Η πολιτική πορεία του υπουργού Ναυτιλίας, Χρήστου Στυλιανίδη, χαρακτηρίζεται από αδράνεια και πολιτική αποστασιοποίηση. Παρά την τοποθέτησή του σε διάφορες θέσεις υπουργείου από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Στυλιανίδης δείχνει να αποφεύγει την έντονη δημόσια έκθεση και την ανάληψη σημαντικών πολιτικών πρωτοβουλιών. Αυτή η απραξία, συνδυασμένη με την έλλειψη ουσιαστικής παρέμβασης στα τρέχοντα ζητήματα, έχει προκαλέσει την αίσθηση ότι το υπουργείο Ναυτιλίας είναι παραμελημένο και οι πολιτικές του δεν απαντούν στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Η κατάσταση αυτή συνδέεται και με τις φημολογούμενες προσωπικές φιλοδοξίες του υπουργού, ο οποίος φέρεται να σχεδιάζει την αποχώρησή του από την ελληνική πολιτική σκηνή για να διεκδικήσει την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2028. Η προοπτική αυτή ενισχύει την εντύπωση ότι ο Στυλιανίδης αποφεύγει να εκτίθεται στην πολιτική επικαιρότητα για να προστατεύσει το προσωπικό του προφίλ, το οποίο ήδη φαίνεται να έχει πληγεί από προηγούμενες πολιτικές του κινήσεις.
Όμως, οι συνέπειες αυτής της πολιτικής απραξίας είναι εμφανείς στον τομέα του Ναυτιλιακού Υπουργείου. Παρά τις δηλώσεις του υπουργού ότι εργάζεται για την καλύτερη εξυπηρέτηση των νησιών, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, με πολλά νησιά να μένουν χωρίς επαρκή σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα. Ειδικότερα, το παράδειγμα της γραμμής Λαύριο – Λήμνος είναι χαρακτηριστικό. Παρά την έγκριση επιδότησης εκατομμυρίων ευρώ για την εν λόγω γραμμή, ο Στυλιανίδης, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους ιδιώτες αναδόχους, προχώρησε στην αφαίρεση της στάσης του Αγίου Ευστρατίου από το δρομολόγιο, χωρίς να μειώσει το αντίστοιχο κόστος για τους επιβάτες. Ως αποτέλεσμα, το απομακρυσμένο νησί έμεινε χωρίς σύνδεση με την υπόλοιπη χώρα, με τους κατοίκους του να μένουν απομονωμένοι και αβοήθητοι.
Η εν λόγω ενέργεια είναι χαρακτηριστική της τάσης του Στυλιανίδη να ευνοεί τα συμφέροντα των αναδόχων, σε βάρος των πραγματικών αναγκών των πολιτών. Στην περίπτωση του Αη Στράτη, η απόφαση του υπουργού να «θυσιάσει» τη σύνδεση του νησιού με την Αττική χωρίς καμία αντίστοιχη μείωση στο κόστος των εισιτηρίων αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα του πώς οι πολιτικές του πλήττουν την καθημερινότητα των νησιωτών και επιδεινώνουν την απομόνωσή τους.
Αυτό το αδιανόητο σφάλμα στην πολιτική του Στυλιανίδη εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αποτυχιών στο υπουργείο Ναυτιλίας, όπου η διαχείριση των άγονων γραμμών είναι προβληματική και οι καθυστερήσεις στους διαγωνισμούς δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Οι νησιώτες, βλέποντας τις συνθήκες να χειροτερεύουν, στέλνουν απελπισμένες επιστολές προς τον υπουργό, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για την έλλειψη ουσιαστικής αντίδρασης από την πλευρά της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργού. Οι αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια που προγραμματίζονται για τον Μάιο εντείνουν τη δυσαρέσκεια, ενώ ο Στυλιανίδης φαίνεται να είναι σε αδυναμία να βρει μία βιώσιμη λύση για την αποφυγή τους.
Ο Στυλιανίδης επιπλέον δείχνει να προχωρά σε ενέργειες που δεν δικαιολογούνται από τις ανάγκες του δημόσιου συμφέροντος, όπως η επιδότηση των γραμμών που ήδη εξυπηρετούνται επαρκώς χωρίς κρατική ενίσχυση, όπως στην περίπτωση της γραμμής Λαύριο – Λήμνος. Αντί να χρησιμοποιήσει τα χρήματα των φορολογουμένων για να βελτιώσει την εξυπηρέτηση των νησιωτών, προτιμά να κάνει απευθείας αναθέσεις και να ενισχύει γραμμές που δεν χρειάζονται πραγματικά επιδότηση, αφήνοντας τα νησιά της άγονης γραμμής να πλήττονται από την έλλειψη στρατηγικής και σχεδιασμού.
Πέρα από τη διαχείριση των νησιωτικών γραμμών, ο Στυλιανίδης έχει αναδειχθεί σε έναν υπουργό που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη σημασία της ευθύνης που φέρει και των επιπτώσεων των πράξεών του. Η δήλωσή του από την Τουρκία για την «κοινή συνεργασία» στο Αιγαίο με την Τουρκία και οι κοινές περιπολίες των δύο χωρών, είναι ένα ακόμη επεισόδιο που καταδεικνύει την ασυνέπεια και την απουσία στρατηγικής στα εθνικά θέματα. Η συμφωνία αυτή, η οποία υπονοεί τη συνδιοίκηση των ελληνικών θαλασσών με την Τουρκία, προκάλεσε ανησυχία και απορίες για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής του, αλλά και για τη σκοπιμότητά της.
Η ευθύνη για τη διαχείριση της Πολιτικής Προστασίας και των φυσικών καταστροφών, όπως οι πλημμύρες στην Θεσσαλία και οι πυρκαγιές στον Έβρο και στη Ρόδο, βαρύνει επίσης τον Στυλιανίδη, ο οποίος απέτυχε να παρέχει μια λειτουργική και αποτελεσματική δομή για την πολιτική προστασία της χώρας. Η παραδοχή του ότι δεν έχει ουσιαστικό ρόλο στην καθημερινότητα του υπουργείου του, με τη δήλωση «είμαι εδώ στο γραφείο μου και κάθομαι», είναι το απόλυτο σύμβολο της αδράνειας και της έλλειψης ενδιαφέροντος για τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών.
Όλη αυτή η κατάσταση αναδεικνύει την αποτυχία του Στυλιανίδη να ανταποκριθεί στην αποστολή του και να διαχειριστεί τα ζητήματα που αφορούν τους πολίτες με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα. Το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης συνεχίζει να τον κρατά στην κυβέρνηση, παρά τις αποτυχίες του, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας και να παρέχει λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα.
