Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να κάνει μια βόλτα στη δυτική Θεσσαλονίκη – και αντί για απλή επίσκεψη, είχαμε πανηγύρι. Σαν να μύρισε κάλπη, μόνο που αυτή (υποτίθεται) είναι δυο χρόνια μακριά. Αλλά ποιος χρειάζεται λεπτομέρειες όταν υπάρχουν συνθήματα τύπου «είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός» και εξαγγελίες για εγκαίνια που θα γίνουν… του χρόνου ή και του παραχρόνου;
Στην Πλατεία Επταλόφου στήθηκε μικρή φιέστα. Καφέδες, αγκαλιές, φωτογραφίες – όλα σε στιλ ροκ σταρ. Ο ίδιος δεν δίστασε να προαναγγείλει εκλογική νίκη με απόλυτη αυτοπεποίθηση: «Θα τις κερδίσουμε και αυτές». Απλώς ξέχασε να πει ότι πριν τις εκλογές θα προηγηθούν λίγο ακόμα αυξήσεις, φτώχεια, κοινωνική ανασφάλεια και προπαγανδιστικά εγκαίνια μισοτελειωμένων έργων.
Περί του πολυθρύλητου Μητροπολιτικού Πάρκου Παύλου Μελά; Εργασίες… σε εξέλιξη. Μουσείο του Μετρό; Έως τα τέλη του 2025. Δημαρχείο; Καλοκαίρι του 2026. Δηλαδή όλα βρίσκονται σε φάση υποσχέσεων με ευγενική χορηγία του… μέλλοντος. Αλλά στήνονται μικροφωνικές, στήνεται και αφήγημα. Όχι για τους κατοίκους της δυτικής Θεσσαλονίκης – αλλά για τις κάμερες.
Με θρησκευτική ευλάβεια έσπευσαν να ευχαριστήσουν τον πρωθυπουργό τόσο ο δήμαρχος όσο και ο Μητροπολίτης. Του απέδωσαν την υλοποίηση του «οράματος» και τον καλωσόρισαν σαν τον ευεργέτη μιας αδικημένης περιοχής. Προφανώς, η δυτική Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται πλέον κοινωνικές υποδομές ή μείωση της ανεργίας – της αρκούν μουσεία και δημαρχεία… υπό κατασκευή.
Το κράτος των έργων-μακέτα και των επικοινωνιακών εγκαινίων συνεχίζεται. Κάθε επίσκεψη κι ένα δελτίο τύπου, κάθε φτυάρι και μια δήλωση. Η ουσία; Κρυμμένη κάτω από χαλί στυλιζαρισμένης αισιοδοξίας. Γιατί όταν δεν υπάρχουν πραγματικά αποτελέσματα, περισσεύουν τα σχέδια, τα «οράματα» και οι φωτογραφίες με ευχαριστημένους δημάρχους.
Αν οι εκλογές κερδίζονταν με εξαγγελίες και μουσειακά κουφάρια, ο Κυριάκος θα ήταν ήδη ισόβιος. Ευτυχώς όμως, η πραγματικότητα έχει… περισσότερες ρωγμές από τις μακέτες του.
