Ο Χουλουσί Ακάρ έδωσε συνέχεια στην επιχείρηση συκοφάντησης της Ελλάδας με την αναστροφή και διαστρεύλωση των ιστορικών γεγονότων, κατά την παρουσίαση του προϋπολογισμού του Υπουργείου για το 2023, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Σχεδιασμού και Εκτέλεσης Προϋπολογισμού.
Κατηγόρησε την Ελλάδα για «πραγματικές θηριωδίες και γενοκτονία, που διαπράχθηκαν στην Τρίπολη, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκε».
«Η Ελλάδα, η οποία προσπάθησε να εισβάλλει στην Ανατολία πριν από 100 χρόνια σαν πιόνι άλλων, επιδίωξε ξεδιάντροπα να εμφανιστεί ως θύμα, παρά την ήττα που υπέστη από τον τουρκικό στρατό και έχει μπερδευτεί σχετικά με αυτά που πρέπει να κάνει, προκειμένου να εμφανίσει εκείνη την ήττα ως γενοκτονία», ισχυρίσθηκε.
Παράλληλα, επανέλαβε πως η Άγκυρα δε θα επιτρέψει τετελεσμένα στην Κύπρο, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ, τόνισε ότι παραμένει «ανοιχτή σε διάλογο».
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Χουλουσί Ακάρ:
«Ως Τουρκία, εκφράζουμε πάντα ότι σεβόμαστε τα σύνορα, τα δικαιώματα όλων των γειτόνων μας και ότι αναμένουμε ειρήνη, φιλία, διάλογο, καλή γειτονία και συνεργασία σε όλες τις σχέσεις μας. Η Ελλάδα, από την άλλη, κάνει κάθε προσπάθεια να αυξήσει την ένταση με προκλητικές ενέργειες και επιθετική ρητορική, με παράλογες και παράνομες απαιτήσεις και διεκδικήσεις, που δεν έχουν προηγούμενο στον κόσμο.
H Ελλάδα κατηγορεί την Τουρκία για επεκτατισμό εφευρίσκοντας μία έννοια που ονομάζεται «Νέο–Οθωμανική», παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα επεκτάθηκε τρεις φορές σε επτά στάδια επιδιώκοντας τη «Μεγάλη Ιδέα», από την ημέρα που ιδρύθηκε και ήλθε ακριβώς κάτω από τη… μύτη της Τουρκίας.
Αγνοώντας την τουρκική ύπαρξη, προσπαθεί να εκφοβίσει τους Τούρκους με πολιτικές αφομοίωσης και πιέσεις, να διαπράξει σχεδόν συνειδητή γενοκτονία ταυτότητας, συνεργάζεται με τρομοκρατικές οργανώσεις, βοηθά και υποστηρίζει τρομοκράτες, ειδικά στο στρατόπεδο του Λαυρίου, αλλά αρνείται ξεδιάντροπα αυτά τα γεγονότα που όλος ο κόσμος γνωρίζει και είναι εξαιρετικά εχθρική απέναντι στους μετανάστες.
Τους ωθεί προς τα σύνορα της Τουρκίας με σκληρές, απάνθρωπες πρακτικές. Ακόμη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που έχει δείξει κάθε είδους ανοχή απέναντι σε αυτή τη σκληρότητα της Ελλάδας, έχει γίνει ανίκανη να αντέξει άλλο τη βαρβαρότητα και τελικά βρήκε ένοχη την Ελλάδα».
Προσπαθώντας να εισβάλλει στην Ανατολία ως πιόνι κάποιου πριν από 100 χρόνια, η Ελλάδα επιδίωξε τη θυματοποίηση χωρίς καν να ντρέπεται για την ήττα που υπέστη μπροστά στον τουρκικό στρατό. Επιχείρησε να παρουσιάσει ως γενοκτονία την καταστροφή που προκάλεσε η ίδια. Στο πλαίσιο αυτό, καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες να διαστρεβλώσει τα ιστορικά δεδομένα, γυρίζοντας ταινίες και στήνοντας τα λεγόμενα μνημεία της γενοκτονίας.
Ωστόσο, οι πραγματικές θηριωδίες και η γενοκτονία διαπράχθηκαν από την Ελλάδα στη διαδικασία της εξέγερσης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Τρίπολη, και στην προσπάθεια να εισβάλλει στην Ανατολία μεταξύ 1919 – 1922. Από αυτή την άποψη, αν η Ελλάδα αναζητά γενοκτονία, θα πρέπει να κοιταχθεί στον καθρέφτη.
Οι πάσης φύσεως άδικες και παράνομες ενέργειες της Ελλάδας απαντώνται διπλωματικά και επί τόπου, στα πλαίσια της αμοιβαιότητας. Η προσδοκία μας είναι ότι ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ειδικότερα, που αυξάνουν τα ήδη υπάρχοντα οικονομικά προβλήματα του λαού τους, βλάπτουν την ευημερία και την ασφάλειά τους, να εγκαταλείψουν τις αδιάλλακτες προκλητικές συμπεριφορές για εγχώριες πολιτικές σκοπιμότητες και να επικεντρωθούν στην επίλυση των προβλημάτων με ειρηνικά μέσα και μεθόδους, μέσω του διαλόγου.
Ως αποτέλεσμα, αν και είμαστε ανοιχτοί στον διάλογο, δεν επιτρέψαμε και δε θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο στην Κύπρο, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας, αλλά και των Κυπρίων αδελφών μας».
