Την ώρα που η Γαλλία και η Βρετανία χαράσσουν νέες στρατηγικές συνεργασίες στον τομέα της άμυνας, η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σιωπηλή. Οι συνομιλίες που περιλαμβάνουν και την Τουρκία φέρνουν στο προσκήνιο κρίσιμα ερωτήματα για το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Παρίσι και Λονδίνο ενισχύουν τη συνεργασία τους στον στρατιωτικό τομέα, ενώ η συμμετοχή της Άγκυρας προκαλεί ανησυχία. Οι διαπραγματεύσεις στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός νέου ευρωπαϊκού αμυντικού δόγματος, με έμφαση στη στρατηγική αυτονομία.
Παρά τις γεωπολιτικές εξελίξεις, η Αθήνα δεν έχει εκφράσει καμία έντονη θέση ή αντίδραση. Η έλλειψη πρωτοβουλιών γεννά ερωτήματα για τον ρόλο της χώρας στη νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Η ενσωμάτωση της Τουρκίας σε αμυντικούς σχεδιασμούς μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων ενδέχεται να αλλάξει τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ελληνική αδράνεια θα μπορούσε να έχει συνέπειες στην εθνική στρατηγική και την ασφάλεια.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δίνουν ρόλο-κλειδί στην τουρκία με πρόσχημα την ασφάλεια
Σε μια κίνηση που αποκαλύπτει τις προτεραιότητες των δυτικών κυβερνήσεων, οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Τουρκίας συναντώνται στο Παρίσι για συνομιλίες σχετικά με την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Η επίσημη αφήγηση μιλά για συζητήσεις γύρω από τη σταθερότητα και την αμυντική συνεργασία, όμως στην πραγματικότητα το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ενίσχυση της Τουρκίας. οι δυτικές κυβερνήσεις προωθούν τον ρόλο της άγκυρας σε Ουκρανία και Συρία, χρησιμοποιώντας την ως εργαλείο πίεσης απέναντι στη Ρωσία και στη Μέση Ανατολή.
Αντί να αποδοκιμάσουν τις τουρκικές επεμβάσεις και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, οι ευρωπαϊκές χώρες επιλέγουν να επιβραβεύσουν την άγκυρα. η στρατηγική τους στηρίζεται στην εκμετάλλευση της Τουρκίας ως διαμεσολαβητή και πιόνι στους γεωπολιτικούς τους σχεδιασμούς.
Η αναβάθμιση του τουρκικού ρόλου στα ευρωπαϊκά αμυντικά σχέδια εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ασφάλεια της Ελλάδας. Η Αθήνα παραμένει θεατής, τη στιγμή που διαμορφώνεται ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες στην ανατολική μεσόγειο.
Εθνικά επικίνδυνη αδράνεια
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη στέκεται άπραγη, παρακολουθώντας τις εξελίξεις χωρίς να προβάλλει την παραμικρή αντίσταση. Αντί να διεκδικήσει τη θωράκιση των ελληνικών συμφερόντων, συνεχίζει την πολιτική του κατευνασμού, ελπίζοντας πως η Τουρκία θα… ηρεμήσει μόνη της.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να ανέχεται αυτές τις εξελίξεις. Είναι καιρός να απαιτήσει εγγυήσεις ασφαλείας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας, να ενισχύσει τις αμυντικές της συμμαχίες με χώρες που κατανοούν τον κίνδυνο της τουρκικής επιθετικότητας και να πάψει να συμπεριφέρεται ως δεδομένος σύμμαχος κυβερνήσεων που προωθούν τη νομιμοποίηση του τουρκικού επεκτατισμού.
