Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε ότι εντός των επόμενων δύο εβδομάδων θα λάβει τις οριστικές του αποφάσεις για την αντιμετώπιση του Ιράν. Η απόφαση αυτή αφορά τις υποδομές πυρηνικού εμπλουτισμού της Τεχεράνης, οι οποίες βρίσκονται βαθιά στο υπέδαφος ενός ορεινού σχηματισμού, του Φόρντου, και συνδέονται με την υποτιθέμενη προσπάθεια του Ιράν να κατασκευάσει πυρηνικό όπλο – μια επιδίωξη που συζητείται επί δύο δεκαετίες, αλλά δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί με αδιάσειστα στοιχεία.
Ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος εξελέγη με το προφίλ του «ειρηνοποιού» ηγέτη και σφοδρού επικριτή της στρατιωτικής παρέμβασης των ΗΠΑ σε ξένες χώρες, βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με μια ριζική μεταστροφή της πολιτικής του εικόνας. Παρά τις αρχικές του δηλώσεις κατά των πολεμικών επεμβάσεων, εξετάζει σήμερα το ενδεχόμενο στρατιωτικού πλήγματος κατά του Ιράν, υιοθετώντας τακτικές τις οποίες κατά το παρελθόν είχε επικρίνει με δριμύτητα, μεταξύ άλλων για τον πόλεμο στο Ιράκ και την εμπλοκή στην Ουκρανία.
Η ιδιαιτερότητα του ενδεχόμενου πλήγματος αφορά τη στόχευση του ίδιου του βουνού Φόρντου, κάτω από το οποίο βρίσκονται οι υπόγειες πυρηνικές εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δημοσιοποιηθεί, η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία αξιολογεί τη χρήση της υπερ-διατρητικής βόμβας GBU-57. Η συγκεκριμένη βόμβα, από τις ισχυρότερες στο αμερικανικό οπλοστάσιο, έχει τη δυνατότητα να διαπερνά έως και 50 μέτρα ενισχυμένου μπετόν και χάλυβα. Ωστόσο, οι ιρανικές εγκαταστάσεις βρίσκονται σε βάθος τουλάχιστον 83 μέτρων, καθιστώντας αβέβαιη την αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου πλήγματος.
Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει προβληματισμό στους Αμερικανούς στρατιωτικούς και πολιτικούς επιτελείς, οι οποίοι εξετάζουν εναλλακτικά σχέδια. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται σενάρια συνδυασμένων επιχειρήσεων αέρος και εδάφους, καθώς και αποστολές ειδικών δυνάμεων με στόχο τη δημιουργία μιας «νεκρής ζώνης» 30 χιλιομέτρων στην περιοχή. Το ενδεχόμενο αυτού του τύπου επιχείρησης, ωστόσο, περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση, καθώς συνεπάγεται υψηλό ρίσκο και πιθανή εμπλοκή σε εκτεταμένες στρατιωτικές συγκρούσεις.
Η αναμονή των δύο εβδομάδων παρουσιάζεται ως απαραίτητος χρόνος για την περαιτέρω επεξεργασία στρατιωτικών σχεδίων, ωστόσο προκαλεί και διπλωματικό εκνευρισμό. Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι, ενώ προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ, όπως ο Τζορτζ Μπους και ο Τζο Μπάιντεν, επέλεξαν να αποφύγουν την άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση με το Ιράν παρά τις έντονες εντάσεις, ο πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να εξετάζει αυτό ακριβώς το σενάριο.
Το συμβολικό βάρος της στοχοποίησης ενός βουνού – και όχι απλώς μιας στρατιωτικής βάσης ή μιας βιομηχανικής εγκατάστασης – καταγράφεται ως πρωτοφανές. Ενισχύει παράλληλα την εικόνα μιας σύγκρουσης με αφηρημένα όρια, όπου η υπερδύναμη των ΗΠΑ βρίσκεται απέναντι σε έναν φυσικό σχηματισμό, που λειτουργεί ως αδιαπέραστο καταφύγιο για ένα αόρατο πυρηνικό οπλοστάσιο.
Σε κάθε περίπτωση, το ενδεχόμενο πολεμικής εμπλοκής με το Ιράν, είτε με απευθείας πλήγματα είτε με ειδικές επιχειρήσεις, αναμένεται να προκαλέσει σοβαρές διεθνείς επιπτώσεις. Η επιλογή της στρατιωτικής οδού ενδέχεται να υπονομεύσει την αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών, εφόσον τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα, ενώ εγείρει ανησυχίες για κλιμάκωση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Την ώρα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ συνεχίζει να «μαδά τη μαργαρίτα» για το επόμενο βήμα απέναντι στο Ιράν, το διεθνές τοπίο παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις. Στο επίκεντρο δεν βρίσκεται μόνο μια στρατιωτική εγκατάσταση, αλλά και η ισορροπία ισχύος στην ευρύτερη περιοχή – και, τελικά, η εικόνα της παγκόσμιας υπερδύναμης.
