Με την επικείμενη ολοκλήρωση της αγοράς νέων και αναβάθμισης παλαιών F-16 από τις ΗΠΑ, ο Ταγίπ Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να επεκτείνει τις στρατιωτικές δυνατότητες της Τουρκίας σε όλη την Ευρώπη, είτε μέσω άμεσων αγορών είτε μέσω συμπαραγωγής, καθιστώντας την Τουρκία σημαντική στρατιωτική δύναμη στη Μέση Ανατολή, τη Μεσόγειο και το Αιγαίο.
Ο κίνδυνος των υπερεξοπλισμών της Τουρκίας είναι πλέον ξεκάθαρος για τα ελληνικά συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία, παρόλο που αυτή τη στιγμή επικρατεί “ησυχία στο Αιγαίο”. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η αντιπολίτευση πρέπει να αντιληφθούν ότι αυτή η κατάσταση δεν θα διαρκέσει για πάντα, καθώς δεν υπάρχει ούτε προβλέπεται η δημιουργία αυστηρά διμερούς, επίσημης και απολύτως δεσμευτικής συμφωνίας για “ήσυχα νερά” στο Αιγαίο.
Η πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν στην Ισπανία ήταν εντυπωσιακή, με τη Μαδρίτη και την Άγκυρα να δεσμεύονται για την κοινή ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου, μετά το “Anatolu”, καθώς και για τη ναυπήγηση μη επανδρωμένων υποβρυχίων και την παραγωγή μεγάλων UAV. Επιπλέον, ο Ερντογάν συνεχίζει να πιέζει τη Γερμανία του κ. Σολτς για την πιθανή αγορά των ευρωπαϊκών μαχητικών Eurofighters, μια αγορά που δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη γερμανική έγκριση.
Είναι ακόμα άγνωστο αν υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας της Άγκυρας με το Παρίσι για την αγορά γαλλικών πυραυλικών συστημάτων. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400, τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν -για την ώρα- από το δυτικό οπλοστάσιο.
Η Άγκυρα αναπτύσσει μεθοδικά το σχέδιό της να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες, στενές διμερείς αμυντικές σχέσεις με τις μεγαλύτερες βιομηχανίες των κρατών-μελών της ΕΕ, τα οποία, λόγω των οικονομικών κρίσεων, βρίσκονται σε περίοδο “ισχνών αγελάδων” και βλέπουν τις συνεργασίες με την Τουρκία ως οικονομική σωτηρία.
Νηοπομπή του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας
Ο Ερντογάν αποκτά περισσότερους προσωπικούς φίλους και συμμάχους στα κράτη-μέλη της ΕΕ, όχι επειδή προσδοκά την ένταξη της Τουρκίας, αλλά επειδή τα οφέλη είναι πολλαπλά: αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης, χρηματοδότηση από την ΕΕ, απελευθέρωση της βίζας, και καλύτερος έλεγχος των μεταναστευτικών ροών.
Τελικά, η Άγκυρα μπορεί να επιδιώξει μια ήπια στάση απέναντι στα Ελληνοτουρκικά ζητήματα και τα ανοιχτά θέματα που πλήττουν την ελληνική κυριαρχία.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση καθισμένοι στα αυγά τους
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η αριστερή αντιπολίτευση φαίνονται αδρανείς, παρατηρώντας τις επικίνδυνες κινήσεις του Ερντογάν. Η κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι κατά τη θητεία της ενίσχυσε την άμυνα της χώρας με F-16, Rafale και φρεγάτες Belharra, ενώ περιόρισε την επιθετικότητα του Ερντογάν στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, με αντάλλαγμα παραχωρήσεις στην ΑΟΖ και αβεβαιότητα για τα ελληνικά βραχονήσια.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν μπορεί να εξοπλίζεται από χώρες-μέλη της ΕΕ χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απειλές της προς Ελλάδα και Κύπρο. Αθήνα και Λευκωσία πρέπει να απαιτήσουν περιορισμούς στις τουρκικές αγορές ευρωπαϊκών όπλων, ώστε να μην χρησιμοποιούνται εναντίον κρατών-μελών της ΕΕ.
Μια τέτοια “σταυροφορία” για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων θα μπορούσε να ενισχύσει την εθνική κυριαρχία και ασφάλεια της Ελλάδας.
