Η προχθεσινή «δημοσιογραφική ανάκριση» της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, που πραγματοποιήθηκε μέσα στην κατάμεστη από φανατικούς οπαδούς της Λυρική Σκηνή, δεν ήταν παρά ένα χλιαρό και αισθητικά φτωχό πλυντήριο εντυπώσεων. Στόχος του ήταν η εξωραϊσμένη αναπαράσταση του ρόλου της στην κρίσιμη περίοδο του 2015, που έπληξε βάναυσα την Ελλάδα και την ευρωπαϊκή συνοχή.
Αυτό το «πλυντήριο», που δουλεύει ασταμάτητα εδώ και μέρες, παραμορφώνει την αλήθεια γύρω από το περίφημο δημοψήφισμα για το ευρώ και μεταφέρει το σύνολο των ευθυνών για τον ωμό εκβιασμό της Ελλάδας στον – πλέον αποθανόντα – Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Έναν άνθρωπο που, από την άλλη πλευρά, μάλλον δεν είναι σε θέση να απαντήσει στα όσα του αποδίδονται.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν να παρουσιαστεί διαφορετικά η εικόνα, τα ιστορικά γεγονότα δεν επιδέχονται ούτε παρερμηνείες ούτε εξωραϊσμούς. Στην ελληνική κρίση δεν υπήρξαν Γερμανοί «φιλέλληνες» ή «ανθέλληνες». Υπήρχαν μόνο Γερμανοί που σκέφτονταν αποκλειστικά με όρους γερμανικού συμφέροντος. Για αυτούς, η Ελλάδα έπρεπε να υποστεί παραδειγματική τιμωρία, ανάλογη με αυτή που επιβλήθηκε στην «αχάριστη» χώρα του 1940, η οποία τότε δεν υποδέχτηκε τους ναζί με ροδοπέταλα.
Η προσπάθεια εξαγνισμού της Μέρκελ, που δύο χρόνια πριν από την κρίση του 2015 είχε ήδη δέσει χειροπόδαρα την οικονομία της Κύπρου με την κατάσχεση των καταθέσεων, είναι προκλητική έως εξοργιστική. Είμαι βέβαιος ότι σύντομα άλλοι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής θα αναγκαστούν να μιλήσουν και να αποκαλύψουν τον πραγματικό της ρόλο. Ας αναμείνουμε τις εξελίξεις.
Ωστόσο, το πιο ανησυχητικό ζήτημα δεν αφορά μόνον τη Μέρκελ. Αφορά κυρίως τους εγχώριους πολιτικούς και επικοινωνιακούς μηχανισμούς που επιδιώκουν να ξεπλύνουν το ιστορικό της στίγμα, παρότι η ίδια δεν έκανε τίποτα για να κερδίσει την συμπάθεια των Ελλήνων. Αντιθέτως, αρνήθηκε με θράσος να ζητήσει έστω μια συγγνώμη για τα πεπραγμένα της και, με την ψυχρότητα παχύδερμου, ειρωνεύτηκε το ακροατήριο, εκφράζοντας αποικιοκρατικού τύπου απορία για το πώς οι Έλληνες κατάφερναν να ζουν με τα 60 ευρώ την ημέρα, την ώρα που εκείνη διέταζε τη διακοπή της παροχής ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες.
Παρά την έντονη αποστροφή που προκαλούν αυτά τα λόγια, η Μέρκελ χειροκροτήθηκε θερμά, τόσο από το κοινό της εκδήλωσης – το οποίο περιελάμβανε και πολλούς συνδρομητές της εφημερίδας «Καθημερινή» – όσο και από ορισμένους πολιτικούς που κάθονταν στην πρώτη σειρά. Η εικόνα αυτή θύμισε δυσάρεστα τους καιρούς της προπολεμικής Ελλάδας, όταν κάποιοι πολιτικοί προσπαθούσαν να πείσουν τον Μεταξά να συνθηκολογήσει με το Βερολίνο, βασιζόμενοι στην ιδέα ότι «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας».
Εξίσου οργανωμένη είναι και η προσπάθεια να μετατοπιστούν οι ευθύνες για την τραγωδία του καλοκαιριού του 2015 αποκλειστικά στους «άφρονες» του ΣΥΡΙΖΑ και στον «κακό» Σόιμπλε. Παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος πράγματι είχε σκληρή στάση, δεν ενήργησε μόνος του. Η επιχείρηση αυτή υποστηρίζεται ανοιχτά και με κυβερνητική κάλυψη, ώστε να αποσπαστεί η προσοχή από τα τρέχοντα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα.
Η εξιδανίκευση της Μέρκελ στην ίδια την Ελλάδα αποτελεί, μάλιστα, μια ύβρι που προσβάλλει τη συλλογική μνήμη και την ιστορική αλήθεια. Η πρώην καγκελάριος δεν συνέβαλε απλώς στην καταστροφή της Ελλάδας και της Κύπρου. Κατέστρεψε και την ίδια την Ευρώπη, με την πολιτική του περίφημου «Willkommen», που άνοιξε τα σύνορα στις ορδές των Αφροασιατών ισλαμιστών, αλλάζοντας άρδην μέσα σε λίγα χρόνια την κοινωνική και πληθυσμιακή δομή των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων.
Προκλητική ήταν και η ομολογία της ίδιας προχθές, όταν παραδέχτηκε ότι η κατάσταση που δημιούργησε ήταν αφόρητη. Αναγκάστηκε να «χρυσώσει το χάπι» με χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων, δώρο στον Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου να βάλει φρένο στις μεταναστευτικές ροές. Η πολιτική της αυτή, που πλέον κατακρίνεται έντονα ακόμη και στη Γερμανία, εδώ συνάντησε κατανόηση και… συγκίνησε το κοινό με την – υποτιθέμενη – ειλικρίνειά της.
Τέλος, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της βραδιάς ήταν η πλήρης αποσιώπηση από τον διευθυντή της «Καθημερινής» του πλέον κρίσιμου ζητήματος στις ελληνογερμανικές σχέσεις: του ανοιχτού κεφαλαίου των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Παρότι υπάρχει ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής για διεκδίκησή τους, το θέμα αυτό αγνοήθηκε επιδεικτικά σε μια συζήτηση διάρκειας 90 λεπτών. Μια παράλειψη που φαντάζει εκ προθέσεως, προκειμένου να μη «χαλάσει το στομάχι» του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, όπως έγινε γνωστό, είχε κανονίσει να συναντηθεί την επόμενη μέρα με την πρώην καγκελάριο για πρωινό με αβγά ποσέ.
Η εκδήλωση αυτή, παρά την επικοινωνιακή της λάμψη, αποκάλυψε περισσότερα για τις σημερινές πολιτικές σκοπιμότητες παρά για το πραγματικό ιστορικό και πολιτικό αποτύπωμα της Άνγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
