Σε φάση ανοιχτής εσωτερικής κρίσης φαίνεται να εισέρχεται η Νέα Δημοκρατία, καθώς η δημόσια αποδοκιμασία του Άδωνη Γεωργιάδη για τους χειρισμούς του Υπουργείου Εξωτερικών στο ζήτημα του τουρκολιβυκού μνημονίου έχει προκαλέσει σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης. Ο Υπουργός Υγείας απέδωσε ευθέως ευθύνες στον Υπουργό Άμυνας, Νίκο Δένδια, για την αδράνεια που, κατά τον ίδιο, επέτρεψε την υπογραφή του συμφώνου μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης το 2019, κάνοντας λόγο για «ολιγωρία» και δηλώνοντας ότι «το ΥΠΕΞ έπρεπε να το εμποδίσει, και δεν το εμπόδισε».
Η δημόσια κριτική Γεωργιάδη προκάλεσε άμεση αντίδραση από κύκλους του Νίκου Δένδια, οι οποίοι μέσω διαρροής στην εφημερίδα Καθημερινή έκαναν λόγο για «έλλειψη πολιτικού βάρους» στις δηλώσεις του υπουργού Υγείας. Το σχόλιο, «Σημασία έχει όχι μόνο τι λέγεται, αλλά και ποιος το λέει», υπογράμμισε τη διάσταση που παρατηρείται ανάμεσα στους δύο υπουργούς.
Η αντιπαράθεση εκδηλώθηκε με τηλεοπτική παρέμβαση του Άδωνη Γεωργιάδη στο κανάλι OPEN, όπου ο υπουργός Υγείας υπενθύμισε την αποτυχία της Ελλάδας να καταλήξει σε συμφωνία ΑΟΖ με τη Λιβύη, γεγονός που, σύμφωνα με τον ίδιο, άνοιξε το δρόμο για την τουρκο-λιβυκή συμφωνία. Παρόλο που απέφυγε να μπλέξει σε λεπτομέρειες, τόνισε ότι το Υπουργείο Εξωτερικών ήταν υπεύθυνο για την αποτροπή της συμφωνίας, αλλά «δεν κατάλαβε τι συνέβαινε» και το μνημόνιο προχώρησε.
Η κυβερνητική απάντηση ήρθε μέσω του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, ο οποίος προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα, δηλώνοντας ότι η αντίδραση της Ελλάδας στο τουρκολιβυκό μνημόνιο ήταν «ενδεδειγμένη» και ότι η εξωτερική πολιτική εκφράζεται με ενιαία φωνή από τον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς. Ο Μαρινάκης τόνισε επίσης ότι δεν υπάρχει ζήτημα «διγλωσσίας», αναφέροντας ότι οι αποφάσεις για τη χάραξη πολιτικής λαμβάνονται από το ΚΥΣΕΑ και υλοποιούνται από τον Υπουργό Εξωτερικών.
Ωστόσο, πίσω από τις προσπάθειες ελέγχου των εντυπώσεων διαφαίνεται μια σαφής ρωγμή στο εσωτερικό της κυβέρνησης, καθώς κορυφαίοι υπουργοί φαίνεται να αμφισβητούν ο ένας τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες του άλλου όσον αφορά τη χάραξη και εκτέλεση της εξωτερικής πολιτικής. Η αντιπαράθεση, που αφορά στρατηγικά συμφέροντα της χώρας, έχει εξελιχθεί σε πεδίο εσωτερικής σύγκρουσης, την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει την ενότητα της.
Η ενδοκυβερνητική κόντρα που έχει προκύψει φαίνεται να υπερβαίνει τα προσωπικά πολιτικά συμφέροντα και να πλήττει την εικόνα της κυβέρνησης απέναντι στην κοινή γνώμη. Το γεγονός ότι τα ζητήματα αυτά αφορούν εθνικά συμφέροντα, όπως το θέμα της ΑΟΖ και της εξωτερικής πολιτικής, καθιστά την εσωτερική σύγκρουση ακόμα πιο επικίνδυνη για τη συνοχή της Νέας Δημοκρατίας, που προσπαθεί να παρουσιαστεί ενωμένη και ισχυρή σε ένα ευαίσθητο πολιτικό και γεωστρατηγικό πλαίσιο.
