Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί υπέβαλε το πρωί της Δευτέρας 6 οκτωβρίου την Παραίτησή του στον Εμανουέλ Μακρόν, η οποία έγινε αμέσως αποδεκτή, έπειτα από περίπου μία ώρα παραμονής του στο Ελιζέ για κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Πρόεδρο.
Mόλις είκοσι έξι ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο βραχύβιος επικεφαλής της κυβέρνησης είχε παρουσιάσει το βράδυ της κυριακής το πρώτο μέρος του νέου σχήματος, που παρά τις εξαγγελίες για «ρήξη» περιείχε περιορισμένες αλλαγές, με έντεκα υπουργούς να διατηρούν τα ίδια χαρτοφυλάκια.
Η σύνθεση προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και ενόχληση σε εταίρους της μειοψηφικής κυβερνητικής συμμαχίας, καθώς αρκετά πρόσωπα προέρχονταν από την προηγούμενη κυβέρνηση ή είχαν υπηρετήσει σε καίριες θέσεις.
ο τριανταεννέαχρονος Λεκορνί, πέμπτος πρωθυπουργός του Μακρόν μετά την επανεκλογή του το 2022, είχε μπροστά του το δύσκολο έργο ενός περιοριστικού προϋπολογισμού για τη μείωση του ελλείμματος και την καθησυχαστική απάντηση προς τις αγορές ότι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης παραμένει κυβερνήσιμη.
Η παραίτηση, που δεν ήταν αναμενόμενη, σηματοδοτεί νέα κλιμάκωση της πολιτικής κρίσης, με άμεσο αντίκτυπο στις αγορές όπου καταγράφηκε πτώση των γαλλικών μετοχών και υποχώρηση του ευρώ μετά τη γνωστοποίηση της αποχώρησης.
η γαλλική πολιτική σκηνή έχει γίνει ολοένα και πιο ασταθής μετά το 2022, καθώς κανένα κόμμα δεν διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και η απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές πέρυσι βάθυνε τον κατακερματισμό του κοινοβουλίου.
Πίσω από το χαμηλό δημόσιο προφίλ και τη σοβαρή εικόνα του, ο Λεκορνί θεωρείται ιδιαίτερα επιδέξιος και αποτελεσματικός παίκτης, ικανός να αποφεύγει δεξιοτεχνικά τις παγίδες του πολιτικού λόγου δίνοντας την εντύπωση προσεκτικού ακροατή, ενώ ξεκίνησε την πορεία του στα δεκαεννέα του ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός της Γαλλίας.
Παρότι προέρχεται από τη συντηρητική παράταξη, έχει κερδίσει σεβασμό σε διαφορετικά στρατόπεδα επιδεικνύοντας πραγματισμό που παραπέμπει στη γκωλική παράδοση και συνδυάζει διαχειριστική επάρκεια με πολιτική ευελιξία.
ως υπουργός ενόπλων δυνάμεων από το 2022, έγινε το πρόσωπο του γαλλικού επανεξοπλισμού μετά τη ρωσική εισβολή στην ουκρανία, καθοδηγώντας την ψήφιση νόμου αμυντικού προγραμματισμού με δαπάνες 413 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2030, ενώ είναι γνωστός για την επιφυλακτική στάση του έναντι των ευρωπαϊκών θεσμών, που πολλοί περιγράφουν ως «όχι ιδιαίτερα ευρωπαϊκή» σε ορισμένες πτυχές της σκέψης του.
