Σε μια ακόμα δημόσια εμφάνισή του, ο Απόστολος Γκλέτσος επέλεξε να κινηθεί στα γνώριμα μονοπάτια του άκριτου λαϊκισμού και των επιθετικών χαρακτηρισμών, λίγες μέρες μετά την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μιλώντας στην εφημερίδα Espresso, δεν δίστασε να πετάξει «φωτοβολίδες» γεμάτες εμπάθεια, σχολιάζοντας πρόσωπα και πολιτικές εξελίξεις με ευκολία και χωρίς πολιτική ουσία.
Ο Γκλέτσος εμφανίστηκε σχεδόν εμμονικός με την ιδέα ίδρυσης κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, φτάνοντας στο σημείο να προτείνει ένα σχέδιο «στρατηγικής καθυστέρησης» με στόχο – όπως λέει – να «ξεφτιλιστούν» οι πολιτικοί αντίπαλοι. Το πολιτικό του όραμα φαίνεται να εξαντλείται σε σενάρια πτώσης του Μητσοτάκη και όχι σε κάποια δημιουργική πρόταση για την κοινωνία.
Σε ένα παραλήρημα απαξίωσης, αποκάλεσε τους Ζωή Κωνσταντοπούλου και Κυριάκο Βελόπουλο «παρτάλια», δείχνοντας ασέβεια απέναντι στους θεσμούς και το εκλογικό σώμα. Μάλιστα, επέρριψε ευθύνες στους πολίτες, ισχυριζόμενος ότι «καλά να πάθουν» επειδή ψήφισαν Μητσοτάκη – ένας λόγος διχαστικός, τιμωρητικός και πέρα από κάθε έννοια δημοκρατικής πολιτικής κουλτούρας.
Ούτε ο Αντώνης Σαμαράς γλίτωσε από τη «φωτιά». Παρά τη φιλία τους, τον χαρακτήρισε «κακομοίρη» και «πολιτικά τελειωμένο», υποβαθμίζοντας κάθε ενδεχόμενο νέας του εμπλοκής στην πολιτική σκηνή. Με ελαφρότητα, ειρωνεία και χωρίς ίχνος σεβασμού, ο Γκλέτσος συνεχίζει να εμφανίζεται ως «παράφωνη» φωνή που απλώς σχολιάζει, αποδομεί και λοιδορεί.
Όμως, σε μια εποχή που η κοινωνία αναζητά σοβαρότητα, προτάσεις και ουσία, τέτοιοι δημόσιοι λόγοι δείχνουν γιατί η πολιτική παραμένει απαξιωμένη στα μάτια πολλών. Αντί για συμβολή στον διάλογο, αυτό που προσφέρεται είναι απλώς φθηνό θέαμα και προσωπικές εξάρσεις.