Ο πρόεδρος του Λιβάνου Τζόζεφ Αούν, σε συνέντευξή του στο asas media, δήλωσε ότι ο στρατιωτικός βραχίονας της Χεζμπολάχ έχει πλέον σημαντικά αποδυναμωθεί, υπογραμμίζοντας ότι η ίδια η οργάνωση αναγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα και προσέρχεται σε αυτόν πλήρως ενήμερη για τις νέες ισορροπίες. Εξήγησε ότι η ηγεσία της Χεζμπολάχ δεν επιδιώκει μια ταπεινωτική κατάληξη, αλλά «ένα έντιμο τέλος και μια αξιοπρεπή έξοδο», προσθέτοντας πως αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο γίνονται οι επαφές και οι διεργασίες, μακριά από την πολιτική ένταση και τη λαϊκιστική φασαρία που, όπως είπε, σαρώνει τη χώρα ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Ο Αούν περιέγραψε τον εαυτό του ως ήρεμο και έμπειρο πολιτικό, που όμως αντιδρά γρήγορα όταν χρειάζεται, λέγοντας χαρακτηριστικά: «μου έχει ανατεθεί αυτή η χώρα ως υπεύθυνος ηγέτης, όχι ως λαϊκιστής που αγοράζει και πουλάει. υποσχέθηκα στον λιβανέζικο λαό ότι θα τους άφηνα ένα κράτος, και θα το κάνω».
Αναφερόμενος στη σιιτική κοινότητα του Λιβάνου, ο πρόεδρος Αούν υποστήριξε ότι «οι σιίτες είναι κουρασμένοι. για σαράντα χρόνια υποφέρουν χωρίς καμία ελπίδα» και επισήμανε πως η κοινωνική και πολιτική φθορά αυτής της μακράς περιόδου συγκρούσεων και αστάθειας έχει φτάσει στα όριά της. Τόνισε ότι «δεν θα πολεμήσουμε μόνοι μας. θα διαπραγματευτούμε», συνδέοντας τη στρατηγική αυτή με τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στη Γάζα μετά τον καταστροφικό πόλεμο, όπου, όπως είπε, οι εμπλεκόμενοι κάθονται πλέον στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αντί να συνεχίζουν αδιέξοδες συγκρούσεις. Με αυτόν τον τρόπο επιχείρησε να δείξει ότι και για τον Λιβάνο ο δρόμος περνά μέσα από πολιτικές λύσεις, συνεννόηση και επαναπροσδιορισμό ρόλων, και όχι μόνο μέσα από την παράταση της ένοπλης αντιπαράθεσης.
Όσον αφορά τον ρόλο του λιβανέζικου στρατού, ο Αούν ήταν κατηγορηματικός ότι δεν μπορεί να θεωρείται ανίσχυρος ή δευτερεύων παίκτης στο εσωτερικό πεδίο. «ποιος είπε ότι ο στρατός είναι ανίσχυρος; έχει νομιμοποίηση και την υποστήριξη του λιβανέζικου λαού» σημείωσε, προσθέτοντας ότι η δέσμευσή του είναι ο στρατός να έχει ελεύθερη δράση στο νότο και σε όλες τις περιοχές της χώρας. Ξεκαθάρισε ότι «υπάρχει ένα κράτος που θα επιβάλει την εξουσία του σε κάθε σπιθαμή γης», στέλνοντας μήνυμα ότι το μονοπώλιο της βίας πρέπει σταδιακά να επανέλθει στα χέρια των νόμιμων κρατικών θεσμών. Τόνισε ότι το ζήτημα της μονοπώλησης των όπλων από το κράτος και της ενίσχυσης των θεσμών του αποτελεί, όπως είπε, «το αλφάβητο της κρατικής υπόστασης» και διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει να εργάζεται με σύνεση και υπομονή για την επίτευξη αυτού του στόχου. «σας το υποσχέθηκα αυτό στην αρχή της θητείας μου και στην εναρκτήρια ομιλία μου, και τηρώ αυτή τη δέσμευση και υπόσχεση. δεν θα εγκαταλείψω τη θέση μου μέχρι να ολοκληρώσω την αποστολή μου όπως πρέπει», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας, ο πρόεδρος Αούν υπογράμμισε ότι ο Λιβάνος πρέπει να οικοδομήσει ένα «κανονικό κράτος», στο οποίο οι πολίτες θα ζουν με αξιοπρέπεια, τιμή και ευημερία, με λειτουργικούς θεσμούς, σταθερότητα και σαφείς κανόνες. Παραδέχτηκε ότι οι θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις και οι βαθιοί μετασχηματισμοί που χρειάζονται για να φτάσει η χώρα σε αυτό το σημείο μπορεί να απαιτήσουν χρόνο και αντοχές, εξέφρασε όμως τη βεβαιότητά του ότι ο στόχος είναι εφικτός και ότι, με σταθερή πορεία και αποφασιστικότητα, ο λιβάνος θα μπορέσει να βγει από τον φαύλο κύκλο κρίσεων και να περάσει σε μια νέα φάση πολιτικής και κοινωνικής ομαλότητας.
