Υπάρχουν πρωθυπουργικές επισκέψεις που έχουν χαρακτήρα θεσμικό, που υπηρετούν τον σκοπό της εποπτείας και της επικοινωνίας με την κοινωνία. Και υπάρχουν και εκείνες οι επισκέψεις που χρησιμοποιούνται ως ευκαιρίες πολιτικής αυταρέσκειας και σκηνοθετημένης προβολής. Η παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη το Σάββατο στα Μέγαρα, εμπίπτει στη δεύτερη κατηγορία. Με φόντο ένα ανακαινισμένο Κέντρο Υγείας και με συνοδεία υπουργών, ο πρωθυπουργός επιδόθηκε σε μια ακόμα παράσταση επιδοκιμασίας του… εαυτού του.
Το σκηνικό γνώριμο. Εικόνες με νοσηλευτές και γιατρούς να χειροκροτούν ευγενικά, δηλώσεις με έντονη δόση υπερβολής και μια ρητορική που πάλλεται μεταξύ μεγαλόστομων εξαγγελιών και προειδοποιήσεων τύπου «αβύσσου». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με όλο το φορτίο του κυβερνητικού χρόνου στην πλάτη του, βρήκε την ευκαιρία να βαπτίσει «επανάσταση» την ανακαίνιση των Κέντρων Υγείας – ένα έργο που χρηματοδοτείται όχι από εθνικούς πόρους, αλλά από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεχνώντας προφανώς ότι οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις δεν είναι επαναστάσεις αλλά εργαλεία που προϋποθέτουν σοβαρό σχεδιασμό, βιωσιμότητα και διαφάνεια.
Από τα Μέγαρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προανήγγειλε… νέο ΕΣΥ και έκρουσε καμπάνες για «το χάος μετά από αυτόν»
Η επίσκεψη στα Μέγαρα, όμως, είχε κι άλλον σκοπό. Ήταν, με κάθε τρόπο, προεκλογική. Ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το βήμα για να εξαγγείλει το «νέο ΕΣΥ», χωρίς ωστόσο να απαντήσει στο τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Ποιο είναι το στρατηγικό σχέδιο; Ποια η στελέχωση; Πού θα βρεθούν οι γιατροί που ήδη λείπουν; Πώς θα σταματήσει το φαινόμενο των ράντζων στα νοσοκομεία και των πολύμηνων καθυστερήσεων για χειρουργεία και εξετάσεις; Αντί για απαντήσεις, η φράση-κλισέ: «Μιλάμε για πραγματική επανάσταση»!
Πρόκειται για μια προσφιλή τακτική της παρούσας ηγεσίας: να χρωματίζει το αυτονόητο ως μεγαλεπήβολο και να βαπτίζει το μερικό ως δομικό. Το ανακαινισμένο Κέντρο Υγείας Μεγάρων δεν είναι αμελητέο γεγονός, είναι όμως σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο εξακολουθεί να υπολειτουργεί, ειδικά στην περιφέρεια, με κενά σε ειδικότητες και υποδομές.
Το πραγματικό μήνυμα της επίσκεψης όμως ήρθε λίγο πριν την αποχώρηση του πρωθυπουργού. Σαν άλλος Λουδοβίκος, επανέλαβε –με σύγχρονη προφορά– το διαχρονικό «après moi, le déluge» (μετά από εμένα, το χάος). Ένα μήνυμα που επαναλαμβάνεται συστηματικά πλέον σε κάθε δημόσια εμφάνιση: πως ο ίδιος είναι το μοναδικό ανάχωμα στον εφιάλτη που έρχεται. Ένα μήνυμα που προσπαθεί να κατασκευάσει διλήμματα εκ του μηδενός: σταθερότητα ή αναρχία, πρόοδος ή επιστροφή στο παρελθόν. Είναι η τακτική της πολιτικής πόλωσης που αξιοποιείται κάθε φορά που η κοινωνία δείχνει σημάδια κόπωσης και δυσπιστίας.
Κι όμως, η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από επαναλήψεις. Ούτε από χειροκροτήματα προς τον καθρέφτη. Έχει ανάγκη από εντιμότητα, από αλήθεια και από λύσεις. Όχι άλλη προπαγάνδα στα παλιά υλικά. Ο πρωθυπουργός έχει κάθε δικαίωμα να επισκέπτεται νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Δεν έχει όμως το δικαίωμα να παρουσιάζει αποσπασματικές παρεμβάσεις ως εθνικό σχέδιο υγείας. Και κυρίως, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να απειλεί με χάος, όταν αυτό που οφείλει να εγγυάται είναι η συνταγματική συνέχεια, ανεξαρτήτως ποιος βρίσκεται στην εξουσία.
Η δημοκρατία δεν τελειώνει με κανέναν πρωθυπουργό. Και οι πολίτες γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα να ελπίζουν και να διεκδικούν, χωρίς να χρειάζεται να τρομοκρατούνται. Η Ελλάδα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός – ούτε και του κ. Μητσοτάκη.