Σε περίοδο αυξημένων πιέσεων φαίνεται να εισέρχεται ο επιχειρηματικός κύκλος του Ιβάν Σαββίδη, με επίκεντρο την ιδιοκτησία του στον ΠΑΟΚ και τη συμμετοχή του στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), καθώς το τελευταίο διάστημα εντείνονται οι πληροφορίες που κάνουν λόγο για στοχοποίησή του από ισχυρά επιχειρηματικά και πολιτικά κέντρα. Το σκηνικό γίνεται ακόμη πιο σύνθετο, υπό το βάρος των γεωπολιτικών εξελίξεων, των κυρώσεων προς ρωσικά συμφέροντα και των συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία, οι οποίες επηρεάζουν και τις δραστηριότητες του ομογενούς επιχειρηματία, ο οποίος παραμένει εγκλωβισμένος στη Ρωσία και, συγκεκριμένα, στο Ροστόφ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η συμμετοχή του στον ΠΑΟΚ και στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς πρόκειται για στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία με μεγάλη επιρροή —όχι μόνο σε οικονομικό, αλλά και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Η πίεση που φαίνεται να ασκείται στον Σαββίδη εκδηλώνεται μέσω ενός ευρύτερου σχεδιασμού που, σύμφωνα με πληροφορίες, στοχεύει στην αναδιάταξη των συμφερόντων στη Βόρεια Ελλάδα, με έντονη εμπλοκή ξένων και εγχώριων παραγόντων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Λιμανιού του Βόλου, του οποίου η διαχείριση αφαιρέθηκε από τον Σαββίδη μετά από φερόμενη παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα. Ωστόσο, κύκλοι που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις εκφράζουν αμφιβολίες για τον ρόλο που πραγματικά διαδραματίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, υποστηρίζοντας ότι η επίκληση της Ουάσινγκτον συχνά χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να νομιμοποιηθούν εγχώριες πολιτικές ή επιχειρηματικές παρεμβάσεις.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα συνδέεται κυρίως με την παρουσία της κοινοπραξίας MSC – BlackRock, η οποία έχει αποκτήσει πρόσφατα από κινεζικά συμφέροντα 43 λιμάνια —μεταξύ των οποίων και εκείνο της διώρυγας του Παναμά— έναντι του ποσού των 22,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η ίδια κοινοπραξία φέρεται να εμπλέκεται έμμεσα ή άμεσα στην πρόταση της εταιρείας Dreyfus για τον ΟΛΘ, προσδίδοντας στη διαδικασία χαρακτηριστικά υψηλής στρατηγικής σημασίας.
Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις δεν περιορίζονται μόνο στο επιχειρηματικό πεδίο, αλλά αγγίζουν και το χρηματιστηριακό, καθώς παρατηρούνται έντονες διακυμάνσεις στην τιμή της μετοχής του ΟΛΘ, γεγονός που αποδίδεται σε στοχευμένο παιχνίδι επενδυτικών κύκλων, εν αναμονή εξελίξεων στη μετοχική σύνθεση και στον έλεγχο της εταιρείας.
Παρά τις ενδείξεις, ωστόσο, δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη αν πρόκειται για συντονισμένες κινήσεις θεσμικών αμερικανικών δομών ή για μεμονωμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες με σαφές επιχειρηματικό κίνητρο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η συγκυρία αξιοποιείται από ορισμένα κέντρα με στόχο τη σταδιακή αποδυνάμωση της παρουσίας του Ιβάν Σαββίδη σε κομβικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας της Βορείου Ελλάδος.
Μέσα σε αυτό το δυναμικό και ρευστό περιβάλλον, ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί και η επανεμφάνιση του Τέλη Μυστακίδη, μεγιστάνα του κλάδου των μεταλλευμάτων και πρώην ανώτερου στελέχους της Glencore. Το ενδιαφέρον του για τον ΟΛΘ είχε αποκαλυφθεί πριν από δύο χρόνια, ωστόσο οι τελευταίες του κινήσεις φαίνεται να πραγματοποιούνται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με τρόπο που ορισμένοι χαρακτηρίζουν σχεδόν συνωμοτικό. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται χωρίς την ενημέρωση ή συγκατάθεση του Ιβάν Σαββίδη, στοιχείο που προσθέτει επιπλέον ένταση στο ήδη τεταμένο κλίμα.
Παρατηρητές με γνώση του πολιτικού παρασκηνίου εκτιμούν ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ενήμερη για τις κινήσεις του Μυστακίδη, κάτι που ερμηνεύεται ως ένδειξη εμπλοκής —ή τουλάχιστον ανοχής— σε μια στρατηγική που ενδέχεται να οδηγήσει σε εσωτερική ρήξη και πολιτική όξυνση στη Θεσσαλονίκη. Παρά την προσεκτική στάση του Σαββίδη, ο οποίος δεν έχει προβεί σε δημόσιες καταγγελίες και κρατά χαμηλούς τόνους, η σύγκρουση προδιαγράφεται ιδιαίτερα κρίσιμη για τη διατήρηση του ελέγχου σε περιουσιακά στοιχεία στρατηγικής σημασίας.
Συνολικά, τα στοιχεία συνθέτουν ένα σκηνικό έντονων διεργασιών, στο οποίο ο Ιβάν Σαββίδης εμφανίζεται να δέχεται πίεση από ισχυρούς οικονομικούς και γεωπολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι, με την επίκληση θεμάτων ρευστότητας, του πολέμου στην Ουκρανία και του «αμερικανικού ενδιαφέροντος», φαίνεται να επιδιώκουν την απόσπαση ελέγχου από βασικά του assets. Στην εξίσωση περιλαμβάνονται τόσο εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα όσο και πολυεθνικές επενδυτικές δυνάμεις, με την κυβέρνηση να βρίσκεται, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, σε ρόλο διαμεσολαβητή ή ακόμη και διευκολυντή.
Ωστόσο, πολλοί τονίζουν πως ο Ιβάν Σαββίδης δεν αποτελεί έναν εύκολο στόχο. Η επιχειρηματική του ισχύς, η εδραίωσή του στη Θεσσαλονίκη και η κοινωνική και πολιτική επιρροή που διαθέτει μέσω του ΠΑΟΚ και του Λιμανιού, συνιστούν παράγοντες που καθιστούν κάθε απόπειρα περιθωριοποίησής του εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Η έκβαση των εξελίξεων παραμένει ανοιχτή, ωστόσο όλα συγκλίνουν στο ότι το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο για τη διατήρηση ή ανατροπή των υφιστάμενων ισορροπιών στη Βόρεια Ελλάδα —σε ένα περιβάλλον όπου η οικονομία, η γεωπολιτική και οι επιχειρηματικές στρατηγικές τέμνονται με τρόπο πολυδιάστατο και καθοριστικό.
