Την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025 ο κ. Πρωθυπουργός επιχείρησε να παρουσιάσει στην Βουλή μία υπερήφανη εξωτερική πολιτική με επιτυχίες και επιτεύγματα και να δικαιολογήσει διάφορες επιλογές της Κυβέρνησης.
Δυστυχώς, όμως, σε πολλά από όσα είπε η αλήθεια είναι διαφορετική και εκθέτει την Κυβέρνηση. Ας δούμε μερικά από αυτά που είπε και επαναλαμβάνονται συχνά από το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ.
1ος Μύθος: Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ)
Παρουσιάσθηκε ως επίλυση μίας εκκρεμότητας του παρελθόντος που επιβεβαιώνει ότι η χώρα μας και ξέρει και μπορεί να διεκδικεί την υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Με βάση την Οδηγία 2014/89/ΕΕ τα κράτη μέλη είχαν υποχρέωση θέσπισης θαλάσσιων χωροταξικών σχεδίων μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Η ΝΔ με την ανάληψη της διακυβέρνησης συνέχισε την πολιτική της απραξίας του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έκανε απολύτως τίποτα σε ένα ζήτημα στο οποίο έπρεπε να δώσει προτεραιότητα για την κατοχύρωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην Θάλασσα. Μετά την λήξη της προθεσμίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (Δεκέμβριος 2021) για μη συμμόρφωση στην οδηγία (υπόθεση C-128/24).
Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στις 27 Φεβρουαρίου 2025 και καταδίκασε την Ελλάδα επειδή δεν εφάρμοσε την Οδηγία της ΕΕ. Μάλιστα η καταδικαστική απόφαση αναφέρει ότι «τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επικαλούνται εσωτερικές δυσχέρειες, τα γεωγραφικά τους χαρακτηριστικά, αντικειμενικές αδυναμίες, ή ανωτέρα βία για να δικαιολογήσουν την παράβαση των υποχρεώσεών τους». Αυτά τα έλεγε στο δικαστήριο η Κυβέρνηση της ΝΔ για να δικαιολογήσει την αδράνειά της.
Και έτσι, μετά την καταδικαστική απόφαση και την γενική κατακραυγή, η Κυβέρνηση «αναγκάσθηκε» να εκδώσει λίγο αργότερα (16 Απρ 25) τον χάρτη του ΘΧΣ. Έναν πρόχειρο και ελλιπή χάρτη που απεικονίζει τα «απώτατα» όρια των θαλασσίων ζωνών, χωρίς όμως να αναφέρει πουθενά την ΑΟΖ, ενώ δείχνει τα νησιά του Αιγαίου με 6 ν.μ. χωρικά ύδατα!
Λίγο αργότερα η Τουρκία θα δημοσιοποιήσει τον δικό της ΘΧΣ υλοποιώντας πλήρως την στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» και χωρίζοντας το Αιγαίο στα δύο, δεσμεύοντας περιοχές για στρατιωτικές ασκήσεις-βολές, δημιουργώντας «θαλάσσια πάρκα» σε ελληνική ΑΟΖ και οικειοποιούμενη όλη τη θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Κρήτης μέχρι την Κύπρο, ως «περιοχή αδειοδότησης της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου-TPAO».
2ος Μύθος: παρουσία CHEVRON
Το θέμα της συμμετοχής της CHEVRON στις έρευνες νότια της Κρήτης έχει γίνει σημαία ενίσχυσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Το ζητούμενο όμως είναι εάν εμείς υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας.
Στην περίπτωση της αξιοποίησης των πλούσιων κοιτασμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο η Ελλάδα απλώς δεν έχει στρατηγική. Μέχρι πρότινος η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων ήταν σχεδόν ποινικοποιημένη έννοια. Κυριαρχούσε το δόγμα της πράσινης ανάπτυξης και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης διοχετεύονταν σε Αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, καταστρέφοντας το περιβάλλον της Ελλάδος. Καθυστερήσαμε 6 χρόνια για να αποφασίσει η Κυβέρνηση ότι μας χρειάζεται φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πιο σοβαρή διάσταση. Ποιος θα επωφεληθεί από τον παραγόμενο πλούτο, όταν όλες οι ελληνικές κρατικές εταιρείες φυσικού αερίου και πετρελαίου έχουν εκποιηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ λόγω μνημονιακών απαιτήσεων; Από την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ελλάδος δεν θα κερδίσει ο Ελληνικός Λαός;
3ος Μύθος: Θαλάσσια πάρκα.
Μίλησε ο Π/Θ για την δημιουργία των θαλάσσιων πάρκων σε Κυκλάδες και Ιόνιο, η οποία επιβεβαιώνει την δικαιοδοσία της πατρίδα μας στις θαλάσσιες ζώνες μας.
Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Αρχικά ο σχεδιασμός των θαλάσσιων πάρκων επεκτεινόταν σε μία ευρύτερη των χωρικών μας υδάτων περιοχή, αλλά ο τελικός σχεδιασμός περιορίζεται αποκλειστικά στα Χωρικά μας Ύδατα. Συνεπώς προς τι ο πανηγυρισμός; Δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι εντός των ΧΥ έχουμε πλήρη Κυριαρχία;
Την ίδια στιγμή η Τουρκία στον δικό της ΘΧΣ υλοποιεί «θαλάσσια πάρκα» εντός της ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς καμία αντίδραση.
4ος Μύθος: Ενεργειακός ρόλος της Ελλάδος
Η ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου παρουσιάσθηκε ως αποτέλεσμα μιας εθνικής στρατηγικής η οποία αναδεικνύει τον γεωπολιτικό ρόλο της πατρίδας μας.
Το πρόγραμμα αυτό όμως κινδυνεύει να μετατραπεί σε φιάσκο της εξωτερικής μας πολιτικής, μετά τα γνωστά επεισόδια στην Κάσο και την «απαγόρευση» συνέχισης του έργου από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Έκτοτε, έχουμε ψέματα, αοριστίες, μετάθεση ευθυνών και η γνωστή επωδός «το έργο θα συνεχισθεί στον κατάλληλο χρόνο». Φτάσαμε μάλιστα να έρθουμε σε αντιπαράθεση με την Κύπρο για το ποιος έχει την ευθύνη για την καθυστέρηση.
Τα πράγματα είναι απλά. Μιλάμε για ένα έργο που αποτελεί στρατηγική της ΕΕ (Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος) για ενεργειακή απεξάρτηση και προσφέρει στην Ελλάδα ένα σημαντικό γεωπολιτικό και γεωοικονομικό πλεονέκτημα. Η Τουρκία αντιδρά και απαιτεί να της ζητηθεί άδεια για την συνέχιση των εργασιών της ηλεκτρικής διασύνδεσης, για να κατοχυρώσει την αρμοδιότητά της στην περιοχή νοτίως Κάσου- Ρόδου-Καστελόριζου.
Τα περί μη οικονομικής βιωσιμότητας είναι οι δικαιολογίες για να «παγώσει» το έργο μέχρι νεοτέρας οδηγίας….
Άλλωστε, ο αναβαθμισμένος στην Νέα Υόρκη και στην Αίγυπτο Τούρκος Πρόεδρος έχει δηλώσει ότι δεν θα προχωρήσει κανέναν ενεργειακό έργο στην Ανατολική Μεσόγειο εάν σε αυτό αποκλειστεί η Τουρκία και το ψευδοκράτος.
Στο ερώτημα, εάν η Ελλάδα θα συνεχίσει τις εργασίες ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου ή θα ενδώσει στον τουρκικό εκβιασμό, δεν έχει δοθεί επαρκής απάντηση.
5ος Μύθος: Κυπριακό
Η Κυβέρνηση θεωρεί επιτυχία την επανεκκίνηση των άτυπων συζητήσεων για το Κυπριακό υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με σκοπό την «επανένωση της Κύπρου στη βάση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα».
Η επιχειρούμενη όμως αυτή λύση είναι η συνέχεια του σχεδίου ΑΝΑΝ και εξυπηρετεί σχεδόν όλες τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Μια τέτοια λύση δεν θα είναι βιώσιμη και θα καταρρεύσει, παίρνοντας μαζί της και το Κυπριακό Κράτος.
Γιατί στην διαπραγμάτευση δεν μιλάμε για απελευθέρωση της Κύπρου και δεν απαιτούμε την απόσυρση του τουρκικού στρατού κατοχής στην βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ;
Μήπως ο χρόνος μας κάνει να ξεχνούμε ότι η Κύπρος είναι το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος υπό ξένη κατοχή;
6ος Μύθος: Υποστήριξη στην Ουκρανία
Είπε ο Πρωθυπουργός για τον πόλεμο στην Ουκρανία ότι «εμείς δεν μπορούμε ποτέ να αναγνωρίσουμε κατοχές και τετελεσμένα».
Μεγάλη υποκρισία, όταν εμείς με την Τουρκία, που κατέχει παράνομα το 37% της Κύπρου, έχουμε αναπτύξει συνεργασία σε πολλούς τομείς, υπογράψαμε την Διακήρυξη Ειρήνης στην Αθήνα (7 Δεκ 2023) και δείχνουμε σαν να θέλουμε να ξεχάσουμε το «κακό» παρελθόν. Αυτό είναι πολύ βολικό για την Τουρκία, αλλά πολύ βλαπτικό για τα συμφέροντα του Ελληνισμού.
Με την πολιτική αυτή αδυνατίζουμε και το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο θυσιάζεται προς χάρη των «ήρεμων νερών» και της συνεργασίας.
Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Κονδύλη δεν μπορούμε να έχουμε πετυχημένη εθνική (εξωτερική) πολιτική χωρίς ακμαία εθνική οντότητα. Όταν όμως δεν λειτουργεί το Κράτος Δικαίου και η Δικαιοσύνη, δεν καλλιεργείται η εθνική συνείδηση και έχει απωλεσθεί ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Κυβέρνηση, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας θεσμικής ή και πολεμικής κρίσης.
* Ο Ιωάννης Ιντζές είναι Αντιστράτηγος ε.α. απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας και κάτοχος Μεταπτυχιακού στην «Εφαρμοσμένη Στρατηγική και τη Διεθνή Ασφάλεια». Είναι Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Προέδρου της ΝΙΚΗΣ και Επιστημονικός Συνεργάτης στην Βουλή, Υπεύθυνος του Τομέα Εθνικής Άμυνας και αναπληρωματικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής.
