Με τις τιμές της στέγασης να συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους και την έλλειψη διαθέσιμων κατοικιών να πιέζει ασφυκτικά τα νοικοκυριά, η κυβέρνηση προχωρά σε μια νέα δέσμη παρεμβάσεων με στόχο να ενεργοποιήσει χιλιάδες κλειστά διαμερίσματα που παραμένουν ανεκμετάλλευτα σε όλη τη χώρα. Η ψήφιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου ανοίγει τον δρόμο για την άμεση εφαρμογή βελτιωμένων κινήτρων προς τους ιδιοκτήτες, αλλά και για αυστηρά μέτρα που θα στοχεύουν στις κατοικίες που παραμένουν εκτός αγοράς χωρίς δικαιολογία.
Από την 1η Ιανουαρίου 2026, οι τράπεζες και οι εταιρείες διαχείρισης που κρατούν ακίνητα κλειστά θα βρεθούν αντιμέτωπες με διπλάσιο ΕΝΦΙΑ. Ο «φουσκωμένος» λογαριασμός αναμένεται να φτάσει στις αρχές Μαρτίου του ίδιου έτους και η πληρωμή της πρώτης δόσης θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του μήνα, ασκώντας σημαντική οικονομική πίεση στους θεσμικούς κατόχους ακινήτων ώστε να τα διαθέσουν στην αγορά.
Παράλληλα, το νομοσχέδιο προσφέρει ένα ιδιαίτερα ελκυστικό κίνητρο στους ιδιώτες: όποιος έχει κατοικία κλειστή για τουλάχιστον τρία χρόνια και αποφασίσει να την ενοικιάσει μακροχρόνια έως το τέλος του 2026, απαλλάσσεται πλήρως από τον φόρο εισοδήματος για τρία συνεχόμενα έτη. Η απαλλαγή αυτή επεκτείνεται πλέον και σε κατοικίες άνω των 120 τετραγωνικών, με την προϋπόθεση ότι θα διατεθούν σε πολύτεκνες οικογένειες, ενώ αντιμετωπίζονται και πρακτικά ζητήματα που έως τώρα αποθάρρυναν τους ιδιοκτήτες, όπως η απώλεια του προνομίου σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης του ενοικιαστή.
Ωστόσο, η ΠΟΜΙΔΑ εκφράζει έντονες επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα των μέτρων. Οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών επισημαίνουν ότι η τριετής περίοδος κενότητας, που αποτελεί προϋπόθεση για την απαλλαγή, παραμένει αμετάβλητη, αποκλείοντας μεγάλο μέρος των ακινήτων που θα μπορούσαν να επανέλθουν άμεσα στην αγορά. Επιπλέον, δεν περιλαμβάνεται ειδική πρόβλεψη για εργαζόμενους σε εποχικά επαγγέλματα, όπως στον τουρισμό και την εστίαση, οι οποίοι αντιμετωπίζουν αντίστοιχες στεγαστικές δυσκολίες με τους δημοσίους υπαλλήλους, που πλέον καλύπτονται με εξάμηνα συμβόλαια.
Σημαντική ένσταση αφορά επίσης το γεγονός ότι η αλλαγή ενοικιαστή ενδέχεται να στερήσει την απαλλαγή από τον ιδιοκτήτη, καθιστώντας τον ουσιαστικά εξαρτημένο από τη συμπεριφορά των μισθωτών. Η αυστηρή τρίμηνη προθεσμία για επαναμίσθωση σε περίπτωση πρόωρης λήξης συμβολαίου θεωρείται αδικαιολόγητα πιεστική, με τους ιδιοκτήτες να ζητούν εξάμηνη παράταση ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απώλειας του φορολογικού οφέλους.
Οι ιδιοκτήτες ζητούν τα μέτρα να διευρυνθούν ώστε να συμπεριλάβουν κάθε κατοικία που βρίσκεται σήμερα εκτός αγοράς, ανεξαρτήτως αιτίας, με στόχο μια πραγματικά μαζική ενίσχυση της προσφοράς ακινήτων. Ο διάλογος ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους φορείς συνεχίζεται, ενώ η πίεση της κοινωνίας για ουσιαστικές λύσεις στο στεγαστικό γίνεται ολοένα και εντονότερη. Το στοίχημα είναι αν τα νέα αυτά μέτρα θα καταφέρουν να επαναφέρουν σημαντικό αριθμό κατοικιών στη μισθωτική αγορά ή αν θα αποτελέσουν ακόμη μία προσπάθεια που θα χαθεί μέσα στα γραφειοκρατικά εμπόδια και τις αντιδράσεις συμφερόντων.
