχει την ευθύνη να προστατεύσει τόσο τα ίδια τα παιδιά όσο και την ευρύτερη κοινότητα.
