Μια από τις πλέον καθοριστικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα των τελευταίων ετών προωθείται με τη νέα διάταξη του πρόσφατου εργασιακού νόμου, η οποία επιτρέπει πλέον σε χιλιάδες ασφαλισμένους να αναγνωρίσουν και να χρησιμοποιήσουν προς θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος τον χρόνο ασφάλισης που είχαν διανύσει στον πρώην ΟΓΑ κατά το διάστημα 1988–1997. Η δεκαετία αυτή, η οποία έως σήμερα παρέμενε ουσιαστικά «παγωμένη» και αναξιοποίητη, αποκτά τώρα πλήρη ασφαλιστική υπόσταση και ενσωματώνεται κανονικά στις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, βάζοντας τέλος σε μια χρόνια θεσμική εκκρεμότητα.
Πρακτικά, η ρύθμιση λύνει έναν από τους σημαντικότερους γρίφους που αντιμετώπισαν οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ, εξαιτίας του ιδιόμορφου καθεστώτος της επίμαχης περιόδου, όταν ο Οργανισμός Αγροτικής Ασφάλισης πέρασε από Κλάδος Πρόσθετης Ασφάλισης σε Κλάδο Κύριας Ασφάλισης. Κατά τη δεκαετία αυτή, οι εισφορές υπολογίζονταν χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να αξιοποιηθούν σε άλλον ασφαλιστικό φορέα, με αποτέλεσμα όσοι άλλαξαν στη συνέχεια επαγγελματική πορεία να χάνουν πολύτιμα χρόνια ασφάλισης, εφόσον δεν παρέμεναν αποκλειστικά στον ΟΓΑ.
Η νέα πρόβλεψη επιτρέπει ο χρόνος αυτός να προσμετράται κανονικά στον συνολικό ασφαλιστικό βίο, να συνενώνεται με περιόδους ασφάλισης σε λοιπούς φορείς που έχουν ενταχθεί στον e-ΕΦΚΑ και να χρησιμοποιείται για τη θεμελίωση κύριας ή επικουρικής σύνταξης. Η διάταξη δεν αφορά μόνο τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, αλλά και κάθε εργαζόμενο που είχε, έστω και πρόσκαιρα, ενταχθεί στον ΟΓΑ στο συγκεκριμένο διάστημα. Υπολογίζεται ότι δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι θα επωφεληθούν, αποκτώντας τη δυνατότητα να προσθέσουν έως και δέκα επιπλέον χρόνια ασφάλισης.
Ο e-ΕΦΚΑ έχει ήδη εκδώσει αναλυτικές οδηγίες για τη διαδικασία υποβολής αίτησης και τον υπολογισμό του χρόνου, επισημαίνοντας ότι ο νέος θεσμικός μηχανισμός εξασφαλίζει ενιαία μεταχείριση και συνέχεια στην ασφαλιστική πορεία των πολιτών. Για πολλούς από αυτούς, η ενεργοποίηση της εν λόγω περιόδου μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, επιτρέποντας τη συμπλήρωση των απαιτούμενων 40 ετών ασφάλισης και τη δυνατότητα συνταξιοδότησης στα 62, αντί της υποχρεωτικής παραμονής στην εργασία έως τα 67.
Η θεσμική αυτή τομή συμβάλλει καθοριστικά στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης στο ασφαλιστικό σύστημα, καθώς διορθώνει μια δομική αδικία του παρελθόντος, ενισχύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη λειτουργία του συστήματος και παράλληλα αποσυμφορεί χιλιάδες φακέλους που επί χρόνια παρέμεναν σε εκκρεμότητα. Με την πλήρη αξιοποίηση του ασφαλιστικού χρόνου, διασφαλίζεται η ομαλή και δίκαιη πρόσβαση στη συνταξιοδότηση, προσφέροντας ουσιαστικό όφελος σε όσους επί δεκαετίες ανέμεναν τη θεσμική τακτοποίηση του δικαιώματός τους.
