Λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη λήξη της απεργίας πείνας του Πάνος Ρούτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι η προστασία και η σωστή λειτουργία του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη θα υπαχθούν στο Υπουργείο Άμυνας. Η χρονική στιγμή της εξαγγελίας και οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν τροφοδοτούν το ερώτημα «γιατί τώρα», καθώς επί 23 ημέρες της κινητοποίησης είχε αναπτυχθεί έντονη συζήτηση εντός της Νέας Δημοκρατίας αλλά και σε κύκλους δεξιότερα αυτής για την εικόνα μπροστά από το Μνημείο, με την άποψη ότι «το μνημείο δεν τιμάται όταν γύρω του στήνονται σκηνές και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας» να κερδίζει έδαφος.
Αμέσως μετά τη λήξη της απεργίας πείνας, ο πρωθυπουργός έκρινε, όπως είπε, σωστό να ανακοινώσει ο ίδιος ότι την επόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί ρύθμιση που θα αναθέτει στο Υπουργείο Άμυνας την ευθύνη για την προστασία και τη λειτουργία του Μνημείου, εξέλιξη που προκάλεσε άμεσο κύμα αντιδράσεων από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία τόνισαν ότι ο στρατός έχει αποστολή την υπεράσπιση των συνόρων και όχι την εμπλοκή σε ζητήματα εσωτερικής τάξης, Υπενθυμίζοντας πως οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες αποτελούν πεδίο πολιτικής και κοινωνικής διαχείρισης. Παρά το πολιτικό κόστος, η κυβέρνηση εμφανίζεται να επιμένει στην κατεύθυνση της πρωτοβουλίας, με τον Αντιπρόεδρο Κωστή χατζηδάκη να εκφράζει κατάπληξη για τις αντιδράσεις και να υποστηρίζει ότι όλα τα κόμματα θα έπρεπε να στηρίξουν την κίνηση, ενώ κατόπιν της πίεσης κυβερνητικές πηγές διευκρίνισαν ότι τα ζητήματα τάξης στον χώρο του Συντάγματος παραμένουν αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και ότι στο Υπουργείο Άμυνας θα υπαχθούν θέματα προστασίας, συντήρησης και καθαριότητας του Μνημείου.
Όταν ζητήθηκαν διευκρινίσεις από το Υπουργείο Άμυνας για τον τρόπο εφαρμογής της ρύθμισης, η απάντηση ήταν «κανένα σχόλιο», αφήνοντας ανοιχτά ερωτήματα για την οριοθέτηση αρμοδιοτήτων μεταξύ των δύο υπουργείων στην πράξη. Η πολιτική ανάγνωση της συγκυρίας, μόλις πέντε ημέρες μετά την ολοκλήρωση της απεργίας πείνας, παραπέμπει σε προσπάθεια απάντησης στη δυσαρέσκεια που είχε αναπτυχθεί στη βάση της Νέας Δημοκρατίας για τις σκηνές διαμαρτυρίας στο Μνημείο. Η μεταφορά της ευθύνης στο Υπουργείο Άμυνας, ακόμη και αν έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα, εκλαμβάνεται ως σήμα «αποκατάστασης κύρους» του χώρου και ταυτόχρονα ως πολιτικό μήνυμα προς το δεξιό ακροατήριο της κυβέρνησης.
