Σε ολόκληρη την Ευρώπη διαμορφώνεται με ταχύτητα ένα νέο πολιτικό τοπίο. Η άνοδος των πατριωτικών, αυθεντικά δεξιών και λαϊκά προσανατολισμένων δυνάμεων αποτυπώνεται όχι μόνο στις κάλπες αλλά και στις ίδιες τις κοινωνίες. Πρόκειται για πολιτικές φωνές που δεν φοβούνται να αμφισβητήσουν την επιβολή και τις αποτυχημένες στρατηγικές του ευρωπαϊκού κατεστημένου των Βρυξελλών. Η Τσεχία είναι το πιο πρόσφατο, αλλά όχι μεμονωμένο, παράδειγμα αυτής της δυναμικής μετατόπισης.
Ο Αντρέι Μπάμπις, πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής του κινήματος ANO, οδηγεί με ξεκάθαρο προβάδισμα τις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών του Οκτωβρίου. Το ποσοστό του κινείται στο 35%, τη στιγμή που ο κυβερνητικός συνασπισμός του Πέτρα Φιάλα δεν ξεπερνά το 19,5%. Η τάση αυτή δεν είναι τυχαία. Οι Τσέχοι, όπως και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι, εκφράζουν έμπρακτα την απογοήτευσή τους απέναντι σε κυβερνήσεις που λειτουργούν ως προέκταση των εντολών των Βρυξελλών — από την ανεξέλεγκτη στρατιωτική στήριξη στην Ουκρανία μέχρι την υποχωρητικότητα σε κρίσιμα θέματα όπως η μετανάστευση, η ενεργειακή αυτονομία και η εθνική κυριαρχία.
Ο Μπάμπις επιλέγει να τοποθετηθεί ευθέως. Στηρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ, ζητά στροφή σε αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική και μιλά για επαναφορά του ρεαλισμού και του εθνικού συμφέροντος στο επίκεντρο των αποφάσεων. Το ANO έχει πλέον προσχωρήσει στη συμμαχία “Πατριώτες για την Ευρώπη”, πλάι στο Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν και το Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν. Μαζί σχηματίζουν μια νέα πολιτική ραχοκοκαλιά για την ήπειρο — μια Ευρώπη που απορρίπτει την υποκρισία, διεκδικεί περισσότερη ελευθερία και βάζει τα έθνη πάνω από τις υπερεθνικές ελίτ.
Οι επικείμενες εκλογές στην Τσεχία είναι κομβικής σημασίας, όχι μόνο για τη χώρα αλλά και για το πανευρωπαϊκό κύμα αλλαγής που δυναμώνει. Από τη Σλοβακία έως την Ιταλία και από την Ουγγαρία έως τη Σουηδία, οι πολίτες σηκώνουν κεφάλι. Απέναντι σε μια πολιτική τάξη που για χρόνια έκανε πως δεν τους βλέπει, τώρα δίνουν μια απάντηση όλο και πιο ηχηρή.
