Η Δημοκρατία σε «γύψο»

Η βαρύγδουπη φράση, επίνευσης της αυθαιρεσίας των ημέτερων, περί δημοκρατικού τόξου, δημιουργεί συνειρμούς μίας «Οργουελιανής» πραγματικότητας, η οποία, υπό το κέλυφος εύηχων εννοιών, υποκρύπτει εκκωφαντικά και εξ αντιθέτου μία αμείλικτα ανελεύθερη πραγματικότητα.

Η προσχηματική αυτή τάση συνιστά μία σύγχρονη μορφή προπαγάνδας, προκειμένου δια μέσου ενός ρητορικού αφηγήματος, να εμπεδωθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο. ότι τα υπάρχοντα κόμματα, καταλαμβάνουν το αλάθητο της δημοκρατικής νομιμότητας και ο,τιδήποτε έτερο αντιβαίνει ή αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία αυτών, στιγματίζεται εξοστρακιζόμενο εις την κλίνη του προκρούστη ως αιρετικό ή μιαρό.

Η εύηχη αυτή λέξη περί δημοκρατικού τόξου, πέραν ότι συνιστά μία αντιεπιστημονική διατύπωση, καθότι η δημοκρατία συνιστά αενάως ένα διηνεκές διακύβευμα και ουχί  μία ακινητοποιημένη ή παγιωμένη έννοια προνομία ορισμένων κομμάτων, μεταξύ άλλων, καθίσταται και παρελκυστικό, διότι αποσοβεί οιαδήποτε μορφή αυτοκριτικής.

Οι πλημμέλειες της παρούσης κυβερνήσεως πολλαπλασιάζονται, αρχής γενομένης από την αθέτηση της υποσχέσεως της περί καταγγελίας της κατάπτυστης συμφωνίας των Πρεσπών, την επιβολή, εν συνεχεία, ενός άτεγκτου Σιδηρούν Παραπετάσματος, εις βάρος ιδίως των υγειονομικών με θρυαλίδα το ακανθώδες ζήτημα της πανδημίας, όπου καταστρατηγήθηκε, δίκην της αόριστης νομικής έννοιας της δημόσιας υγείας παν ψήγμα Συνταγματικής νομιμότητας, εγκαθιδρύοντας στρατόπεδα υγειονομικής συγκεντρώσεως εις βάρος των αντιφρονούντων οι οποίοι, ελέγχονταν ασφυκτικά, με οιονεί  υγειονομικά πιστοποιητικά φρονημάτων.

Ακολούθως η φαιά προπαγάνδα ιταμής διαστρέβλωσης της αντικειμενικής πραγματικότητας περί του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, η ανοχή της κυβερνήσεως ως προς τον καταιγισμό των πλειστηριασμών άνευ ουδενός δικτύου προστασίας προς την προάσπιση της πρώτης κατοικίας και των ευάλωτων νοικοκυριών εν συνδυασμώ με την προϊούσα ακρίβεια, πυροδότησε την βάση της κοινωνίας δημιουργώντας ένα έλλογο εκρηκτικό μείγμα, εύλογης αντίδρασης και αμφισβητήσεως.

Εν κατακλείδι, ο ενδοτισμός ως προς τα εθνικά ζητήματα εν συναρτήσει με την βάναυση προσβολή της εθνικής μνήμης δια της ανήκουστης περιφρονήσεως του Βασιλέα, ήδη έχει θεμελιώσει εις την κοινωνία μία βάση νομιμοφρόνων πολιτών οι οποίοι στηλιτεύουν την διακυβέρνηση της παρούσης κυβερνήσεως, η οποία αν μη τι άλλο, όζει υπό σωρείας σκανδάλων και παραβιάσεωνι των θεσμικών εγγυήσεων του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος.

Συνελοντι ειπείν, όμως, ο Πρωθυπουργός αντί να ασκήσει αυτοκριτική, εξακολουθεί  να προκαλεί την κοινή γνώμη καταφρονώντας ευθέως την λαϊκή κυριαρχία και ιδίως την καταγεγραμμένη αντικειμενική ψήφο των πολιτών προς τα εθνικά κόμματα, υποτιμώντας την νοημοσύνη των πολιτών και υβρίζοντας τους εμμέσως πλην σαφώς, ως άφρονες και άνοες, ή εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου επειδή αρέσκονται να ψηφίσουν εθνικά κόμματα. Η Δημοκρατία σε γύψο.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω