Η σημερινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποδεικνύει για άλλη μια φορά το χάσμα ανάμεσα στις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης και την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες. Με θόρυβο παρουσιάστηκαν «φιλόδοξα» ευρωπαϊκά προγράμματα και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, τα οποία όμως στην πράξη μοιάζουν περισσότερο με καλοστημένα επικοινωνιακά τρικ παρά με ουσιαστικές λύσεις. Τα 8 δισεκατομμύρια ευρώ που εξαγγέλλονται δεν είναι παρά κενές δεσμεύσεις, καθώς η γραφειοκρατία και οι γνωστές παθογένειες του ελληνικού κράτους απειλούν να τα κάνουν «καπνός» πριν φτάσουν σε όσους τα έχουν ανάγκη.
Η Εθνική Στρατηγική για την Τεχνητή Νοημοσύνη και η δημιουργία μιας νέας γραμματείας θυμίζουν περισσότερο προσπάθειες επίδειξης τεχνολογικού ενθουσιασμού, παρά ουσιαστικό σχέδιο που θα προστατεύσει τους πολίτες από τις πραγματικές προκλήσεις της ΤΝ. Η έλλειψη σαφούς κανονιστικού πλαισίου και η εμμονή σε ασαφείς «καινοτομίες» εντείνουν τους κινδύνους για ανεργία και παραβίαση δικαιωμάτων.
Το προβαλλόμενο ως «εκσυγχρονιστικό» νομοσχέδιο για την εργασία δεν πείθει. Η κυβερνητική ρητορεία περί στήριξης των εργαζομένων μεταφράζεται σε νέα μέτρα που θα διευκολύνουν τους εργοδότες να αποδυναμώσουν τα δικαιώματα και να ενισχύσουν την επισφαλή εργασία, ενώ η «απλοποίηση» των διαδικασιών είναι στην ουσία η περαιτέρω συρρίκνωση των ελέγχων.
Η πολυετής και γραφειοκρατική αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, που θα διαρκέσει μέχρι το 2028, φαίνεται περισσότερο σαν μια διαρκής δικαιολογία για την έλλειψη ουσιαστικής βελτίωσης στην ασφάλεια και την ποιότητα των αερομεταφορών, παρά μια πραγματική προσπάθεια.
Τέλος, οι αλλαγές στην ΕΡΤ μοιάζουν να περιορίζονται σε κακοσχεδιασμένα κίνητρα προς το προσωπικό και ευχολόγια για «καινοτομία» και «διαφάνεια», χωρίς να αγγίζουν τις βαθύτερες παθογένειες που πλήττουν τον δημόσιο χαρακτήρα και την ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.
Συνολικά, η κυβέρνηση συνεχίζει να παρουσιάζει «μεταρρυθμίσεις» που αποδεικνύονται φούσκες, θολώνοντας την πραγματικότητα και αφήνοντας τους πολίτες εκτεθειμένους σε ένα κράτος που αποτυγχάνει να τους προστατεύσει.
