Ο σουδανός πρωθυπουργός Καμίλ Ιντρίς κάλεσε σε άμεση ενεργοποίηση διεθνών ποινικών διώξεων μετά τα πολυαίμακτα βίαια επεισόδια στην Ελ Φάσερ, πόλη που κυριεύτηκε πριν από μία εβδομάδα από παραστρατιωτικές δυνάμεις, τονίζοντας σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε την κυριακή ότι η διεθνής κοινότητα έχει πράξει ελάχιστα και ότι απαιτούνται πράξεις και όχι μόνο δηλώσεις. Υπογράμμισε πως όλα τα εγκλήματα πρέπει να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη σε διεθνές επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα αντιτάχθηκε ρητά στην αποστολή ξένων στρατευμάτων στην επικράτεια του Σουδάν, την οποία χαρακτήρισε αντίθετη με την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Μετά από δεκαοκτώ μήνες πολιορκίας, οι δυνάμεις ταχείας υποστήριξης κατέλαβαν στις 26 οκτωβρίου την ελ φάσερ, το τελευταίο μεγάλο αστικό κέντρο του νταρφούρ που δεν είχε πέσει στα χέρια τους, και από τότε πληθαίνουν οι πληροφορίες και οι μαρτυρίες για εκτελέσεις, λεηλασίες, βιασμούς και επιθέσεις εναντίον εργαζομένων ανθρωπιστικών οργανώσεων εντός και γύρω από την πόλη του βόρειου νταρφούρ. Ο κ. ιντρίς κάλεσε όλα τα κράτη μέλη του οηε να αναγνωρίσουν τις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης ως τρομοκρατική οργάνωση και να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμησή τους, επιμένοντας ότι η διεθνής κινητοποίηση πρέπει να έχει σαφή νομικά και επιχειρησιακά αποτελέσματα.
Παράλληλα επανέλαβε ότι οι αποστολές διατήρησης ειρήνης του οηε, στο ιστορικό πλαίσιο του χάρτη των ηνωμένων εθνών, δεν είναι επιθυμητές στο σουδάν, διότι η ανάπτυξη διεθνών στρατευμάτων θα επιδείνωνε τη σύγχυση και θα ήταν αντιπαραγωγική, ενώ ο σουδανικός στρατός και ο λαός είναι αποφασισμένοι να σώσουν και να απελευθερώσουν την ελ φάσερ με ίδιες δυνάμεις. Υπενθύμισε ότι από τα μέσα απριλίου 2023 η χώρα σπαράσσεται από πόλεμο ανάμεσα στον τακτικό στρατό υπό τον στρατηγό Άντελ Φάταχ Αλ Μπουρχάν, που ελέγχει το βόρειο και ανατολικό τμήμα συμπεριλαμβανομένων της πορτ σουδάν και της χαρτούμ, και στις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης του στρατηγού μοχάμεντ ντάγκλο, οι οποίες πλέον ελέγχουν όλο το νταρφούρ. Προειδοποίησε τέλος για τον κίνδυνο νέας κατάτμησης της χώρας, που ήδη ακρωτηριάστηκε το 2011 με την ανεξαρτησία του νότιου σουδάν, και για περαιτέρω κλιμάκωση της εθνοτικής και φυλετικής βίας κατά το πρότυπο του πολέμου στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
