Σε διακηρυκτικό επίπεδο, το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει ως πρωταρχικό στόχο να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε στα χρόνια των Μνημονίων μεταξύ πολιτών και πολιτικών.
Με άλλα λόγια, να πείσει εκ νέου πως η πολιτική δεν είναι μόνο η τέχνη του εφικτού στο πλαίσιο των γερμανικών εντολών και κανόνων, αλλά το μέσο που μπορεί να κάνει τη ζωή των πολλών καλύτερη.
Στις πρόσφατες προεκλογικές αναμετρήσεις, και ιδιαίτερα στις διπλές εκλογές του 2023, οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων προσπάθησαν να εμφανίσουν ένα προφίλ ανθρώπινο, να αποδείξουν πως είναι σάρκα εκ της σαρκός της κοινωνίας και, φυσικά, πως ισχύουν για τους ίδιους οι κανόνες που ισχύουν και για τους πολλούς. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Η απάντηση είναι αρνητική, και αυτό διότι οι βουλευτές κρατούν για τον εαυτό τους προνόμια που κανείς άλλος πολίτης στην Ελλάδα του 2023 δεν διανοείται να έχει.
Και αυτό αποδεικνύεται και από την έρευνα του «Vouliwatch», η οποία αποκαλύπτει πως οι 300 του Κοινοβουλίου αρνούνται να δώσουν στη δημοσιότητα τη λίστα με τα δώρα που έχουν λάβει από διάφορα πρόσωπα και φορείς στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους.
Η άρνησή τους αυτή δεν είναι όμως μόνο καταδικαστέα από ηθική σκοπιά, αλλά και παράνομη, καθώς ο Κώδικας Δεοντολογίας της Βουλής προβλέπει με τρόπο ρητό την υποχρέωση των βουλευτών να δημοσιοποιούν τα δώρα που λαμβάνουν.
Συγκεκριμένα, ο Κώδικας Δεοντολογίας της Βουλής προβλέπει, από το 2016, την τήρηση ονομαστικού και αναλυτικού καταλόγου με τα δώρα που δέχονται οι βουλευτές/ριες, ο οποίος τηρείται στη γραμματεία της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας.
Σύμφωνα με το «Vouliwatch», από το 2019 ως σήμερα οι βουλευτές και οι βουλευτίνες δεν δηλώνουν τα δώρα που λαμβάνουν, ενώ το αίτημα της ερευνητικής ομάδας για την προσκόμιση της σχετικής λίστας «έμεινε βροντερά αναπάντητο» από τα μέλη του Κοινοβουλίου.
Αρνητική απάντηση
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως ανάλογη ήταν η στάση του Κοινοβουλίου στο αίτημα που είχε καταθέσει το 2022 η εφημερίδα «δημοκρατία» για προσκόμιση των «πόθεν έσχες» μιας σειράς βουλευτών από την πρώτη ημέρα που πέρασαν τις πόρτες του ελληνικού Κοινοβουλίου ως σήμερα.
Με στόχο να παρουσιάσουμε αν οι πολιτικοί γίνονται πράγματι φτωχότεροι όταν μπαίνουν στον στίβο της πολιτικής -όπως διατείνονται-, είχαμε ζητήσει τα «πόθεν έσχες» βουλευτών από τα τρία μεγάλα κόμματα. Ωστόσο και στο αίτημα αυτό της «δημοκρατίας» η απάντηση ήταν αρνητική, καθώς η Βουλή δεν μας προσκόμισε τα έγγραφα αυτά.
Ολα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πλέον ωμό τρόπο πως το πολιτικό σύστημα ακόμα και σήμερα, ύστερα από τη δεκαετή κρίση, διατηρεί συμφέροντα που θα έπρεπε να είχε το ίδιο καταργήσει.
Η διαφάνεια, η πλήρης καθαρότητα και η δημοσιοποίηση θα έδιναν πραγματικές λύσεις στην επιχείρηση επαναπροσέγγισης του κόσμου με την πολιτική. Για το πολιτικό σύστημα, όμως, που οχυρώνεται πίσω από τα προνόμια, η συζήτηση αυτή είναι αντιπολιτική, ξεχνώντας πως οι ίδιοι με τη στάση τους τρέφουν αυτό που δήθεν πολεμούν. Δημοκρατία και ισονομία με ιερές αγελάδες δεν γίνεται…
