Με ένα ακόμα παραλήρημα αυτοπροβολής και εσωστρέφειας, ο Παύλος Πολάκης έκλεψε τη δημοσιότητα στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όχι για τις ιδέες του, αλλά για τη συστηματική του προσπάθεια να προκαλέσει ρήγματα και εσωκομματική ένταση. Αντί να προτείνει ουσιαστικές λύσεις, προτίμησε για άλλη μια φορά να πλασάρει τον εαυτό του ως μοναδικό θεματοφύλακα της “ανόθευτης Αριστεράς”, καταθέτοντας ξεχωριστή πρόταση για την Εθνική Τράπεζα και τις δημόσιες υποδομές — προτάσεις που περισσότερο θυμίζουν πολιτικό θεατρινισμό παρά ώριμη στρατηγική.
Με στοχευμένες βολές προς τον Αλέξη Τσίπρα, ο Πολάκης προσπάθησε να επιβάλει το δικό του αφήγημα, κατηγορώντας τον πρώην πρωθυπουργό για ασάφεια στις προθέσεις του και για ευθύνες στο εκλογικό ναυάγιο του 2023. Με επιθετική ρητορική και υπονοούμενα περί “παράλληλων σχεδίων”, υπονόμευσε κάθε έννοια εσωτερικής συνοχής και δημόσιου διαλόγου.
Αντί να συμβάλει εποικοδομητικά στην ανασύνταξη της παράταξης, αρκέστηκε στο να αναμασά θεωρίες περί “κλεπτοκρατίας”, “αγορασμένων ψηφοφόρων” και “συναινετικής ήττας”, αποφεύγοντας βολικά κάθε αυτοκριτική. Ανέλαβε τον ρόλο του πολιτικού εισαγγελέα, με ύφος που περισσότερο διχάζει παρά ενώνει.
Το μόνο σαφές μήνυμα που έστειλε είναι πως αδυνατεί να αποδεχτεί τις συλλογικές ευθύνες και επιμένει σε μια πολιτική γραμμή προσωπικής προβολής, προσπαθώντας να φέρει το κόμμα στα δικά του πολιτικά μέτρα και σταθμά.
