Τα κύρια χαρακτηριστικά της
Η αλεπού ανήκει στο γένος των θηλαστικών, που ανήκει στην οικογένεια κυνίδες. Το πιο γνωστό είδος είναι η κόκκινη αλεπού. Το τρίχωμα είναι κοκκινωπό με μαύρο χρώμα στο πίσω μέρος των αυτιών της και στο μπροστινό μέρος των ποδιών της, ενώ το άκρο της ουράς της είναι πάντα λευκό. Εξωτερικά μοιάζει λίγο με τον σκύλο, αλλά η ουρά της είναι πολύ πιο φουντωτή και το τρίχωμά της πιο πυκνό. Το μεγαλύτερο σε διαστάσεις είδος είναι η κόκκινη αλεπού. Φτάνει σε μήκος έως και 90 εκατοστά και ζυγίζει 7-10 κιλά. Το εντυπωσιακό είναι ότι η ουρά της φτάνει σε μήκος έως και 60 εκατοστά, δηλαδή είναι αρκετά μεγάλη συγκριτικά με το σώμα της. Στα περισσότερα είδη, τα πόδια είναι κοντά και λεπτά και έτσι η ουρά χρησιμεύει και σαν μέσο ισορροπίας.
Η διατροφή της
Όλα τα είδη αλεπούδων είναι παμφάγα. Το διαιτολόγιό τους αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από ασπόνδυλα. Ωστόσο, καταναλώνουν και τρωκτικά, λαγούς, κουνέλια και άλλα μικρά θηλαστικά καθώς και ερπετά όπως φίδια, αμφίβια, χόρτα μέχρι και μούρα. Ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν σε καρπούς, φρούτα, ψάρια, πτηνά, αυγά, σκαθάρια, έντομα και όλα σχεδόν τα είδη μικρών ζώων. Τα περισσότερα είδη δείχνουν μεγάλη προσαρμοστικότητα σε πολλά διαφορετικά είδη τροφής και κατά μέσο όρο καταναλώνουν 1 κιλό τροφής την ημέρα. Όλες οι αλεπούδες έχουν τη χαρακτηριστική συνήθεια να θάβουν (συνήθως κάτω από φύλλα, χώμα ή χιόνι) υπολείμματα τροφής όταν έχουν περίσσευμα έτσι ώστε να τα φάνε αργότερα.
Η αναπαραγωγή της
Ο καιρός της αναπαραγωγής τους αρχίζει τον Ιανουάριο με Φεβρουάριο. Η κόκκινη αλεπού είναι εξαιρετικά δραστήρια κυρίως τον Μάιο όταν μεγαλώνει τα μικρά της. Όταν έρχεται ο καιρός της αναπαραγωγής, το θηλυκό σκάβει μία φωλιά με δαιδαλώδεις διαδρόμους σε περιοχές οι οποίες ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο αρσενικό. Μετά από 51 – 53 ημέρες, γεννιούνται 3 – 5 μικρά αλεπουδάκια. Τα μικρά της αρχικά έχουν κάπως πιο γκρίζο τρίχωμα σε σχέση με τη μητέρα τους, ενώ τις πρώτες 2 εβδομάδες είναι τυφλά. Η μητέρα τους τούς φέρνει τροφή καθημερινά και κάθε φορά που γυρίζει στη φωλιά της ακολουθεί διαφορετικό δρόμο.
Η συμπεριφορά της απέναντι στον άνθρωπο
Η αλεπού όπως είναι γνωστό έχει μια ενστικτώδη δυσπιστία και φόβο απέναντι στον άνθρωπο. Βέβαια είναι αρκετά σπάνιες οι επιθέσεις σε ανθρώπους χωρίς κάποια προκλητική συμπεριφορά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αλεπού όταν εξοικειωθεί με τον άνθρωπο αρχίζει να του δείχνει εμπιστοσύνη και επιδεικνύει μια φιλική και παιχνιδιάρικη συμπεριφορά όπως αυτή του σκύλου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα σπάνιο είδος, η ασημένια αλεπού που είναι μια ποικιλία της κόκκινης αλεπούς με μεγάλη ποσότητα μελανίνης, έχει υποβληθεί σε πρόγραμμα εξημέρωσης και τις τελευταίες δεκαετίες είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ως κατοικίδιο σε πολλά κράτη.
Η προστασία και η επιβίωση της αλεπούς
Η προστασία της αλεπούς σε εθνικό, αλλά και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, χαρακτηρίζεται ως ιδιαιτέρως χαλαρή. Η παγκόσμια εξάπλωσή της και ο μεγάλος πληθυσμός της είναι αποτέλεσμα της ιδιαίτερης ικανότητάς της να χρησιμοποιεί κάθε πόρο του περιβάλλοντός της. Η αλεπού όχι μόνο επιβιώνει αλλά και ακμάζει σχεδόν παντού. Βέβαια οι πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς της έχουν ως αποτέλεσμα πολυάριθμα θύματα αλεπούδων. Συνεπώς η καλή κατάσταση των πληθυσμών της αλεπούς δεν πρέπει να μας καθησυχάζει.
Φυσικά αίτια όπως επιδημίες λύσσας και ιώσεις μπορούν σε μικρό χρονικό διάστημα να αποδεκατίσουν τους πληθυσμούς τους και η σημερινή κατάσταση να ανατραπεί. Έτσι, στις αγροτικές περιοχές η καλύτερη προφύλαξη των οικόσιτων ζώων μας είναι προτιμότερη από τη θανάτωση ενός χαρισματικού ζώου, που απλώς προσπαθεί να επιβιώσει.
Πηγή: https://www.maxmag.gr/perivallon/agria-zoi/alepoy-ena-panexypno-zoo-tis-ellinikis-ypaithroy/
