Η κυβέρνηση, πάντα έτοιμη να δηλώσει εγρήγορση και επαγρύπνηση, μας ενημέρωσε για ακόμη μια φορά πως εξετάζει όλα τα «ενδεχόμενα» σε γεωπολιτικό, ενεργειακό, ναυτιλιακό, μεταναστευτικό και οικονομικό επίπεδο — δηλαδή, ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα παρά μόνο παρακολουθεί και μιλάει.
Η εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Αλεξάνδρα Σδούκου, μας διαβεβαίωσε με την κλασική κυβερνητική ευγένεια ότι ο υπουργός Εξωτερικών θα πάει σε ευρωπαϊκά συμβούλια για να «θέσει επί τάπητος» την ανάγκη μιας ευρωπαϊκής στάσης, ενώ η Ελλάδα παραμένει «προσηλωμένη» στην ειρηνική επίλυση διαφορών. Τίποτα καινούργιο, κανένα σχέδιο, μόνο λόγια που ακούγονται όμορφα αλλά δεν αλλάζουν τίποτα.
Όσο για την υπόσχεση στήριξης των πολιτών απέναντι στις αυξήσεις στα καύσιμα, οι αγορές παραμένουν «ψύχραιμες», λέει η κυβέρνηση — σαν να αφορά τον απλό πολίτη αυτή η ψυχραιμία, όταν ο λογαριασμός έρχεται στα ύψη. Και βεβαίως, όποτε προκύπτει κρίση, η κυβέρνηση «ανταποκρίνεται», χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη «δημοσιονομική σταθερότητα». Δηλαδή, κρατάει την τσέπη της πιο ψηλά από τα συμφέροντα του κόσμου που υποφέρει.
Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η κυβέρνηση μας θύμισε πως «έθεσε σε εποπτεία» τον οργανισμό από τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε συνεργασία με τις ευρωπαϊκές αρχές, σαν να πρόκειται για μια τυχαία ανακάλυψη ευρωπαϊκού προβλήματος που ταλανίζει εδώ και δεκαετίες. Και φυσικά, οφείλει να επιτεθεί στο ΠΑΣΟΚ για το παρελθόν, γιατί η πολιτική αντιπαράθεση είναι πιο σημαντική από την ουσία και τις πραγματικές λύσεις.
Το τελικό σχέδιο σωτηρίας; Να πάει ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, ώστε να «σταματήσει αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια». Λες και δεν το γνώριζαν και δεν το άφησαν να συμβεί για χρόνια, μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα.
Τέλος, για το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει με σταθερή προσήλωση σε «διεθνές δίκαιο» και «εθνικά συμφέροντα», λες και αυτό αρκεί για να σταματήσουν οι προκλήσεις και οι αμφισβητήσεις, χωρίς να βλέπουμε καμία συγκεκριμένη στρατηγική ή δράση.
Σε αυτό το θέατρο της επαγρύπνησης και των κλισέ, η κυβέρνηση συνεχίζει να επιδεικνύει το μεγάλο ταλέντο της: να μιλάει πολύ, να κάνει λίγα και να παίζει με τις λέξεις.
