Α, τι ωραία να βλέπει κανείς μια κυβέρνηση να παραδέχεται τις αποτυχίες της – αλλά πάντα με τρόπο που θυμίζει «δεν φταίω εγώ, έτυχε». Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ μοιάζει με σκηνή από παλιό ελληνικό σινεμά: ρουσφέτια, πελατειακές σχέσεις, κακοδιαχείριση. Και όταν το πράγμα ξεφύγει και δεν μπορεί πια να κρυφτεί κάτω από το χαλί, τι κάνουμε; Το διαλύουμε. Όχι, δεν τιμωρούμε τους υπεύθυνους, ούτε ζητάμε τα κλεμμένα. Απλώς κλείνουμε το μαγαζί και το ξανανοίγουμε αλλού. Έξυπνο.
Όσο για τα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση μας διαβεβαιώνει ότι πήρε «διπλωματικές νίκες». Πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι πήραμε και το Champions League της γεωπολιτικής. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο χαρακτηρίστηκε «ανυπόστατο» – για δέκατη φορά. Το ΝΑΤΟ μας είπε «μπράβο παιδιά» για τις δαπάνες – φυσικά, αφού τα πληρώνουμε εμείς και τα όπλα τα παίρνουν οι άλλοι. Παρηγοριά στον άρρωστο…
Και μετά έρχεται η υγεία. Ορίστε, είχαμε και ανακαινίσεις στο ΚΑΤ. Πλέον, περιμένεις την αξονική σε ένα φρεσκοβαμμένο δωμάτιο – η αναμονή παραμένει 6 μήνες, αλλά τουλάχιστον οι τοίχοι έχουν ωραίο χρώμα. Οι λίστες χειρουργείων μειώθηκαν, λένε, από 80.000 σε 40.000. Ο μισός κόσμος ακόμα περιμένει, αλλά εμείς χειροκροτούμε. Και για όσους βιάζονται, υπάρχουν και τα απογευματινά χειρουργεία – αρκεί να έχεις πορτοφόλι.
Στην αγορά εργασίας, οι αριθμοί κάνουν πάρτι. Η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας μας δείχνει ότι οι υπερωρίες αυξήθηκαν κατά… 1.105%! Και το λένε αυτό σαν να είναι επιτυχία. Είναι σαν να πανηγυρίζεις που οι πυρκαγιές διπλασιάστηκαν – άρα τα δάση μας είναι πολύ «θερμά». Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι σπάνε τα ρεκόρ εξουθένωσης περνά στα ψιλά.
Στη ΔΥΠΑ, κάθε πρόγραμμα απασχόλησης παρουσιάζεται σαν σωτηρία. Όπως στη ΛΑΡΚΟ, όπου οι εργαζόμενοι απολύθηκαν αλλά «ευνοήθηκαν» με εκπαιδεύσεις και κουπόνια. Από δουλειά μπορεί να μην έχουν, αλλά έχουν βιογραφικό.
Και στο τέλος έρχεται και η Δικαιοσύνη. Ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας υπόσχεται να λύνει υποθέσεις σε χρόνο ρεκόρ. Όχι γιατί θα υπάρχουν περισσότεροι δικαστές ή λιγότερη γραφειοκρατία – αλλά επειδή απλώς βάζουμε χρονικά όρια. Μαγικό. Κι αν δεν προλάβεις να ετοιμάσεις την υπόθεση σου, πρόβλημά σου. Εμείς «επιταχύνουμε» – ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, δεν έχει σημασία.
