Εδώ και δεκαετίες, ο κόσμος έχει μάθει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα, και συγκεκριμένα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), οδηγούν σε καταστροφικές κλιματικές αλλαγές. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας για επικείμενη καταστροφή αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα για τη μείωση των επιπέδων του CO2. Τι γίνεται όμως αν η αφήγηση που μας έχουν ταΐσει δεν είναι μόνο υπερβολική αλλά και θεμελιωδώς λανθασμένη; Τι γίνεται αν το πραγματικό περιβαλλοντικό κίνημα έχει καπελωθεί από ισχυρά συμφέροντα με απώτερα κίνητρα; Σύμφωνα με μια αυξανόμενη χορωδία επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων, αυτό ακριβώς έχει συμβεί.
Σύμφωνα με τον Mark Keenan, πρώην επιστήμονα, υπάρχουν άφθονα στοιχεία και μαρτυρίες από καταξιωμένους επιστήμονες ότι δεν υπάρχει “CO2-induced” Κλιματική έκτακτη ανάγκη και μοιράζεται μερικά από αυτά στο νέο του βιβλίο, με τίτλο: «Climate CO2 Hoax – How Bankers Hijacked the Environment Movement».
Η προέλευση του κλιματικού πανικού
Η σύγχρονη αφήγηση για την κλιματική αλλαγή μπορεί να αναχθεί στην ίδρυση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) το 1988 από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) και τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO). Η IPCC ήταν επιφορτισμένη με την παροχή επιστημονικών συμβουλών σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τη διαμόρφωση στρατηγικών αντιμετώπισης. Η πρώτη έκθεση αξιολόγησής της αποτέλεσε τη βάση για τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC), η οποία έκτοτε διαμόρφωσε την παγκόσμια πολιτική για το κλίμα.
Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι με τα συμπεράσματα της IPCC. Στην πραγματικότητα, σχεδόν 2.000 επιστήμονες και επαγγελματίες από περισσότερες από 30 χώρες έχουν υπογράψει δήλωση στην οποία δηλώνουν ότι δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη για το κλίμα και ότι οι ισχυρισμοί του ΟΗΕ σχετικά με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή είναι αβάσιμοι. Μεταξύ αυτών των υπογραφόντων είναι ο Marc Morano, πρώην επιστήμονας στο Υπουργείο Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής του Ηνωμένου Βασιλείου και πρώην μέλος του προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον. Ο Morano υποστηρίζει ότι ενώ υπάρχει πραγματική ρύπανση, το CO2 δεν είναι το πρόβλημα. Αντιθέτως, επισημαίνει τη βιομηχανική παγκοσμιοποίηση, η οποία έχει εισάγει χιλιάδες νέες χημικές ενώσεις, τοξίνες και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) στο περιβάλλον..
Η λανθασμένη επιστήμη πίσω από την υστερία
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα ενάντια στην κυρίαρχη αφήγηση για το κλίμα είναι ότι το κλίμα πάντα άλλαζε. Το γεωλογικό αρχείο δείχνει ότι η Γη βιώνει φυσικούς κύκλους θέρμανσης και ψύξης εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Η Μικρή Εποχή των Παγετώνων, για παράδειγμα, έληξε μόλις το 1850 και η τρέχουσα περίοδος θέρμανσης αποτελεί μέρος ενός φυσικού κύκλου. Σύμφωνα με το ίδρυμα Climate Intelligence (CLINTEL), δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη εντείνει τους τυφώνες, τις πλημμύρες ή τις ξηρασίες. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος έχει θερμανθεί σημαντικά λιγότερο από ό,τι προβλέπουν τα μοντέλα της IPCC.
Ο Dr. Nils-Axel Mörner, πρώην πρόεδρος της επιτροπής για τη στάθμη της θάλασσας της IPCC του ΟΗΕ, έχει ασκήσει ιδιαίτερα έντονη κριτική. «Η ηλιακή δραστηριότητα είναι ο κυρίαρχος παράγοντας για το κλίμα, όχι το CO2», δήλωσε. «Κάτι είναι θεμελιωδώς άρρωστο στην υπόθεση “φταίει το CO2”. Ξεκίνησε πριν από 100 και πλέον χρόνια και σχεδόν αμέσως, άριστοι φυσικοί απέδειξαν ότι η υπόθεση αυτή δεν λειτουργεί.»
Ο Dr. Mototaka Nakamura, κλιματολόγος με διδακτορικό από το ΜΙΤ, έχει επίσης επικρίνει τα δεδομένα που στηρίζουν την επιστήμη της υπερθέρμανσης του πλανήτη. «Τα μοντέλα μας είναι παρωδίες του πραγματικού κόσμου», δήλωσε. «Οι παγκόσμιες μέσες θερμοκρασίες πριν από το 1980 βασίζονται σε αναξιόπιστα δεδομένα.»
Η κρυφή ατζέντα – Έλεγχος και κέρδος
Έτσι, αν η επιστήμη είναι λανθασμένη, γιατί η αφήγηση της κλιματικής αλλαγής έχει κερδίσει τέτοια έλξη; Σύμφωνα με τον Morano και άλλους επικριτές, η απάντηση βρίσκεται στα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα πίσω από το κίνημα. Η Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ και η Συμφωνία του Παρισιού στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών CO2 κατά 7% ετησίως μέχρι το 2030. Ενώ αυτό μπορεί να ακούγεται ευγενές, η πραγματικότητα είναι ότι τέτοιες πολιτικές θα ακρωτηριάσουν την παγκόσμια οικονομία, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα ορυκτά καύσιμα.
Η χρηματιστικοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας βασίζεται πλέον σε μια στρατηγική “καθαρών μηδενικών” εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Οι κεντρικές τράπεζες και οι μεγαλοεπιχειρήσεις καθοδηγούν αυτή την ατζέντα, με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) να δημιουργεί το 2015 την Ομάδα Εργασίας για τη Χρηματοοικονομική Γνωστοποίηση σχετικά με το Κλίμα (TCFD). Αυτή η ειδική ομάδα αντιπροσωπεύει 118 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία και περιλαμβάνει βασικούς παράγοντες όπως η JP Morgan Chase, η BlackRock και η HSBC. Η ώθηση για μια “πράσινη οικονομία” αφορά λιγότερο τη διάσωση του πλανήτη και περισσότερο την εδραίωση του πλούτου και της εξουσίας.
Ο Dr. Otmar Edenhofer, πρώην συμπρόεδρος της Ομάδας Εργασίας ΙΙΙ της IPCC, το παραδέχτηκε σε συνέντευξή του το 2010. «Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι αναδιανέμουμε de facto τον παγκόσμιο πλούτο μέσω της πολιτικής για το κλίμα», είπε. «Πρέπει να απαλλαγούμε από την ψευδαίσθηση ότι η διεθνής πολιτική για το κλίμα είναι περιβαλλοντική πολιτική. Αυτό δεν έχει πια σχεδόν καμία σχέση με την περιβαλλοντική πολιτική».
Η πειρατεία του περιβαλλοντικού κινήματος
Το περιβαλλοντικό κίνημα, που κάποτε επικεντρωνόταν σε πραγματικά ζητήματα όπως η ρύπανση και η αποψίλωση των δασών, έχει καταληφθεί από ισχυρές ελίτ. Ο πληροφοριοδότης George Hunt, ο οποίος ήταν επίσημος οικοδεσπότης σε μια σημαντική περιβαλλοντική συνάντηση το 1987, αποκάλυψε ότι ήταν παρόντες προσωπικότητες όπως ο David Rockefeller και ο βαρόνος Edmund de Rothschild. Σύμφωνα με τον Hunt, η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ για τη Γη το 1992 αφορούσε λιγότερο την προστασία του περιβάλλοντος και περισσότερο την εδραίωση του ελέγχου επί των πόρων της Γης.
«Η ίδια παγκόσμια τάξη που ξεγέλασε τις τριτοκοσμικές χώρες για να δανειστούν κεφάλαια και να συσσωρεύσουν τεράστια χρέη… και σκόπιμα δημιούργησε πόλεμο και χρέος για να φέρει τις κοινωνίες υπό τον έλεγχό της», δήλωσε ο Hunt. «Η ομάδα της παγκόσμιας τάξης δεν είναι μια καλή ομάδα ανθρώπων».
Έκκληση για πραγματικό περιβαλλοντισμό
Το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής, όπως προωθείται από τον ΟΗΕ και τους συμμάχους του, δεν βασίζεται σε έγκυρη επιστήμη αλλά σε ελαττωματικά μοντέλα και υστερόβουλα κίνητρα. Το πραγματικό περιβαλλοντικό κίνημα, το οποίο κάποτε προσπαθούσε να προστατεύσει τον πλανήτη από πραγματικές απειλές, έχει υπονομευθεί από ισχυρά συμφέροντα που επιδιώκουν τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι καιρός να απορρίψουμε την κλιματική υστερία και να επικεντρωθούμε σε πραγματικές λύσεις για πραγματικά προβλήματα. Όπως το έθεσε εύστοχα ο Patrick Moore, συνιδρυτής της Greenpeace, «Η όλη κλιματική κρίση δεν είναι μόνο ψεύτικες ειδήσεις, αλλά και ψεύτικη επιστήμη».
Η αλήθεια υπάρχει εκεί έξω, αλλά είναι στο χέρι μας να την αναζητήσουμε και να απαιτήσουμε υπευθυνότητα από εκείνους που έχουν καταλάβει το περιβαλλοντικό κίνημα για δικό τους όφελος.
