Συγγραφέας-Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής.
Γράφει Πολιτικά-Ιστορικά κείμενα έρευνας, Μελέτες, Μυθιστόρημα, Διήγημα, από το 1977. Έχει διδάξει Αφηγηματολογία και την Τέχνη της Συγγραφής, στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης και Λογοτεχνίας (ΕΚΕΜΕΛ) και αλλού.
Πτυχίο Ιατρικής, 1972, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Ειδικότητα, MSc, 1980, Εθνικόν Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ.
Έχει εκδώσει 15 βιβλία. Εκδότης του περιοδικού Πανδώρα και των ομώνυμων εκδόσεων. Επιμελητής βιβλίων / κειμένων από το 1965. Ζωγράφος επί 45 χρόνια, με 10 Ατομικές εκθέσεις και περισσότερες από 40 Ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Από το 1978 συνεργάστηκε και συνεργάζεται με εφημερίδες, περιοδικά τέχνης –έντυπα και ηλεκτρονικά–, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) κ.α.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε Πανεπιστημιακά Συνέδρια, αίθουσες Γραμμάτων / Τεχνών, ραδιοφωνικές / τηλεοπτικές εκπομπές και υπάρχει εκτεταμένη βιβλιογραφία από το 1978.
Έχει τιμηθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Ενδεικτικά λήμματα:
α. Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Πατάκης, 2007, (Ρωμανός Γιώργος, σελ. 1953, και Πανδώρα σελ. 1682).
β. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος — Λαρούς — Μπριτάνικα, τ. 52, σελ. 345.
γ. Μεγάλο λεξικό Ελλήνων Ζωγράφων, Γλυπτών, και Χαρακτών, εκδ. Μέλισσα, τ. Δ
Ο πόλεμος Αμερικής–Ρωσίας στην Ουκρανία με αντιπρόσωπο (Proxy War) των ΗΠΑ τον ουκρανικό στρατό και θύμα πρωτίστως τον ουκρανικό λαό που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 βρίσκεται σε ραγδαία και απρόβλεπτη κλιμάκωση. Η Ρωσία πλέον μάχεται κατά συνασπισμού 40 χωρών που εφοδιάζουν με τεράστιες ποσότητες όπλων την Ουκρανία. Γράφτηκε ότι οι ΗΠΑ αποστέλλουν μέχρι και Νάρκες κατά προσωπικού M18A1 Claymore, οι οποίες απαγορεύονται παγκοσμίως από την Συνθήκη της Οτάβα ή Συνθήκη για την Απαγόρευση των Ναρκών, 1999. Το Διεθνές Δίκαιο έχει κουρελιαστεί. Η ολοκληρωτική –πολεμική και οικονομική– σύγκρουση βρίσκεται ένα βήμα πριν τον Γ΄ΠΠ ή και τον Τελευταίο… Παγκόσμιο Πυρηνικό Πόλεμο.
Σε παλαιότερο κείμενό μου με τίτλο: Πρώτες ήττες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στον Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμό τους κατά της Ρωσίας, προβλέποντας εγκαίρως τον τεραστίως σημαντικό παράγοντα των αποστολών αμερικανικών όπλων έγραφα: «κατά ένα περίεργο τρόπο…, η πύκνωση αποστολών αμερικανικών όπλων υπήρξε πάντοτε προπομπός του θανάτου της αμερικανικής διπλωματίας και μείωσης της ισχύος των ΗΠΑ. Αυτό συνέβη στο Βιετνάμ, το Ιράν, επί Σάχη (πόσα αμερικανικά ελικόπτερα κατακάηκαν στο έδαφος από τους εξεγερμένους Ιρανούς, ενώ η CIA διαβεβαίωνε ότι όλα βαίνουν καλώς;…), τη Συρία, το Ιράκ, τις τεράστιες ποσότητες όπλων προς την Αλ Κάιντα πριν το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, 11η Σεπτεμβρίου 2001, στη διαρκώς σοβούσα κρίση Αμερικανών-Σαουδαράβων…, τη Λιβύη και μεγαλειωδώς (!…) στο Αφγανιστάν. Σήμερα οι ΗΠΑ πυκνώνουν τις αποστολές όπλων τους στην Ουκρανία.»
Η Αμερική έστειλε/στέλνει όπλα στην Ουκρανία που η αξία τους μέχρι στιγμής ξεπέρασε τα 3,5 δις δολάρια ενώ πρόσφατα αποφασίστηκε να δοθούν ακόμη 20 δις.
Ωστόσο προέκυψε από το αμερικανικό Πεντάγωνο (!) και όχι από ρωσικές… πηγές ένα κολοσσιαίο ζήτημα. «Πού καταλήγουν αυτά τα αμερικανικά όπλα;» Το πλανητικού ενδιαφέροντος ερώτημα αναπαρήχθη μεν από παγκόσμιας κυκλοφορίας ΜΜΕ, αλλά στην Ελλάδα (ως συνήθως) η ολιγαρχικά επιβεβλημένη στυγνή λογοκρισία του Ενιαίου Κυβερνητισμού το αποσιώπησε τελείως και εδώ είναι η πρώτη φορά που το θέμα παρουσιάζεται στη χώρα μας, ως προς τις συγκεκριμένες πηγές που ακολουθούν. Τα διεθνή ΜΜΕ που ερευνήσαμε και αναφέρουν το γεγονός είναι: το αμερικανικό CNN, το CNNespanol, το επίσης αμερικανικό GWN goodwordnews, το newsrnd του BBC, το ινδικό Pehal News Team και άλλες ιστοσελίδες και WEB τηλεοράσεις παγκοσμίως. Ο πανομοιότυπος τίτλος που χρησιμοποιούν όλα τα διεθνή μέσα είναι: «Τι συμβαίνει με τα όπλα που αποστέλλονται στην Ουκρανία; Η Αμερική δεν ξέρει πραγματικά».
Πηγή των πληροφοριών είναι το αμερικανικό Πεντάγωνο και ειδικά ο Γραμματέας Τύπου του Πενταγώνου Τζον Κίρμπι, καθώς και ένας ακόμη Εκπρόσωπος το όνομα του οποίου δεν αποκαλύπτεται.
Κοινός τόπος στα κείμενα όλων των ΜΜΕ είναι ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λίγους τρόπους για να παρακολουθήσουν τη σημαντική προμήθεια αντιαρματικών, αντιαεροπορικών και άλλων όπλων που αποστέλλουν, όταν αυτά περάσουν τα σύνορα με την Ουκρανία»[…] «(υπάρχει) ένα τυφλό σημείο που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη αμερικανικών στρατευμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας, αλλά και στο ότι πολλά μικρά οπλικά συστήματα μεταφέρονται εύκολα μετά τα ουκρανικά σύνορα.
Είναι ένας συνειδητός κίνδυνος που η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει.»
Αυτές οι ωμές παραδοχές εκ μέρους των ΗΠΑ μας προτρέπουν να κάνουμε μια συστηματική Αφηγηματολογική και όχι πρωτίστως πολιτική ανάλυση των γραφομένων. Έτσι, στην πιο πάνω παράγραφο το γεγονός αναφέρεται σαν να είναι απόλυτα φυσιολογικό οι ΗΠΑ να μη φέρουν καμία ευθύνη για το πού καταλήγουν τα δικά τους όπλα. Κι όμως μέσα στην Ουκρανία δρουν περισσότεροι από 10.000 Αμερικανοί ως «σύμβουλοι», εκπαιδευτές, μυστικοί πράκτορες, ακόμη και εν ενεργεία αξιωματικοί μεταμφιεσμένοι σε «απόστρατους εθελοντές». Στην ίδια παράγραφο αναφέρεται, ότι «πολλά μικρά οπλικά συστήματα μεταφέρονται εύκολα μετά τα ουκρανικά σύνορα». Και εδώ το Πεντάγωνο παραδέχεται ότι τα φορητά όπλα μπορεί «να μεταφερθούν οπουδήποτε».
Ο Τζον Κίρμπι είπε επί λέξει: «Παίρνοντας την απόφαση να στείλει όπλα και εξοπλισμό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν, έλαβε υπόψη τον κίνδυνο ορισμένες από τις αποστολές να καταλήξουν σε απροσδόκητα μέρη…» Η δεύτερη καλά ενημερωμένη πηγή πληροφοριών του Πενταγώνου συμπληρώνει: «Έχουμε αξιόπιστο έλεγχο για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά όταν πέφτει η ομίχλη του πολέμου, τότε ο έλεγχος γίνεται σχεδόν μηδενικός» […] «Πέσε σε μια μεγάλη μαύρη τρύπα και σε λίγο δεν θα καταλαβαίνεις σχεδόν τίποτε». […] «ο αμερικανικός στρατός δεν βρίσκεται στο έδαφος της Ουκρανίας, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις πληροφορίες που παρέχονται από την ουκρανική κυβέρνηση.» Και οι δύο αξιωματούχοι παραδέχονται σε ιδιωτικές (!) συζητήσεις, ότι «η Ουκρανία έχει κίνητρο να δίνει μόνο πληροφορίες που ενισχύουν την υπόθεσή της για περισσότερη βοήθεια, περισσότερα όπλα…» Αυτό όμως εκθέτει ευθέως την αξιοπιστία των Ουκρανών και δεν καλύπτει τις ΗΠΑ.
Οι ως άνω πηγές γνωρίζοντας καλά το πώς λειτουργούν οι αμερικανικές και δυτικές Μυστικές Υπηρεσίες Πληροφοριών, παραδέχονται πως: «όταν πρόκειται για τις ουκρανικές δυνάμεις, η Δύση –συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ– έχει κάποια κενά πληροφόρησης.» [και] «Οι δυτικές εκτιμήσεις για τα θύματα της Ουκρανίας προκαλούν επίσης σύγχυση». [κι ακόμη πως] «υπάρχουν κάποια τυφλά σημεία, όπως για παράδειγμα σε θέματα που έχουν σχέση με το επιχειρησιακό καθεστώς των S-300 της Ουκρανίας.»
Ο Τζον Κίρμπι ξεκαθαρίζει: «Το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ δεν στέλνει τα όπλα στοχευμένα σε συγκεκριμένες μονάδες. Εναπόκειται στους Ουκρανούς να καθορίσουν πού πάνε και πώς κατανέμονται εντός της χώρας τους.»
Η Ουκρανία διακεκριμένο κέντρο μαύρης αγοράς αμερικανικών όπλων;
Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα ΜΜΕ: «…το 2020, ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ δημοσίευσε μια έκθεση που εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον έλεγχο τελικής χρήσης των όπλων που αποστέλλονται στην Ουκρανία.» Είναι δεδομένο, ότι η Αμερική «εκπαιδεύει και εξοπλίζει τον ουκρανικό στρατό εδώ και οκτώ χρόνια». Οι Ουκρανοί με αυτά τα όπλα πραγματοποιούσαν επί οκταετία πόλεμο κατά των Ρωσόφωνων και στις 28/2/2022 σχεδίαζαν γενική επίθεση-σφαγή κατά του «αυτόνομου» Ντονμπάς, όπως απεδείχθη με έγγραφα του Γενικού Επιτελείου Στρατού Ουκρανίας, (βλέπε κείμενό μου: Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων. Τα Επιτελικά Σχέδια εξόντωσης των Ρωσόφωνων, Δοκίμιο μελέτης. )
Ο γνωστός Αναλυτής Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής του Αμερικανικού Ινστιτούτου CATO (https://www.cato.org/) Τζόρνταν Κοέν, αποκαλύπτει ότι: «ο μεγαλύτερος κίνδυνος γύρω από την πλημμύρα όπλων που διοχετεύθηκαν στην Ουκρανία είναι αυτό που θα συμβεί όταν τελειώσει ο πόλεμος ή περιπέσει σε παρατεταμένη στασιμότητα. Αυτός ο κίνδυνος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πριν από οποιαδήποτε σκέψη για αποστολή όπλων στο εξωτερικό.
»Για δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστελναν όπλα στο Αφγανιστάν, πρώτα για να εξοπλίσουν τους Μουτζαχεντίν στον αγώνα τους εναντίον του σοβιετικού στρατού και αργότερα για να εξοπλίσουν τις αφγανικές δυνάμεις στον αγώνα τους κατά των Ταλιμπάν.
»Αναπόφευκτα, ορισμένα όπλα κατέληξαν στη μαύρη αγορά, συμπεριλαμβανομένων των αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, του ίδιου τύπου που παρέχουν τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία. […] (Πολλά) όπλα κατέληξαν να εξοπλίζουν τους αντιπάλους της Αμερικής. […] αυτά που άφησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να βοηθήσουν τις αφγανικές δυνάμεις έγιναν μέρος του οπλοστασίου των Ταλιμπάν μετά την κατάρρευση της αφγανικής κυβέρνησης και του στρατού
»Το πρόβλημα δεν είναι μοναδικό στο Αφγανιστάν. Όπλα που πουλήθηκαν στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έπεσαν στα χέρια μαχητών που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και το Ιράν. […] Ο κίνδυνος να συμβεί ένα παρόμοιο σενάριο στην Ουκρανία υπάρχει, παραδέχτηκε ο Αμυντικός Αναλυτής».
Σημειώνουμε πως οι ΗΠΑ κατά την παγκοσμίως γνωστή ήττα τους και ατιμωτική αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν εγκατέλειψαν στα χέρια των Ταλιμπάν οπλισμό αξίας 83 δις δολαρίων, βάσει δικών τους ανακοινώσεων!
Με όσα αναφέρει ο Κοέν συμπεραίνουμε ότι οι Αμερικανοί είναι οι μεγαλύτεροι τροφοδότες όπλων στη μαύρη αγορά ή σε τρομοκράτες ή και σε εχθρούς των ΗΠΑ.
Ήδη κάποιοι έχουν κινητοποιήσει τα καλύτερα δίκτυά τους στην παγκόσμια μαύρη αγορά για να «αποκτήσουν» τα αμερικανικά όπλα εκμεταλλευόμενοι την «μαύρη τρύπα» ελέγχου, τα «τυφλά σημεία», τα «κενά πληροφόρησης» και το καθεστώς διαφθοράς στην Ουκρανία.
Καθημερινά, με τους καταιγιστικούς ρωσικούς βομβαρδισμούς, καταστρέφονται σιδηροδρομικοί σταθμοί και γραμμές διέλευσης με αποτέλεσμα τα όπλα να «λιμνάζουν αιφνίδια» σε απρόβλεπτα… σημεία. Παράλληλα οι λαθρέμποροι κατά πάγια τακτική όπως γινόταν και στο Αφγανιστάν, από τους σταθμούς συγκέντρωσης μέχρι και τα σημεία διανομής, διενεργούν διαρπαγή. Το ότι ένα μεγάλο μέρος των αποστελλόμενων όπλων βομβαρδίζεται συστηματικά, σύμφωνα με την κυνική λογική της μαύρης αγοράς και της Διεθνούς Τρομοκρατίας σημαίνει «διαφυγόντα κέρδη». Έτσι θα κάνουν τα πάντα για να μην καταστραφούν τα όπλα αλλά να εξαφανιστούν από την Ουκρανία.
Ωστόσο οι αποστελλόμενες ποσότητες όπλων είναι τεράστιες και όλα θα κριθούν στο πεδίο της μάχης. Μόνο εκεί αποδεικνύεται ποιος είναι ο ηττημένος και ποιος ο νικητής.
