Σοβαρές ανησυχίες για νέα αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή εκφράζει η «ΝΙΚΗ», με αφορμή την πρόσφατη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Παρά την προσωρινή αποκλιμάκωση, επισημαίνεται ότι δεν έχει επιτευχθεί ουσιαστική ειρήνη, αλλά πρόκειται για «επικίνδυνη παύση» πριν από νέα ανάφλεξη.
Παράλληλα, τονίζεται η ανθρωπιστική κρίση στη Λωρίδα της Γάζας, με αναφορές σε λιμό, δεκάδες χιλιάδες θανάτους και καταστροφή βασικών υποδομών, γεγονότα που — σύμφωνα με τη ΝΙΚΗ — υπονομεύουν τις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Κριτική στην ελληνική εξωτερική πολιτική
Η ΝΙΚΗ επικρίνει την ελληνική εξωτερική πολιτική, κάνοντας λόγο για έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, αυτοπεποίθησης και σαφούς εθνικής στόχευσης. Τονίζεται πως, σε αντίθεση με τη στάση της Τουρκίας, η οποία υλοποιεί σταθερή γεωπολιτική στρατηγική στη Συρία, την Κύπρο, τη Λιβύη και τη Βόρεια Αφρική, η Ελλάδα εμφανίζεται «αμήχανη και παθητική».
Σύμφωνα με τη ΝΙΚΗ, η Τουρκία προωθεί συστηματικά τα συμφέροντά της μέσω διεκδικήσεων, ελεγχόμενων εντάσεων και διαρκούς πίεσης, με στόχο να φθείρει τις ελληνικές θέσεις και να νομιμοποιήσει τις θέσεις της στη διεθνή σκηνή.
Η υπογραφή της “Διακήρυξης των Αθηνών” αναφέρεται ως παράδειγμα πολιτικής υποχώρησης. Η ΝΙΚΗ υποστηρίζει πως η εν λόγω διακήρυξη αποσιώπησε τις τουρκικές απειλές, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η επιχειρηματολογία της Ελλάδας ακόμη και σε ευρωπαϊκά fora, ιδίως σε ζητήματα που αφορούν τις αμυντικές δομές της Ε.Ε. και την προσπάθεια της Τουρκίας να καταστεί παράγοντας επιρροής.
Αναφορά γίνεται στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, για την οποία αιγυπτιακό δικαστήριο εξετάζει την αφαίρεση κυριότητας και την ένταξή της στο αιγυπτιακό κράτος. Η ΝΙΚΗ χαρακτηρίζει την υπόθεση ζήτημα εθνικής και πνευματικής ευθύνης, τονίζοντας ότι η Μονή αποτελεί ιστορικό και θρησκευτικό σύμβολο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στη Μέση Ανατολή, με παρουσία από τον 6ο αιώνα.
Η παράταξη επισημαίνει ότι στάθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό της Μονής, με δημόσιες τοποθετήσεις και κοινοβουλευτική δράση.
Τρομοκρατική επίθεση σε Ορθόδοξο ναό στη Δαμασκό
Η ΝΙΚΗ καταδικάζει τη βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε στον Ελληνορθόδοξο Ναό του Προφήτη Ηλία στη Δαμασκό της Συρίας, κατά την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον 22 άτομα, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά. Η επίθεση χαρακτηρίζεται ως «μαρτύριο» των Ελληνορθόδοξων πιστών και υπογραμμίζεται η ιστορική τους σύνδεση με τον ελληνικό και ορθόδοξο πολιτισμό.
Η παράταξη ζητά από την ελληνική κυβέρνηση:
- να αναλάβει διεθνή διπλωματική πρωτοβουλία για την προστασία των Ορθοδόξων πληθυσμών της περιοχής,
- να αποστείλει ανθρωπιστική βοήθεια στους πληγέντες και
- να καταγγείλει την επίθεση σε διεθνείς οργανισμούς.
Κριτική ασκείται για τη στάση της Ελλάδας στη Λιβύη και τη σχέση με τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος είχε ταχθεί ανοιχτά εναντίον του τουρκολιβυκού μνημονίου. Η ΝΙΚΗ επισημαίνει ότι λόγω της διπλωματικής αδράνειας της Ελλάδας, η Τουρκία κάλυψε το κενό με στρατιωτικές βάσεις, drone και επενδύσεις στη Λιβύη.
Ζητείται η άμεση επαναφορά της ελληνικής διπλωματικής και πολιτικής παρουσίας στη Λιβύη, με αξιοποίηση οικονομικών, ενεργειακών και στρατιωτικών μέσων.
Προτάσεις για ενεργειακή και γεωστρατηγική αυτονομία
Η ΝΙΚΗ προτείνει:
- μονομερή ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ,
- καθορισμό θαλάσσιων ζωνών με Κύπρο και Λιβύη,
- εκμετάλλευση των εθνικών ενεργειακών πόρων, συμπεριλαμβανομένων του λιγνίτη και των υδρογονανθράκων.
Κατά τη ΝΙΚΗ, η ενεργειακή ασφάλεια δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά σε εισαγόμενες μορφές ενέργειας ή σε ιδεολογικά πρόσημα της «πράσινης μετάβασης», χωρίς γεωστρατηγική αυτάρκεια.
Η ΝΙΚΗ υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να περιορίζεται σε ρόλο «θεατή» ή «προθυμοποιημένου συμμάχου», σε εξελίξεις που δεν διαμορφώνει. Αντιθέτως, η εξωτερική πολιτική πρέπει να είναι ενεργητική και διεκδικητική, με στόχο τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, την προστασία των Ορθοδόξων κοινοτήτων της Ανατολής και την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας.
Κύριοι άξονες πολιτικής που προτάσσει η ΝΙΚΗ:
- διεκδικητική εξωτερική πολιτική,
- υπεράσπιση των Ρωμιών της Ανατολής,
- ισχυρή αποτρεπτική στρατηγική,
- εθνική αυτάρκεια και αξιοπρέπεια.
