Ο ηθοποιός μιλά για τη σκοτεινή πλευρά της βιομηχανίας, τις ηθικές δοκιμασίες, τα όρια της καλλιτεχνικής ελευθερίας και τη “συλλογή ψυχών” που —όπως λέει— αργά ή γρήγορα έρχεται για όλους όσοι έκαναν το λάθος συμβιβασμό.
Ο Omar Gooding, γιος του μουσικού Cuba Gooding Sr. και αδελφός του βραβευμένου με Όσκαρ Cuba Gooding Jr., δεν μασά τα λόγια του. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, μιλά για κάτι που πολλοί ψιθυρίζουν αλλά ελάχιστοι τολμούν να πουν ανοιχτά: το πώς το Χόλιγουντ μπορεί να “αγοράσει την ψυχή σου”.
«Ναι, το πιστεύω απόλυτα. Το “πούλημα της ψυχής” είναι αληθινό», λέει ο Gooding. «Δεν είναι μεταφυσικό. Είναι θέμα επιλογών — των πραγμάτων που δέχεσαι να κάνεις, του πού τραβάς τη γραμμή ανάμεσα στο επαγγελματικό και στο προσωπικό σου όριο. Αν δεχτείς κάτι που δεν σε εκφράζει, επειδή το θεωρείς “αποδεκτό”, τότε η πόρτα ανοίγει. Από εκεί και πέρα, ένα πράγμα φέρνει το άλλο. Κι όταν το συνειδητοποιήσεις, έχεις ήδη μπει στο παιχνίδι.»
«Δεν σου λένε πάρε το κόκκινο ή το μπλε χάπι»
Ο Gooding περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο, κατά τη γνώμη του, λειτουργεί το σύστημα: όχι μέσα από άμεσες προτάσεις, αλλά με μικρές “δοκιμές”.
«Κανείς δεν σε πλησιάζει λέγοντας “διάλεξε κόκκινο ή μπλε χάπι”. Απλώς σε βάζουν σε μια σειρά από τεστ. Θέλουν να δουν μέχρι πού μπορείς να φτάσεις, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Αν είσαι άνετος να εκτεθείς, αν θα υπακούσεις. Και όταν δουν ότι το κάνεις μία φορά, ξέρουν ότι μπορούν να το ξανακάνουν.»
Ο ίδιος παραδέχεται ότι έχει δεχθεί σενάρια που περιείχαν σκηνές ή ρόλους που θεώρησε προσβλητικούς. «Μου έστειλαν σενάριο που ήθελαν να κάνω πράγματα που δεν με εξέφραζαν. Είχαν ήδη πληρώσει, αλλά δεν το έκανα. Τους είπα: αυτό δεν είμαι εγώ. Αν θέλετε κάτι άλλο, θα πρέπει να βρείτε άλλον.»
Το “φόρεμα” ως μεταφορά του συμβιβασμού
Σε ένα σημείο της συνέντευξης, ο Gooding χρησιμοποιεί ένα δυνατό σύμβολο: το “φόρεμα”. «Το λέω μεταφορικά», ξεκαθαρίζει. «Δεν είναι κυριολεκτικό. Είναι οτιδήποτε που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι χάνεις τον εαυτό σου. Αν πρέπει να βάλω “φόρεμα και κραγιόν” για να με δεχτούν, τότε όχι. Δεν το χρειάζομαι. Δεν είναι θέμα ανδρισμού — είναι θέμα αξιοπρέπειας. Θέλω να είμαι αστείος, αλλά όχι γελοίος. Δεν χρειάζεται να πέσω κάτω ή να φάω μια τούρτα στο πρόσωπο για να γελάσει ο κόσμος. Υπάρχουν πιο έξυπνοι τρόποι.»
Η φράση αυτή έχει γίνει σχεδόν μανιφέστο: για τον Gooding, το “φόρεμα” είναι ο συμβιβασμός — η στιγμή που ο καλλιτέχνης επιλέγει τη βολή αντί για την αλήθεια του.
«Όταν χάσεις τη φωνή σου, έχεις χάσει την ψυχή σου»
Ο Gooding εξηγεί ότι το “πούλημα της ψυχής” δεν έχει να κάνει μόνο με τη φήμη ή τα χρήματα, αλλά με την απώλεια του ελέγχου.
«Το να πουλήσεις την ψυχή σου σημαίνει να μην έχεις πια λόγο. Να κάνεις ό,τι σου λένε. Από τη στιγμή που αποδέχεσαι ένα πράγμα, θα σου ζητήσουν κι άλλο. Κι άλλο. Μέχρι που δεν έχει μείνει τίποτα από εσένα. Τότε είσαι απλώς ένα πρόσωπο που εκτελεί εντολές.»
Ο ίδιος θεωρεί ότι αυτός ο μηχανισμός είναι πνευματικός, σχεδόν μεταφυσικός: «Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό, αλλά πιστεύουν στον διάβολο. Αν πιστεύεις στη μία δύναμη, πώς μπορείς να αρνείσαι την άλλη; Το κακό υπάρχει. Και συχνά έρχεται με τη μορφή της επιτυχίας. “Θες ό,τι επιθυμεί η καρδιά σου; Πάρ’ το, αλλά θα το πληρώσεις αργότερα.”»
Η “συλλογή” που αργά ή γρήγορα έρχεται
Η πιο σκοτεινή πλευρά των δηλώσεών του αφορά όσους, όπως λέει, «έκαναν τη συμφωνία και μετά ήρθε η ώρα της είσπραξης».
«Έχουμε δει πολλές “συλλογές” τα τελευταία χρόνια», λέει. «Κι όταν συμβαίνουν, όλοι λένε “πώς έγινε αυτό;” Μα έγινε γιατί κάποτε έγινε η συμφωνία. Και τώρα ήρθε η στιγμή της πληρωμής.»
Ο Gooding αφήνει να εννοηθεί ότι γνωρίζει ηθοποιούς που “πλήρωσαν” με τη ζωή τους. Δεν αναφέρει ονόματα, αλλά η ένταση στα λόγια του είναι αποκαλυπτική: «Ναι, ξέρω ανθρώπους που δεν είναι πια εδώ. Και ναι, πιστεύω ότι αυτό είχε να κάνει με τις επιλογές τους. Όταν δεν παίζεις πλέον το παιχνίδι, σε βγάζουν εκτός.»
Μια προσωπική ματιά – και η σκιά του αδελφού του
Ο Gooding αναφέρεται και στον αδελφό του, Cuba Gooding Jr., που βίωσε και ο ίδιος δύσκολες περιόδους δημοσιότητας και δικαστικών διαμαχών. «Ο αδελφός μου γνώρισε την επιτυχία πολύ νωρίς. Έφτασε στην κορυφή από την αρχή. Και όταν φτάνεις τόσο ψηλά, τόσο γρήγορα, μετά τι κάνεις; Εγώ δεν τον ζηλεύω. Ίσως αν είχα πάρει Όσκαρ στο ξεκίνημα, να μην ήμουν καν εδώ. Ο Θεός ξέρει πότε είσαι έτοιμος για την επιτυχία.»
Ο Gooding βλέπει την πορεία του αδελφού του σαν μάθημα: «Όλοι κάνουμε λάθη. Κάποια δεν είναι εγκλήματα, αλλά κακές κρίσεις που φαίνονται άσχημα προς τα έξω. Και σε μια εποχή που όλοι σχολιάζουν τα πάντα στα social media, μια λάθος στιγμή μπορεί να σε στιγματίσει για πάντα.»
Το νέο Χόλιγουντ και οι επιλογές της ελευθερίας
Παρά το σκοτεινό του βλέμμα, ο Gooding βλέπει και μια νέα ελπίδα.
«Το καλό σήμερα είναι ότι υπάρχουν πολλές πλατφόρμες. Δεν είσαι αναγκασμένος να παίξεις στο ίδιο παιχνίδι. Μπορείς να κάνεις δική σου παραγωγή, να μιλήσεις κατευθείαν στο κοινό. Δεν υπάρχει πια “ένα” Χόλιγουντ. Υπάρχει μια ολόκληρη ψηφιακή ήπειρος.»
Η ευθύνη, όμως, παραμένει ατομική: «Όλα είναι θέμα επιλογών. Μπορείς να ακολουθήσεις τον δύσκολο δρόμο, να μείνεις πιστός σε αυτό που είσαι. Ίσως πάρει περισσότερο, αλλά θα φτάσεις εκεί χωρίς να χρειαστεί να χάσεις τον εαυτό σου.»
«Οι συνέπειες πάντα έρχονται»
Ο Gooding καταλήγει με μια προειδοποίηση που μοιάζει περισσότερο με ηθικό μάθημα:
«Ό,τι κάνεις, σε ακολουθεί. Κάθε επιλογή έχει συνέπειες. Σήμερα υπάρχουν παντού κάμερες, τηλέφωνα, social media. Ό,τι κάνεις μπορεί να στραφεί εναντίον σου. Οπότε κάνε το σωστό, γιατί όλα, αργά ή γρήγορα, γυρίζουν πίσω.»
Το τίμημα της ακεραιότητας
Η εξομολόγηση του Omar Gooding λειτουργεί σχεδόν σαν προειδοποιητικό μήνυμα για τους νέους καλλιτέχνες. Σε μια εποχή που η δόξα υπόσχεται τα πάντα, εκείνος υπενθυμίζει ότι το τίμημα μπορεί να είναι η ίδια η ψυχή σου.
«Δεν είναι θεωρία συνωμοσίας», λέει. «Είναι απλή λογική. Κάνεις μια λάθος επιλογή, μετά μια δεύτερη — και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι έχεις χάσει τον εαυτό σου. Το Χόλιγουντ μπορεί να σου δώσει τα πάντα, αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος να αρνηθείς ό,τι δεν σου ταιριάζει. Μόνο έτσι κρατάς την ψυχή σου.»
👉 Πώς ερμηνεύεις εσύ τα λόγια του Omar Gooding;
Πιστεύεις ότι υπάρχει “πούλημα ψυχής” στη σύγχρονη βιομηχανία του θεάματος ή πρόκειται για έναν ακόμη μύθο του Χόλιγουντ;
